Η άποψη και η γνώση

21:40 27/5/2024 - Πηγή: Τα Νεα

Στις 16 Μαΐου ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα θεατρικά βραβεία «Μελίνα Μερκούρη». Ενας θεσμός που μετρά δεκαεπτά χρόνια και επιβραβεύει την καλύτερη νέα ηθοποιό της προηγούμενης σεζόν. Μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουν βραβευθεί, μεταξύ άλλων, η Στεφανία Γουλιώτη (2008), η Λουκία Μιχαλοπούλου (2011), η Μαρία Κίτσου (2012), η Αλεξάνδρα Αϊδίνη και η Ιωάννα Παππά (2016), η Σοφία Κόκκαλη (2021).

Η φετινή απονομή γίνεται απόψε στις οκτώ το βράδυ, μαζί με τα αντίστοιχα θεατρικά βραβεία για ανδρικούς ρόλους «Δημήτρης Χορν», στο Ιδρυμα Μελίνα Μερκούρη. Υποψήφιες είναι η Νεφέλη Μαϊστράλη, η Ειρήνη Μακρή, η Ελίνα Ρίζου και η Πηνελόπη Τσιλίκα. Θα ήταν και η Νάνσυ Σιδέρη, αλλά με επιστολή που δημοσίευσε χθες σε ιστοσελίδα «στρατευμένη» σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο ανακοίνωσε ότι δεν αποδέχεται την υποψηφιότητα.

Μέχρι εδώ όλα καλά και απόλυτο δικαίωμα της ηθοποιού. Διαβάζοντας όμως το ευγενικό και σε καλά ελληνικά γράμμα της (κάτι είναι κι αυτό στη σημερινή εποχή), διαπίστωσα μια μεγάλη ανακολουθία έργων και λόγων. Σε ένα σημείο της επιστολής της, η κυρία Σιδέρη αναφέρει ότι μία από τις αιτίες αυτής της κίνησής της είναι η «…επιτακτική ανάγκη να αναγνωρίσει η Πολιτεία συνολικά τους αγώνες που δίνουμε κάθε μέρα για αξιοπρεπή διαβίωση και εργασιακά δικαιώματα στον χώρο των τεχνών, ενάντια στη συστηματική απαξίωση που βιώνουμε εδώ και πολλά χρόνια, με αποκορύφωμα το Προεδρικό Διάταγμα 85/2022».

Συγγνώμη, αλλά, όπως διαβάζουμε, ένας από τους ρόλους στους οποίους βασίστηκε η υποψηφιότητά της ήταν στο «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σαίξπηρ που, σε σκηνοθεσία Εκτορα Λυγίζου, που παρουσιάστηκε στη σειρά δραματοποιημένων αναλογίων του Κέντρου Πολιτισμού Iδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Υπενθυμίζω ότι το ΚΠΙΣΝ εποπτεύεται από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Της ίδιας κυβέρνησης που πέρασε το ΠΔ 85/2022. Τότε δεν είχαν καταπατηθεί τα εργασιακά της δικαιώματα; Διότι στην επιστολή της αναφέρει ότι αυτό συμβαίνει εδώ και χρόνια και το συγκεκριμένο αναλόγιο ανέβηκε πέρυσι.

Επίσης, θα έπρεπε να ξέρει – να γκουγκλάρει, να ρωτήσει, να μάθει εφόσον την αφορά – ότι αυτά τα βραβεία, όπως και τα «Χορν», δεν έχουν ουδεμία σχέση με το κράτος. Είναι μία πρωτοβουλία του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη, το οποίο αυτοχρηματοδοτείται, δεν είναι ΜΚΟ, δεν παίρνει επιχορηγήσεις. Διότι αυτή ήταν η επιθυμία της ίδιας της Μελίνας και όρος του καταστατικού.

Είναι πολύ ωραίο ένας νέος άνθρωπος, και μάλιστα καλλιτέχνης, όπως η Νάνσυ Σιδέρη, να έχει άποψη και να την υποστηρίζει με έργα. Η άποψη όμως είναι δύσκολο πράγμα. Απαιτεί γνώση, ψάξιμο, ενημέρωση. Ολα αυτά που θα έπρεπε να κάνει η νεαρή ηθοποιός ώστε να γνωρίζει τι ακριβώς είναι αυτά τα βραβεία πριν σπεύσει να δημοσιοποιήσει την απαξίωσή της.

Ακου αξιολόγηση στο θέατρο

Η κυρία Σιδέρη επίσης θεωρεί ότι «…η ατομική τιμητική διάκριση ενδέχεται να αποκτά και αρνητική χροιά» διότι δεν συμφωνεί συνειδησιακά και ιδεολογικά με την αξιολόγηση καθώς «…δεν χρειάζεται η σύγκριση να είναι διαρκής σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης δημιουργίας και σίγουρα δεν πιστεύω ότι (και) η τέχνη πρέπει να καλλιεργεί συνείδηση ιεραρχίας».

Ομως όσα χρόνια ασχολείται με την τέχνη της η Νάνσυ Σιδέρη, ακόμη και ως σπουδάστρια, αξιολογείται συνεχώς για να φτάσει μέχρι εδώ. Δεν το έχει καταλάβει; Οτι δηλαδή τι; Δεν πέρασε με την αξία της στη σχολή; Είχε κάποιο μέσον, δεν πήρε έπειτα από ακρόαση τον ρόλο της στην «Τρικυμία» του Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Μάριου Παναγιώτου, και στο «Σπιρτόκουτο – The musical» σε σκηνοθεσία Γιάννη Νιάρρου, συμμετοχές για τις οποίες είναι επίσης υποψήφια; Ή περνούσε τυχαία έξω από το θέατρο Θησείο και η σκηνοθέτις Κατερίνα Μαυρογεώργη τη φώναξε να μπει μέσα, επειδή δεν είχε κάτι άλλο να κάνει, και της έδωσε τον ρόλο στην παράσταση «Τζέιν», στον οποίο ήταν εξαιρετική; Και το χειροκρότημα του κοινού κάθε βράδυ, αξιολόγηση είναι. Δεν έχω ακούσει να αντέδρασε σε αυτό.

Η Νάνσυ Σιδέρη με αυτήν την επιστολή της προσβάλλει κατάφωρα – θέλω να πιστεύω όχι συνειδητά – τις συνυποψήφιές της και τα μέλη της κριτικής επιτροπής, ανάμεσα στα οποία είναι η Ρένη Πιττακή και η Αμαλία Μουτούση. Αλλά ξέχασα. Δεν πιστεύει στην ιεραρχία στο θέατρο.