Η Φαίη Ξυλά και η Ζέτη Φίτσιου παίζουν με τους «Ηρωες»

10:55 10/11/2021 - Πηγή: Τα Νεα

Ήχοι, μουσικές, καυστικοί διάλογοι και πολύχρωμες ιστορίες συνθέτουν το πρωτότυπο ηχητικό έργο «Ηρωες» της Ζέτης Φίτσιου που συμμετέχει φέτος στο διαγωνιστικό τμήμα podcast του 62ου Διεθνούς Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Με τη μοναδική ερμηνεία της Φαίης Ξυλά, οι τέσσερις αυτοτελείς μικρές κωμικές ιστορίες με κεντρική ηρωίδα την Ευτέρπη, μας μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή. Η ευγενής και καθόλου πονηρή - δεσποινίς- Ευτέρπη καταφέρνει πάντα να «μπλέκεται»

στις πιο απρόσμενες κωμικές καταστάσεις. Μέσα από τις περιπέτειές της ξεδιπλώνει τον απολαυστικό χαρακτήρα της και μας παρασέρνει σε έναν άλλον κόσμο με την ξεχωριστή οπτική της ματιά. Μαζί της θα συναντήσουμε ήρωες μιας… ευρείας γκάμας (πολιτικούς, αστυνομικούς, γιατρούς, αριστοκρατικούς γόνους κ.ά) που θα ολοκληρώσουν το πολύχρωμο ψηφιδωτό της ιστορίας μας.

Τους ήρωες εμπνεύστηκε και έγραψε η Ζέτη Φίτσιου, συγγραφέας και δημιουργός της Radio Play Theater πλατφόρμας www.iroes.art. Τη σκηνοθεσία και τον ηχητικό σχεδιασμό έκανε ο Διαμαντής Καραναστάσης, η Φαίη Ξυλά ερμήνευσε όλους τους ρόλους, ενώ η ΜΟΝΙΚΑ έγραψε τη μουσική των τίτλων.

Η Φαίη Ξυλά και η Ζέτη Φίτσιου μιλούν στα «Νέα» για το πρότζεκτ, τα podcast και τις νέες μορφές θεάτρου.

Πώς προέκυψε η Ευτέρπη;

Φαίη Ξυλά: Η Ευτέρπη προέκυψε μέσα στην καραντίνα όταν η Ζέτη  Φίτσιου με την οποία είχα συνεργαστεί ξανά στο έργο της «Το Πείραμα» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, μου έστειλε τα κείμενα. Φυσικά ενθουσιάστηκα από τον τρόπο γραφής και το ιδιαίτερο χιούμορ καθώς και από την ιδέα να αναλάβει την σκηνοθεσία και την ηχητική επιμέλεια ο Διαμαντής Καραναστάσης! Και την μουσική η Μόνικα!

Ζέτη Φίτσιου: Ξεκίνησα να γράφω την Ευτέρπη πριν από δυο χρόνια. Στην πορεία προέκυψε η ιδέα τα κείμενα να γίνουν ηχητικά. Μίλησα αρχικά με τον Διαμαντή ο οποίος ηχογράφησε ένα επεισόδιο βάζοντας ήχο και μουσική. Με ενθουσίασε η δουλειά του. Στη συνέχεια η Φαίη έπαιξε με μοναδικό τρόπο όλους τους ρόλους. Μια ξεχωριστή φωνή για κάθε χαρακτήρα. Και δεν ήταν λίγοι οι χαρακτήρες… Τέλος, η Μόνικα έγραψε και τραγούδησε το χαρακτηριστικό κομμάτι της εισαγωγής της κάθε ιστορίας. Αρχίσαμε όλη την προετοιμασία τον Μάρτιο του 2020, τότε που ξεκινούσε μια δύσκολη περίοδος και θέλαμε μ’ αυτόν το τρόπο να παραμείνουμε δημιουργικοί και να κρατήσουμε την αισιοδοξία μας. Με όλη την ομάδα συντονιστήκαμε προς αυτή την κατεύθυνση και βγάλαμε τον πρώτο κύκλο των ηχητικών αυτών επεισοδίων.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ιστορία και γιατί;

Φαίη Ξυλά: Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια συγκεκριμένη ιστορία, μου άρεσαν όλες και αγάπησα πολύ όλους τους χαρακτήρες. Αυτό ήταν για μένα και το ενδιαφέρον, ότι έπρεπε μόνο με τη φωνή να μπαίνω στους ρόλους και να τους κάνω να είναι διακριτοί ηχητικά. Σε κάθε ιστορία μπορεί να υπήρχαν και τέσσερις και πέντε χαρακτήρες. Σύνολο μπορεί να ήταν και 50!

Ζέτη Φίτσιου: Αν μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια, θα έλεγα την «Ουρανία» στην οποία η Ευτέρπη συναντά έναν βουλευτή σε μια πολιτική συγκέντρωση και προκύπτουν διάφορα απρόοπτα. Η Ευτέρπη, σε όλες τις ιστορίες συναντιέται με διάφορα πρόσωπα και μπλέκει σε καταστάσεις που είναι εντελώς έξω από εκείνη (βουλευτές, αστυνομικοί, αριστοκρατικοί γόνοι, πονηροί γιατροί, φαντασμένες ινφλουένσερς κ.α.) Αυτό δημιουργεί κωμικές καταστάσεις στις οποίες η Ευτέρπη καλείται κάθε φορά να ανταπεξέλθει.

Πού κερδίζει το Radio play theater σε σχέση με το παραδοσιακό θέατρο;

Φαίη Ξυλά: Νομίζω ότι αφήνεται ένα μεγαλύτερο κομμάτι συμμετοχής στον ακροατή αφού με την φαντασία του φτιάχνει την εικόνα των ηρώων. Με το ραδιοφωνικό έργο μπαίνεις στον κόσμο που δημιουργούν οι ήχοι της φωνής. Κάτι σημαντικό επίσης είναι ότι ένα ηχητικό έργο μπορείς να το έχεις μαζί σου και να το ακούς οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Όμως στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τα δυο αυτά είδη καθώς στο ένα μιλάμε για θέαση και στο άλλο για ακρόαση. Όμως και τα δύο προσφέρουν ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα στον θεατή – ακροατή.

Ζέτη Φίτσιου: Το ραδιοφωνικό θέατρο λειτουργεί χωρίς καθόλου οπτικά ερεθίσματα. Αναπτύσσεται εξ’ ολοκλήρου μέσα από τον λόγο, τη μουσική και τα ηχητικά εφέ. Δίνεται στον ακροατή η ελευθερία να «δει» τους χαρακτήρες και την ιστορία χρησιμοποιώντας τη φαντασία του. Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει σύγκριση μεταξύ του παραδοσιακού θεάτρου και του ραδιοφωνικού έργου. Είναι δυο ξεχωριστά είδη που δεν προσπαθεί το ένα να μιμηθεί το άλλο.

Είναι τα podcasts μια τάση ή κάτι που θα μείνει;

Φαίη Ξυλά: Θεωρώ πως είναι κάτι που υπήρχε και στο παρελθόν και θα παραμείνει. Το ραδιοφωνικό θέατρο έχει μεγάλη ιστορία στην Ελλάδα κι όπως φαίνεται μετά την κάμψη κάποιων ετών ανανεώνεται και επανέρχεται δυναμικά.

Ζέτη Φίτσιου: Νομίζω πως τα podcasts ήρθαν για να μείνουν... Σε μια εποχή που όλα είναι εικόνα, ο ήχος φαίνεται να κερδίζει αισθητά έδαφος καθώς προσφέρει μια διαφορετική εμπειρία στον ακροατή. Σε σχέση με το ραδιοφωνικό θέατρο συγκεκριμένα είδαμε μια πολύ μεγάλη ανταπόκριση από τους ακροατές κι αυτό ήταν ιδιαιτέρως ευχάριστο.

Ποιο είναι το επόμενο βήμα σας μετά τον διαγωνισμό στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης;

Ζέτη Φίτσιου: Το επόμενο διάστημα θα ανέβει ξανά στο www.iroes.art η ηχητική παράσταση «Το Κουνούπι» με τη Μυρτώ Αλικάκη και το Νίκο Ψαρρά σε σκηνοθεσία Ανδρέα Φλουράκη. Το συγκεκριμένο έργο θα κυκλοφορήσει επίσης σύντομα και σε βιβλίο από τις εκδόσεις BOOK LAB.