Η ημέρα του Τασούλα

13:42 13/3/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Αύριο Παρασκευή, πρώτα ο Θεός, θα ανακοινωθεί η νέα κυβέρνηση. Σήμερα είναι η ημέρα του Τασούλα, και δεν θα ήταν και τόσο fair που λέμε και στην εύανδρο Ηπειρο να του το χαλάσει το πάρτι ο πρόεδρος Κυριάκος, με την ανακοίνωση της σύνθεσης της νέας κυβέρνησης. Ο Κώστας Τασούλας λοιπόν ορκίζεται ενώπιον Θεού και ανθρώπων να τηρεί το Σύνταγμα και τους νόμους, και να

προασπίζεται τα συμφέροντα της χώρας – για τα επόμενα πέντε χρόνια, τουλάχιστον. Η σεμνή τελετή ωστόσο έχει ένα ολόκληρο τελετουργικό, το οποίο θα λάβει χώρα εντός και εκτός Βουλής. Ο πρόεδρος Τασούλας θα ορκιστεί ενώπιον της Ολομέλειας του σώματος, και αφού προηγουμένως τον υποδεχτούν στην είσοδο του Κοινοβουλίου, ο Πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της Βουλής. Εν συνεχεία θα τον συνοδεύσουν στην αίθουσα της Ολομέλειας όπου θα τον αναμένουν πλην των βουλευτών και των ευρωβουλευτών, ο Αρχιεπίσκοπος και συνοδικοί μητροπολίτες, προκειμένου να δώσει ενώπιόν τους τον σχετικό όρκο, τον «νενομισμένο» όρκο, που λέγανε παλιά. Μετά ο νέος Πρόεδρος θα υπογράψει το πρωτόκολλο της ορκωμοσίας του, και εν συνεχεία θα το συνυπογράψουν ο Αρχιεπίσκοπος, ο Πρωθυπουργός, και ο πρόεδρος της Βουλής. Επειτα Προέδρος Τασούλας, Πρωθυπουργός, πρόεδρος της Βουλής, αρχηγός της αντιπολίτευσης, υπουργοί και βουλευτές, θα κατευθυνθούν στον Αγνωστο Στρατιώτη, προκειμένου ο νέος Πρόεδρος να καταθέσει το πρώτο του στεφάνι ως… Πρόεδρος!

Τι ακολουθεί; Παράδοση – παραλαβή. Ο Κ. Τασούλας θα μεταβεί στο Προεδρικό Μέγαρο όπου η απερχόμενη Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατ. Σακελλαροπούλου θα του παραδώσει τα ηνία του κράτους. Σιδεροκέφαλος να ευχηθούμε στον νέο Πρόεδρο – τι άλλο;

…και του ανασχηματισμού

Κι αφού τελειώσουν όλα αυτά τα ωραία, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω θα έχουν και τσολιάδες, και αγήματα και μουσικές, και έναν θαυμάσιο καιρό για βόλτες και φωτογραφίες στο κέντρο της Αθήνας, ο πρόεδρος Κυριάκος θα πέσει σε βαθιά περισυλλογή για να δημιουργήσει εκείνο το καταπληκτικό κυβερνητικό σχήμα, το οποίο – υπόσχεται – θα μας αφήσει όλους με το στόμα ανοιχτό. Τι; Οχι; Δεν το πιστεύετε; Κακώς, και σας βρίσκω και ολίγον καχύποπτους. Διότι αυτός ακριβώς είναι ο στόχος κάθε ανασχηματισμού. Να εξαναγκάσει την κοινωνία να τον υποδεχτεί με ένα «ουάου», και να ξεχάσει, για λίγο ή και περισσότερο, τα προβλήματά της. Τώρα, για ονόματα μη με ρωτάτε, είναι ό,τι διαβάζετε εδώ κι εκεί – ένας γύρος είναι όλα, και τίποτε περισσότερο. Πρόκειται για ονόματα τα οποία μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως εξής: στους αμετακίνητους, στους μετακινούμενους και στους νεοεισερχόμενους.

Οι «αμετακίνητοι»

Θα μεταφέρω ό,τι έχω συγκεντρώσει μιλώντας με διαφόρους, εντός και εκτός κυβέρνησης – είτε είδαν τον πρόεδρο Κυριάκο τελευταία, με την έννοια ότι τους κάλεσε να περάσουν από το γραφείο του, για να τους ακούσει (και πέρασαν, μου είπαν, πολλοί και διάφοροι από τον πρωθυπουργικό… πάγκο), είτε άκουσαν κάτι, από κάποιον, που μίλησε με έναν τρίτο, και ούτω καθ’ εξής. Οι πρώτοι, οι «αμετακίνητοι» της κυβέρνησης, στα υπουργικά πόστα που κατέχουν σήμερα, δεν θέλει και μεγάλη φιλοσοφία να τους κατονομάσεις, ακόμη και αν δεν έχεις σοβαρές (από τον ίδιο τον Κυριάκο) πληροφορίες. Είναι η φίλη μου η Λίνα (Μενδώνη) πρώτη και καλύτερη, ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, ο Ν. Δένδιας, ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο Γιώργος Γεραπετρίτης, και ο εκπρόσωπος Μαρινάκης. Αντε κι ο Πιερρακάκης. Υπό την προϋπόθεση ότι του πέρασαν τα νεύρα του προέδρου Κυριάκου μαζί του. Διότι ο πρόεδρος ήρθε, μου είπαν, στα όριά του τις προάλλες, όταν ζήτησε από τον Πιερρακάκη να αναλάβει το πιο hot υπουργείο της εποχής, το Υποδομών-Μεταφορών και εκείνος αρνήθηκε επικαλούμενος τα 30-40 νομοσχέδια που έχει σε εκκρεμότητα, στο Παιδείας. Αυτά, και τελειώσαμε, με τους αμετακίνητους.

Οι «μετακινούμενοι»

Στους «μετακινούμενους» τώρα, δηλαδή υπουργούς που είναι και σήμερα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, μπορώ μετά βεβαιότητος, να καταχωρίσω δύο. Στα σίγουρα, δύο. Ο ένας είναι ο Κωστής Χατζηδάκης, που αναλαμβάνει ένα πόστο, που μέχρι και αντιπροέδρου κυβέρνησης μπορείς να το ονομάσεις, καθώς θα έχει μόνιμα γραφείο δίπλα στον Πρωθυπουργό, και την ευθύνη του συντονισμού των οικονομικών υπουργείων συν ό,τι χρειαστεί και στον συντονισμό των υπόλοιπων υπουργείων, σε θέματα αιχμής. Το έχει αποφασίσει ο Κυριάκος, ποντάρει στην ηρεμία και τη γνώση του Κωστή, καλή χημεία έχουν μεταξύ τους, μένει να φανεί πώς θα δουλέψει το πράγμα και με το υπόλοιπο σχήμα, ήτοι με Ακη Σκέρτσο και Γιώργο Μυλωνάκη. Ποιος είναι ο δεύτερος μετακινούμενος, σίγουρα; Ο Βασίλης Κικίλιας. Ο Βασίλης που έκανε… δέκα αγροτικά μαζί στο υπουργείο… φυσικών καταστροφών και όχι μόνο, το γνωστό Πολιτικής Προστασίας, για περίπου δύο χρόνια, και τα κατάφερε (άριστα), ήρθε η ώρα να μετακινηθεί. Επικρατέστερος προορισμός το υπουργείο Ναυτιλίας. Ο,τι διαβάζετε, ό,τι ακούτε, ό,τι σας μεταφέρουν, πέραν αυτών των δύο, θα τα κατέτασσα σε τρεις κατηγορίες: α) σε εκδήλωση «προσωπικού» ενδιαφέροντος, β) σε «επιθυμίες» τρίτων αναφορικά με (τα πολλά) συμφέροντα που «καίγονται» για να έχουν έναν δικό τους άνθρωπο στο σωστό πόστο, και γ) στους λεγόμενους «ακούγεσαι». Αυτοί οι τελευταίοι είναι αυτοί οι φουκαράδες που… αυτοπροτείνονται, μήπως και κινήσουν το ενδιαφέρον του Κυριάκου και τους εντάξει στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Ανθρώπινο…

Η νέα επιτροπή και η σφαγή

Ενα άλλο σιγουράκι που έχω, από σοβαρή, πιο σοβαρή δεν γίνεται, πηγή, είναι ότι συγκροτείται άτυπο κυβερνητικό όργανο, μια επιτροπή με τα 4-5 «κεφάλια» της κυβέρνησης, τα οποία θα αποτελέσουν τρόπον τινά τα στελέχη με τα οποία θα διαβουλεύεται ο Κυριάκος, επί παντός του επιστητού, της κυβερνητικής πολιτικής. Το πρόβλημα με το έλλειμμα επικοινωνιακής στρατηγικής δεν έχει λυθεί ακόμη, αλλά φαντάζομαι κάτι θα γίνει και με αυτό στην πορεία. Τώρα το σημαντικό είναι να συγκροτηθεί η καινούργια κυβέρνηση.

Επίσης, θα υπάρξει και μια σχετική σφαγή των αμνών – ήτοι της κατηγορίας αναλώσιμων υφυπουργών, προκειμένου να τακτοποιηθούν και μερικοί από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, που περιμένουν χρόνια να πάρουν το βάπτισμα μιας υπουργικής θητείας, αλλά αυτό δεν είναι πια και κάτι καινούργιο. Πάντα συνέβαινε, και πάντα θα συμβαίνει, στους ανασχηματισμούς…

Ανατριχιαστικό προσκλητήριο

Χθες, μπροστά στη Βουλή, πραγματοποιήθηκε μια εκδήλωση, με τη συμπλήρωση 4 χρόνων από τον θάνατο ενός παιδιού, που πέθανε έπειτα από σύγκρουση της μηχανής που οδηγούσε με ένα υπηρεσιακό αυτοκίνητο που επιχειρούσε να εισέλθει στη Βουλή. Για το δυστύχημα, η Δικαιοσύνη απεφάνθη ότι υπαίτιος ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου, τον καταδίκασε σε 3 χρόνια φυλάκιση, η Αστυνομία του επέβαλε πειθαρχική ποινή, αλλά στις εποχές που ζούμε, αυτά δεν θεωρούνται ικανοποιητικές ποινές. Ως εκ τούτου έγινε η συγκέντρωση, κι εγώ, απομόνωσα από το σχετικό προσκλητήριο το ακόλουθο απόσπασμα, ως ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί πλέον στην κοινωνία:

«Μαζί με την οικογένεια και τους φίλους του θα συναντηθούμε μπροστά στην είσοδο της Βουλής (Βασιλίσσης Σοφίας) στον τόπο που σκότωσε τον Ιάσονα, όχι κάποιος αμελής, αλλά ένα σύστημα καλά εκπαιδευμένο στους φόνους εκ προμελέτης.

Για να τιμήσουμε τη Μνήμη του Ιάσονα. Για να φωνάξουμε πως: Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα Υπάρξει Ειρήνη. Ούτε στους δρόμους, ούτε πουθενά!»!!!

Δεν θα προβώ σε κανένα σχόλιο, γι’ αυτό το ανατριχιαστικό κείμενο. Τα αφήνω όλα στον καθένα από εσάς.