Η Ηρα Κατσούδα επιστρέφει στον Μικρό Κεραμεικό μ’ ένα «Minimal» stand up

14:00 17/10/2023 - Πηγή: Τα Νεα

Η νέα stand up comedy παράσταση της Ήρας Κατσούδη «Minimal» μετά από την περσινή sold out σεζόν της, έρχεται για δεύτερη φορά στη σκηνή του Μικρού Κεραμεικού. Από την Πέμπτη 19 Οκτωβρίου και κάθε Πέμπτη στις 21:30 έως 25 Ιανουαρίου 2024 επιστρέφει η παράσταση που αγαπήθηκε από κοινό, κριτικούς αλλά κυρίως από την ίδια!

Σε αντίθεση με το σαλόνι στο πατρικό της, η Ήρα προσπαθεί να ξεφορτωθεί όλα τα περιττά από τη ζωή της και να την κρατήσει με τα απολύτως απαραίτητα, σε minimal επίπεδα. Όμως η διάσπαση

προσοχής που έχει, μια ομηρία που λαμβάνει χώρα στον νιπτήρα της, τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονται τα Ιερά Ζώα, οι τοξικές σχέσεις, οι θεωρίες συνομωσίας, ο νομός Ηλείας και πολλά ακόμα, δεν την αφήνουν να τα καταφέρει.

Με αφορμή την πρεμιέρα του «Minimal», η Ήρα Κατσούδα μιλάει στα «Νέα».

Πώς προέκυψε η ιδέα για την παράσταση;

Το «Μinimal» » είναι η τρίτη μου σόλο παράσταση, και γενικά δεν είναι τόσο ότι προηγήθηκε μια ιδέα, όσο ότι η προηγούμενη παράσταση (Για Γυναίκα Καλή Είναι) είχε ολοκληρώσει τον κύκλο της και είχε ανέβει στο youtube, οπότε έπρεπε και ήθελα να γράψω την επόμενη. Γιατί έτσι πηγαίνει στο stand up. Οι κωμικοί γράφουν και δουλεύουν την παράστασή τους, την παρουσιάζουν για κάποιο χρονικό διάστημα, μετά τη βιντεοσκοπούν και την ανεβάζουν στο διαδίκτυο, στη διάθεση του κοινού. Και μετά συνεχίζουν να ετοιμάζουν την επόμενη μιας και άπαξ ανέβει η προηγούμενη στο internet δεν μπορείς να την ξαναπαίξεις. Δεν είναι ότι απαγορεύεται, απλά δεν είναι τίμιο να ζητάς εισιτήριο για κάτι το οποίο βρίσκεται δωρεάν στο net. Όπως όλες οι παραστάσεις stand up, η παράσταση περνάει από διάφορες θεματολογίες και θεματικές. Έχει κείμενα βιωματικά, κείμενα παρατήρησης, κείμενα σουρεαλιστικού περιεχομένου, θέματα κοινωνικά, θέματα τελείως χαζά (ατόφια βλακεία που λέμε), θέματα συμπερίληψης. Βασικά τα αστεία σε μια stand up comedy παράσταση είναι τόσο ποικιλόμορφα και πλουραλιστικής θεματολογίας που μόνο «ΜΙΝΙΜΑΛ» δεν είναι.

Στη δεύτερη χρονιά της πλέον, πόσο έχουν εξελιχθεί οι αναφορές της;

Αν εννοείτε αναφορές επικαιρότητας, καθόλου διότι δεν «παίζω» καθόλου με την επικαιρότητα. Βλέπετε, πλέον η επικαιρότητα είναι πιο εφήμερη και από τον ίδιο τον προσδιορισμό της. Κάτι που ήταν επίκαιρο το πρωί, το απόγευμα δεν θα το θυμάται κανένας. Εδώ τραγωδίες ξεχνάμε μέσα σε λίγες μέρες. Η φωτιά στον Έβρο ξεχάστηκε πριν καν να σβήσει. Οπότε πρακτικά ομιλώντας, δεν αξίζει να επενδύσω

δουλειά και χρόνο σε ένα κείμενο επικαιρότητας όταν αυτό σε λίγες μόλις μέρες θα έχει χάσει το moment του. Αλλά πέρα από το πρακτικό κομμάτι, είναι και θέμα αισθητικής. Μπορείς να έχεις πολιτική θέση χωρίς να λαϊκίσεις, χωρίς να αναφερθείς σε επικαιρότητα. Ό,τι λέμε, ό,τι κάνουμε ο καθένας μας και η καθεμία μας, είναι μια πολιτική θέση. Δεν χρειάζεται να το κατακερματίσουμε, να το μασήσουμε και να το βγάλουμε έτοιμο και ευχάριστο προς κατανάλωση. Και πέραν όλων αυτών, πλέον υπάρχει ίντερνετ, που σημαίνει ότι με το που γίνει το οτιδήποτε, μέσα στα επόμενα 10 λεπτά θα έχουν γραφτεί άπειρα αστεία και σχολιασμοί, μερικά εκ των οποίων καταπληκτικά σχόλια στα social media. Δεν νομίζω ότι λείπει από το κοινό να το δει όλο αυτό και λάιβ. Αν φύγουμε από αυτό το comfort zone μας, θα δούμε ότι μας ενώνουν περισσότερα πράγματα από την επικαιρότητα. Πάντως για να ξαναγυρίσω, στη δεύτερη χρονιά της, η παράσταση έχει εξελιχθεί η ίδια, έχει σφίξει, έχει δέσει και είναι πιο συμπαγής. Και σίγουρα πολύ αστεία, σας το λέω τώρα εγώ, δηλαδή πολύ αντικειμενικά!

Πόσο μια παράσταση stand up μπορεί να είναι minimal όταν το είδος από μόνο του είναι συνήθως maximal;

Στο stand up, ένας και μόνο άνθρωπος γράφει τα κείμενα, σκηνοθετεί τον εαυτό του, κάνει το performance. Δεν υπάρχουν σκηνικά, δεν υπάρχουν κοστούμια, δεν υποδύεσαι κάποιον ρόλο, είσαι εσύ, με το όνομά σου και τα κείμενά σου. Οπότε το είδος εξ’ ορισμού είναι ίσως το πιο minimal καλλιτεχνικό είδος. Από την άλλη οι κωμικοί καλούνται με μόνο εργαλείο τον λόγο, να δημιουργήσουν έναν κόσμο στο μυαλό των θεατών στον οποίο κόσμο θα κατασκευαστεί, θα λειτουργήσει και θα υπάρξει το αστείο. Και για να επιτευχθεί αυτή η συνθήκη απαιτεί ένα σωρό τεχνικές, τόσο στο γράψιμο όσο και στο perform. Και αυτό σίγουρα δεν είναι ΜΙΝΙΜΑΛ.

Από πού αντλείτε έμπνευση για τις αναφορές σας στην παράσταση;

Η υπερ-δύναμη του κωμικού είναι η παρατήρηση. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, όλοι μας βλέπουμε πράγματα παράδοξα, αντιμετωπίζουμε τρελές καταστάσεις, συνθήκες που μας εκπλήσσουν ή μας εκνευρίζουν, αλλά τις προσπερνάμε γιατί τις παίρουμε de facto και δεν τις αναλύουμε περαιτέρω. Ε, οι κωμικοί σε αυτές τις καταστάσεις θα δουν μια προϋπόθεση για ένα ωραίο αστείο. Οπότε η έμπνευση μπορεί να είναι παντού. Από μια προσωπική ιστορία, μέχρι την πιο βασική απορία πχ γιατί έχει πάντα κολλημένες αφίσες τσίρκο κάτω από γέφυρες. Αυτά είναι όλα συνθήκες που μπορούν να γίνουν δουλεύοντάς τες, ένα πολύ καλό κωμικό υλικό. Προσωπικά μου αρέσει να αναρωτιέμαι για τα πάντα όσο δεδομένα και αν είναι. Και πιστέψτε με, η διαδικασία αυτή έχει πολύ διασκεδαστικά συνμπεράσματα.

Αναφερόμενη σε προσωπικά σας βιώματα, όπως για παράδειγμα η διάσπαση προσοχής, είναι ένας τρόπος κι αυτός για να τα διαχειριστείτε, να τα αγκαλιάσετε;

Λένε όταν μιλάς ανοιχτά για κάτι, το ξορκίζεις και το εξομαλύνεις. Αλλά για να φτάσεις σε σημείο να μιλήσεις δημόσια για πράγματα, σημαίνει ότι τα έχεις ήδη διαχειριστεί. Πολλές φορές, αν μου συμβεί κάτι που με πληγώνει σκέφτομαι «αυτό θα βγει πολύ καλό κείμενο, αλλά πρέπει πρώτα να απομακρυνθώ από το τραύμα,

γιατί για την ώρα δεν έχει καθόλου πλάκα». Για παράδειγμα, έχω κάνει κείμενο το διαζύγιό μου και είναι και ένα ωραίο κείμενο, αλλά δεν το έκανα επιτόπου. Πέρασαν 2-3 χρόνια ώστε να μπορέσω εγώ να είμαι καλά με αυτό ώστε να δώσω την κωμική πλευρά. Στις παραστάσεις μου αρέσει να βάζω προσωπικά βιώματα γιατί πέρα από την ταύτιση που μπορεί να πετύχει το κοινό, είναι και ένας τρόπος να γνωρίσει το κοινό και τον άνθρωπο που τον διασκεδάζει. Και πάντα κάτι προσωπικό είναι πιο άμεσο από το απρόσωπο. Όσον αφορά στη διάσπαση προσοχής, την έχω αγκαλιάσει εδώ και χρόνια μιας και δεν μπορώ να την αποφύγω και σε αυτό το σημείο να πούμε ότι ήδη είμαι πάρα πολύ συγκεντρωμένη σε αυτή την συνέντευξη! Μπράβο μου!

Ο νομός Ηλείας τι ρόλο παίζει στην παράστασή σας; (έχω καταγωγή από εκεί και με έχει ιντριγκάρει πολύ η αναφορά! )

Ε, τότε πρέπει να έρθετε σίγουρα στην παράσταση, θα ταυτιστείτε φουλ! Και εγώ έχω οικογενειακές σχέσεις με τον νομό Ηλείας, περνάω για χρόνια τα καλοκαίρια μου εκεί. Δεν έχει παίξει ρόλο μόνο στην παράστασά μου αλλά και στα βιώματά μου μεγαλώνοντας. Μιας και κατάγεστε από εκεί θα γνωρίζετε τον σουρεαλισμό που κρύβει η περιοχή! Είναι ίσως από τις πιο «ναΐφ» περιοχές της Ελλάδας, είναι το εκ δια μέτρου αντίθετο του όρο «Χίπστερ». Στον νομό Ηλείας θα παραγγείλεις μια μπριζόλα και θα σε ρωτήσουν μοσχαρίσια ή χοιρινίσια; Αν πεις δε ότι δεν τρως κρέας, απλά θα σου φέρουν κοτόπουλο. Τρακτέρ με ντομάτες κάνουν παρέλαση, γλέντια στήνονται σε χωράφια, ενώ από πίσω κάνουν cameo φορτηγά που κουβαλάνε σανό. Είναι μια περιοχή «άφιλτρη» και πανέμορφη γεωλογικά που την αγαπάω πολύ και όπως και να το κάνεις με έχει διαμορφώσει σε έναν βαθμό.

Εκτός από το stand up, ασχολείστε με τα podcast. Τι θα ακούσει κάποιος στο «Μπράιτ Σάιντ»;

Το Μπράιτ Σάιντ είναι ένα podcast που συνδυάζει κωμωδία και αναπηρία και έχει κάνει μέχρι τώρα 2 πετυχημένους κύκλους. Μπορείτε να ακούσετε τα επεισόδια στοπ spotify ή στο κανάλι μου στο youtube. Τώρα έχω ξεκινήσει ένα άλλο podcast που λέγεται και αυτό «ΜΙΝΙΜΑΛ» και είναι από τα πιο σουρεαλιστικά project μου. Είναι με καλεσμένους αλλά καμία σχέση με ότι υπάρχει μέχρι τώρα σε podcast με καλεσμένους. Δεν θα ήθελα να πω περισσότερα ακόμα, εξάλλου σε λίγες μέρες θα είναι στον αέρα και θα μπορείτε να το ακούσετε!

Ως άνθρωπος συνηθίζετε να μένετε στην «μπράιτ σάιντ» της ζωής;

Προσπαθώ πραγματικά. Προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα από την φωτεινή τους σκοπιά αλλά σίγουρα δεν τα καταφέρνω πάντα. Η πεποίθηση μου είναι ότι όταν έχεις να κάνεις με μια ορισμένη συνθήκη που δεν μπορείς να αλλάξεις, αυτό που μπορείς να αλλάξεις είναι η οπτική σου πάνω σε αυτήν. Και να σας πω, όποτε το καταφέρνω δουλεύει. Αλλά άνθρωποι είμαστε, βλέπουμε πράγματα, μαθαίνουμε πράγματα, ακούμε βλακείες οπότε κάποια στιγμή θα σπάσεις.