Η μεγάλη διαφορά του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ, και η… νέα τάξη πραγμάτων στο πρωτάθλημα

Και κάπως έτσι μόλις πέρασε η πιο… ροκ αγωνιστική του πρωταθλήματος. Η στροφή που ο Ολυμπιακός βροντοφώναξε «παρών» στην καταδίωξη του ΠΑΟΚ και που η ΑΕΚ σήκωσε «λευκή πετσέτα» όπως σήκωσε τη σημαία της η Δέτση στο Αγρίνιο. Μια πρώτη σοβαρή αλλαγή συσχετισμών, από τον Νοέμβρη και όλας. Μια μεγάλη έκπληξη σε σχέση με

όσα υπολογίζαμε συνολικά κοιτάζοντας την μεγάλη εικόνα του φετινού πρωταθλήματος.

Πριν ξεκινήσει η διαδρομή το καλοκαίρι, ο ΠΑΟΚ έδειχνε ούτως ή άλλως το ισχυρό φαβορί για πολλούς και διάφορους λόγους. Αγωνιστικούς και μη. Οι περισσότεροι περίμεναν ότι η πρωταθλήτρια ΑΕΚ θα ήταν εκείνη που θα κρατούσε τον… ρυθμό του ανταγωνισμού. Πολλώ δε μάλλον με τα πολλά λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ να την «θωρακίζουν» κόντρα σε δύο αντιπάλους με ισχυρότερους οικονομικά επενδυτές. Τον Ολυμπιακό του νέου προπονητή και των είκοσι αλλαγών στο ρόστερ δεν τον περίμεναν να μπει εύκολα στο κόλπο. Όχι μόνο γιατί το «γερό ανακάτεμα» και το «πάλι από την αρχή» project του προφανώς ήθελε χρόνο, αλλά και γιατί όλοι είχαν καταλάβει πλέον από τα περσινά πως οι Ερυθρόλευκοι είναι το «κακό παιδί» για την Εξυγίανση. Μια ομάδα που δεν την θέλουν γενικώς στα… πόδια τους, όσοι έχουν χωρίσει το πάρκο Γουδή στα δύο!

Έντεκα αγωνιστικές μετά, ο ΠΑΟΚ επιβεβαιώνει τις γραφές έστω με μπόλικη τύχη, και χωρίς σίγουρα να πείθει όσο αναμένονταν με την εικόνα του. Οι νίκες του κόντρα στην ΑΕΚ, τον Ολυμπιακό, τον Άρη δεν ήταν ακριβώς «σχεδιασμένες» στο πινακάκι του Λουτσέσκου. Αυτό το 9-0 βαθμοί στα ντέρμπι προέκυψε ίσως και συγκυριακά. Από το ένστικτο του Πρίγιοβιτς. Από τα λάθη και την ατυχία των άλλων (Ο Άρης έχασε πέναλτι, η ΑΕΚ είχε δύο δοκάρια, ο Ολυμπιακός ένα αλλά και συνολικά 23-4 τελικές και ηττήθηκε από αυτογκόλ). Παρά ταύτα ήρθε. Και όταν νικάς δίχως να παίζεις καλά, τότε πολύ λογικά περιμένεις τα καλύτερα. Να επικρατείς δείχνοντας και τις αγωνιστικές αρετές σου. Είναι τόσο βολικό το πρόγραμμα για τον Δικέφαλο απέναντι σε ομάδες που αποκλείεται να τον κακοκαρδίσουν που λογικά θα πάει… τρένο ως τη λήξη του πρώτου γύρου. Άρα είναι ξεκάθαρα εντός των προσδοκιών του. Φαβορί.

Η ΑΕΚ όμως στο ίδιο διάστημα και χωρίς κανείς να είναι σε θέση να δώσει αληθινές απαντήσεις κατέρρευσε. Δεν δείχνει απλά εκτός μάχης για τον τίτλο, αλλά εκτός… λογικής με βάση το ρεπορτάζ. Πράττει ακαταλαβίστικα και αντιποδοσφαιρικά δημιουργώντας μεγαλύτερο πρόβλημα από αυτό που έχει στα αλήθεια. Και ενώ οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως τα καλοκαιρινά λάθη της διοίκησης, οι παίκτες που έφυγαν, οι μεταγραφές που δεν έγιναν προκάλεσαν και τη ζημία; Μάλλον κάτι άλλο είναι που έχει φέρει τις τελευταίες εξελίξεις. Φυσικά έχει βάση και ευθύνη το καλοκαιρινό, αλλά η Ένωση δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία που τα έκανε μαντάρα σε έναν σχεδιασμό. Τα αίτια της απόφασης του Δημήτρη Μελισσανίδη να πατήσει το κουμπί του restart πριν τα μέσα του πρωταθλήματος μοιάζουν να έχουν βαθύτερα αίτια. Και τις πραγματικές απαντήσεις τις γνωρίζει μόνο ο οργανισμός. Εκτός αν του Αγίου Δημητρίου στο γεύμα που παρέθεσε στους ρεπόρτερ μιλούσε μαζί τους για άλλον Μπακασέτα! Εκείνον που οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι κατάλαβαν πως ήταν τυπικό πια το θέμα της ανανέωσης του. Πως έναν μήνα μετά και ενώ ο Μπακασέτας ήταν είκοσι ημέρες τραυματίας, έγινε ξαφνικά απρόσιτος και… αδιάφορος, ένας θεός το ξέρει.

Πέρσι τέτοια εποχή πέρασε μια αντίστοιχη περιπέτεια ο Ολυμπιακός. Δίχως όμως οι λόγοι να είναι μόνο αγωνιστικοί. Τους Ερυθρόλευκους κάτι Αρετόπουλοι, Κουτσιαύτηδες, Καλογερόπουλοι κλπ τους πέρασαν πριονοκορδέλα ως την 10η αγωνιστική. Σε ματς με την Ξάνθη, τον Αστέρα, τον Ατρόμητο κλπ. Παρά ταύτα και ενώ η πίεση σε ένα τέτοιο κλαμπ είναι «μη συγκρίσιμη» σε σχέση με τους άλλους οι Πειραιώτες έδειξαν αντισώματα. Άλλαξαν προπονητή, προσαρμόστηκαν και τέλος πάντων έφτασαν μέχρι τα τέλη Γενάρη να είναι στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα. Δίχως να έχουν καλή ομάδα. Δίχως να έχουν λύσεις από τις καλοκαιρινές μεταγραφές (Εμενίκε, Βούκοβιτς, Καρσελά, Μίλιτς κλπ) και βέβαια δίχως να έχουν επόπτες σαν τη… Δέτση στο Αγρίνιο.

Ο Ολυμπιακός πέρσι πάλεψε. Η ΑΕΚ σήμερα λέει πως παραδίνεται. Όταν «τελειώνεις» σε μια μέρα τον Μπακασέτα που φέτος είναι ο καλύτερος όλων, τον Σιμόες που αν και στον… αέρα με το συμβόλαιο ήταν ως εδώ αναντικατάστατος και έναν παίκτη σαν τον Λαμπρόπουλο που πριν από δύο εβδομάδες έλεγαν πως έσβησε τον Λεβαντόφσκι, τότε η σκέψη σου σαφώς δεν έχει ποδοσφαιρική βάση. Θα φύγει ο Λαμπρόπουλος για να μείνει ο Τσόσιτς; Ο Σιμόες γιατί δεν δέχεται να υπογράψει δίχως διαπραγμάτευση; Ο Μπακασέτας όταν μέχρι να τραυματιστεί έπαιζε για όλους; Και θα γίνει τι από εδώ και πέρα; Ποιο είναι το μήνυμα για τους άλλους; Και τέλος πάντων πως θα πάει όλο αυτό ως τον Γενάρη που υπάρχει το παράθυρο των μεταγραφών;

H AEK είναι 7η. Στο -12 από τον ΠΑΟΚ. Στο -6 από τον Ολυμπιακό. Στο -7 από τον Ατρόμητο. Ξεκίνησε να δώσει «μάχη για τρεις» για τον τίτλο, και πλέον ταβάνι μοιάζει η 4η θέση. Και όσο και αν δεν το λέει κανείς; Εδώ και έναν μήνα ψάχνει και για προπονητή, μέσω των αδερφών Λέμιτς. Των ατζέντηδων που έφεραν στην Ελλάδα τον Μπογέ. Αν δεν έχει βρει ως εδώ, δεν σημαίνει πως δεν έχει αναζητήσει τον αντικαταστάτη του Ουζουνίδη. Όπως δεν σημαίνει πως αργά ή γρήγορα δεν θα τον βρει.

Και ο Ολυμπιακός που το καλοκαίρι ξεκίνησε με… τρίτη τύχη; Έντεκα αγωνιστικές μετά είναι… συγκυριακά στην τρίτη θέση του πίνακα. Αν είχε νικήσει τον ΠΑΟΚ σε εκείνη τη νύχτα «αιχμαλωσίας» στο Φάληρο, θα μοιράζονταν τώρα μαζί του την κορυφή του πίνακα. Παρότι οι Πειραιώτες δεν έχουν πάρει ούτε ντέρμπι, παρότι έκαναν μια σούπερ γκέλα στην Κρήτη από τον ΟΦΗ (που πλήρωσε 5 μηνιάτικα τους παίκτες του παραμονές εκείνου του ματς) στην πραγματικότητα είναι ως εδώ η μοναδική ομάδα από εκείνες τις «κορυφής» που έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες αγωνιστικά. Για τη μπάλα που παίζει (170 τελικές σε 11 αγωνιστικές). Για τον τρόπο που διαχειρίζεται ο Μαρτίνς το ρόστερ του (παρότι ο Γιάγια Τουρέ δεν μπήκε στην εξίσωση ποτέ). Για τα… αντισώματα που δείχνει στην Εξυγίανση (βλέπε… Περιστέρι). Για την διάθεση που έχει να παλέψει μια «παρτίδα» που οι γραφές την δίνουν εξ αρχής χαμένη.

Αν οι Πειραιώτες πάρουν έναν καλό σέντερ φορ τον Γενάρη, που θα μπορέσει να τους λύσει την «εξίσωση» του γκολ τότε πραγματικά ο δεύτερος γύρος θα έχει πολύ ενδιαφέρον. Ακόμη περισσότερο, αν ως τότε μπορέσουν και εκείνοι να κάνουν το «4 στα 4» ως τη λήξη του πρώτου γύρου (Παναιτωλικός εντός, Ξάνθη εκτός, Λαμία εντός, ΑΕΛ εκτός) που θα κάνει και ο ΠΑΟΚ (Λαμία εκτός, ΑΕΛ εντός, Λεβαδειακός εκτός, ΠΑΣ εντός). Τα όπλα των Ερυθρόλευκων είναι πολλά. Πρώτον η δουλειά του Πέδρο Μαρτίνς που όσο ο καιρός περνά τους θωρακίζει. Δεύτερον ο «φόβος» που προκαλεί η παρουσία τους σε μια μάχη του πρωταθλητισμού. Και τρίτον ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Το πολύ-πολύ να πρέπει να… αντιμετωπίσουν και άλλους Ευαγγέλου! Σε αυτές τις περιπτώσεις λένε πως ο… βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.

Keywords
Τυχαία Θέματα