Η μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981 και η προσφορά του Ανδρέα Παπανδρέου

19:09 18/10/2020 - Πηγή: Τα Νεα

39 χρόνια συμπληρώνονται από την θριαμβευτική νίκη του ΠΑΣΟΚ. Η πρώτη φορά αριστερά στην χώρα καταγράφηκε στην ιστορία με τον Ανδρέα Παπανδρέου κερδίζοντας τις εκλογές με ποσοστό 48.7% με 174 έδρες. Η Νέα Δημοκρατία περνάει στην αντιπολίτευση με ποσοστό 35.88% με 115 έδρες. Το ΚΚΕ

με 10.93% με 10 έδρες.

Ηταν ημέρα νίκης για τον Ανδρέα αλλά και ένα ραντεβού με την ιστορία που είχε διπλή και ιδιαίτερη σημασία καθώς την ίδια μέρα 18 Οκτωβρίου 1944 ο πατέρας του Γεώργιος Παπανδρέου κατέβηκε στην Αθήνα για να αναλάβει ως Πρωθυπουργός την ηγεσία της πρώτης ελεύθερης κυβέρνησης των Ελλήνων.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε ένας λαϊκός ηγέτης ένας ρήτορας αλλά κυρίως μεγάλος μεταρρυθμιστής που αλλαξε την Ελλάδα από άκρη σε ακρη και έδωσε στον ελληνικό λαό όραμα και μια εθνική περηφάνεια. Εθεσε σε εφαρμογή τις μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που είχε ανάγκη η κοινωνία και η χώρα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου πίστευε σε μια δίκαιη κοινωνία και αποκατέστησε όλες τις ανισότητες του παρελθόντος. Δημιουργώντας ένα κοινωνικό κράτος, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των πολτών.

Στάθηκε στο πλευρό του εργαζόμενου, του νέου, του αγρότη, του συνταξιούχου, του μικρομεσαίου, του επιχειρηματία, που πρόσφεραν στην πραγματική ανάπτυξη. Έτσι η δημοκρατική παράταξη «ηγεμόνευσε» πολιτικά και ιδεολογικά σε όλο το φάσμα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου θέτοντας σε εφαρμογή τις μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στην κοινωνία και στην χώρα. Έργα που άφησαν εποχή, βελτίωσαν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών και ο κόσμος πραγματικά έχει να δει από τότε κάτι αντίστοιχο. Τι να πρωτοθυμηθούμε;

Τα σπουδαία έργα

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας που ήταν αναγκαίο και απαραίτητο και που ακόμη και σήμερα αναγνωρίζεται από όλους; Το ΑΣΕΠ που έβαλε φρένο στα ρουσφέτια και την αναξιοκρατία; Τα ΚΕΠ που έλυσαν ένα μεγάλο κομμάτι της γραφειοκρατίας; Το Μετρό που έδωσε «ανάσα» στο κυκλοφοριακό; Την Αττική Οδό, που ένωσε την πρωτεύουσα από τη μία άκρη στην άλλη; Το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», που θεωρείται από τα πιο αξιόπιστα παγκοσμίως και ενίσχυσε τον τουρισμό; Την Εγνατία Οδό, που ένωσε όλη τη Βόρεια Ελλάδα; Το Ρίο Αντίρριο στην Αχαΐα;

Και ας λοιδορούν ακόμα και σήμερα ορισμένοι που μιλάνε για μακέτες. Τα έργα αυτά είχαν τσιμέντο, θεμέλια, αλλά και την ψυχή των μεγάλων μεταρρυθμιστών της εποχής. Η Ελλάδα τότε έγινε πραγματικά μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα και έπαψε να αποκαλείται «Ψωροκόσταινα».

Οι πολίτες ένιωσαν περηφάνεια και ικανοποίηση για την εικόνα της χώρας σε όλους τους τομείς, υγεία, δημόσιο, παιδεία, αλλά και στα εθνικά μας θέματα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ιστορική φράση του Ανδρέα το ’87 «Βυθίσατε το Χώρα»; Και σήμερα έρχονται οι Τούρκοι μέσα στα πόδια μας και εμείς κάνουμε τους παρατηρητές. Υπήρχε περίπτωση η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τον Ανδρέα Παπανδρέου Πρωθυπουργό, να έχει αυτή τη στάση και συμπεριφορά σε μια χώρα που όχι απλώς είναι μέλος της, αλλά από αυτήν πηγάζουν οι βασικές αξίες της Ευρώπης; Δικαιοσύνη, Δημοκρατία, Ελευθερία. Θα μπορούσε ποτέ ο Σουλτάνος να κάνει τον πειρατή στο Αιγαίο, μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και εμείς να στρουθοκαμηλίζουμε; Και φυσικά όσο ο Ερντογάν βλέπει την ελληνική αδράνεια και υποχωρητικότητα, τόσο παίρνει θάρρος και ζητάει το μισό Αιγαίο και η κυβέρνηση ασχολείται με διαβουλεύσεις και συναντήσεις με τους ξένους ηγέτες ενώ θα έπρεπε να έχει αναλάβει γενναίες πρωτοβουλίες και αποφάσεις όχι να δείχνουμε ηττοπάθεια υποχωρητικότητα και αδύναμοι να στηρίξουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Ο Ερντογάν ανενόχλητος αγνοεί και καταπατεί το ελληνικό και το διεθνές δίκαιο. Δεν θα συνέβαιναν όλα αυτά και θα ήταν διαφορετική η στάση των ευρωπαίων ενωμένων πολιτειών και του ΝΑΤΟ απέναντι στον Αντρέα Παπανδρέου.

Όλοι αυτοί, αλλά περισσότερο από όλους η Ελλάδα, έχει ανάγκη σήμερα έναν ηγέτη όπως τον Ανδρέας Παπανδρέου. Το κύρος, το πολιτικό ανάστημα, την αποφασιστικότητα, τη διορατικότητα και τον πατριωτισμό, που πάντα χαρακτήριζαν τον Ανδρέα και δεν άφηναν περιθώρια στους δήθεν συμμάχους μας για να παίζουν παιχνίδια ισορροπίας. Είχε αποδείξει σε φίλους και εχθρούς πώς το εννοούσε το εθνικό συμφέρον. Και το απέδειξε στο Δουβλίνο και στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βόννη το 1981, αλλά και με την κίνηση ειρήνης των «6». Και την ιστορική ομιλία στη Βουλή το 1992 για τη συνθήκη του Μάαστριχτ είχε προβλέψει ότι πορευόμαστε προς μια «ευρωπαϊκή Γερμανία» ή προς μια «γερμανική Ευρώπη», τονίζοντας ότι η συνθήκη του Μάαστριχτ απλώς αποτελεί για εμάς ένα εισιτήριο σε ένα δύσκολο και άνισο αγώνα.

Η αγωνία για το σημερινό ΠΑΣΟΚ

Η αγωνία είναι διάχυτη σήμερα των προοδευτικών δυνάμεων. Το ΠΑΣΟΚ είναι επίκαιρο όσο ποτέ γι΄αυτο χρειάζεται ένα ανοιχτό συνέδριο χωρίς περιορισμούς και μια ηγεσία που θα ενεργοποιήσει και θα ξυπνήσει τις συνειδήσεις όλων των δημοκρατικών πολιτών, οι οποίοι απογοητεύτηκαν και μετακόμισαν σε διάφορους κομματικούς συνδυασμούς. Όλοι αυτοί νοσταλγούν την επιστροφή του Πράσινου Ήλιου να ανατείλει και με τις ακτίνες του να σηκωθεί όρθιος ο γίγαντας που λέγεται ΠΑΣΟΚ. Τώρα ή ποτέ!

Ο κόσμος βλέπει τη Ν.Δ. να αποδεικνύεται λίγη σε βασικούς τομείς, το ΣΥΡΙΖΑ να μην έχει οριοθετήσει την πολιτική του και ιδεολογική του ταυτότητα και το ΚΙΝΑΛ να προσπαθεί αλλά να μην μπορεί να κάνει τη διαφορά. Αδυνατεί να συσπειρώσει τα κοινωνικά στρώματα που αγωνιούν για το μέλλον του κινήματος και της χώρας αυτές τις δύσκολες στιγμές. Ο κόσμος χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ και ειδικά αυτό του 1981 που άλλαξε την ιστορία της Ελλάδας. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ έχει ανάγκη τον κόσμο του. Όμως, με μια ηγεσία που θα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της εποχής και θα εκφράζει το λαϊκό αίσθημα, θα πείθει τις μεγάλες κοινωνικές μάζες ότι αποτελεί τη λύση στα μεγάλα κοινωνικά και εθνικά προβλήματα.

Για να μπορέσει το ΠΑΣΟΚ να συγκεντρώσει τα υψηλά ποσοστά δημοτικότητας των προηγούμενων δεκαετιών, πρέπει να έχει αυτογνωσία, να αναγνωρίζει τα λάθη του, μικρά και μεγάλα, όπως στη συγκυβέρνηση 2012-2014 με τη Νέα Δημοκρατία, να μιλά με την κοινωνία και να αφουγκράζεται τον παλμό της. Αλλά και να διαθέτει έναν ηγέτη με το ανάλογο πολιτικό ανάστημα. Έχουμε χρέος απέναντι στις νέες γενιές να αγωνιστούμε για μια νέα πολιτική και ιδεολογική συσπείρωση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης.