Η σχέση Αλέξη – Ζωής: «Αγάπη» που ’γινες δίκοπο μαχαίρι

21:57 13/4/2025 - Πηγή: Τα Νεα

«Το δίλημμα Μητσοτάκης ή Τσίπρας είναι σαν το δίλημμα Σκύλλα ή Χάρυβδη» – η φράση αυτή της Ζωής Κωνσταντοπούλου (Alpha) δεν εξηγεί απλώς την πολιτική στρατηγική της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας.

Πίσω από τις λέξεις, αντικατοπτρίζει την κατάληξη μιας πολιτικής και φιλικής σχέσης, που ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς.

Πώς η πρώην πρόεδρος της Βουλής

έφτασε να αποκαλεί «Χάρυβδη» τον πρώην πρωθυπουργό που την πρότεινε για το τρίτο πολιτειακό αξίωμα της χώρας; Τι συνέβη και ο Τσίπρας είναι, κατά την Κωνσταντοπούλου, «κρυμμένος σε λαγούμι»;

Από το 2012 έως το 2015,

η Ζωή Κωνσταντοπούλου αποτελούσε μια από τις πιο ενεργές κοινοβουλευτικές παρουσίες της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης –βουλευτής της Α’ Αθήνας και τομεάρχης Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, η Κωνσταντοπούλου είχε καταφέρει να γίνει γνωστή και ανάμεσα στους αντιπάλους της.

Σύντροφοι, φίλοι και δημοσιογράφοι θεωρούσαν φυσικό επακόλουθο την τοποθέτησή της στο υπουργείο Δικαιοσύνης όταν ο ΣΥΡΙΖΑ γινόταν κυβέρνηση, κάτι όμως που δεν συνέβη.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η νέα της ιδιότητα ως πρόεδρος του Κοινοβουλίου σφράγισε τη σχέση της με τον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά με τον Αλέξη Τσίπρα: η σκληρή στάση της κατά τη διάρκεια εκείνου του εξαμήνου, αλλά ειδικότερα μετά το δημοψήφισμα, στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις του καλοκαιριού («Ζωής επιτρέπουσας» ψηφίστηκε το τρίτο πρόγραμμα, φέρεται να έλεγε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, που έφευγε άυπνος για τις Βρυξέλλες ύστερα από πολύωρες, εξαντλητικές συνεδριάσεις της Ολομέλειας), έδωσε τη χαριστική βολή.

Η αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε πολιτικό επίπεδο, η σχέση τελείωσε οριστικά με την αποχώρηση της Κωνσταντοπούλου από τον ΣΥΡΙΖΑ, με κατηγορίες για προδοσία της λαϊκής ετυμηγορίας που ακούγονται από εκείνη έως σήμερα.

Οι διαστάσεις ανοιχτής σύγκρουσης συνεχίστηκαν και αργότερα, όταν μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι το καλοκαίρι του 2018 η πρώην πρόεδρος της Βουλής κατέθεσε μήνυση ζητώντας την άσκηση ποινικών διώξεων σε βαθμό κακουργήματος για τους αρμόδιους. Αν υπάρχει όμως ένα σημείο αντιπαράθεσης που θυμούνται ως σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό είναι η Συμφωνία των Πρεσπών.

Καταλογίζουν στην Κωνσταντοπούλου σύμπλευση με την Ακροδεξιά στις πλατείες των μακεδονομάχων, απέναντι σε μια κίνηση εξωτερικής πολιτικής που εκτιμάται ως μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της διακυβέρνησης Τσίπρα – όχι μόνο ο όλος ΣΥΡΙΖΑ την υπερασπίζεται ως σήμερα και την περιγράφει ως θετική παρακαταθήκη της κυβερνώσας Αριστεράς, αλλά και ο ίδιος ο Τσίπρας συνεχίζει να υπενθυμίζει τη συμβολή της για την ειρήνη στα Βαλκάνια μέσω του Ινστιτούτου του.

«Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν είναι μια αριστερή συμφωνία. Ο Τραμπ και το ΝΑΤΟ την έφεραν, τη διαπραγματεύτηκαν στα κρυφά», αναφέρει, από την άλλη, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας.

Οι εμφύλιοι πόλεμοι είναι συνήθως οι πιο αιματηροί – και εδώ ο κανόνας επιβεβαιώνεται.

Τα βέλη που η Κωνσταντοπούλου φυλούσε για τους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ, στο ύφος και στον τόνο της, στράφηκαν και πάνω του.

Η πρώην πρόεδρος της Βουλής «πάτησε» πάνω σε βασικά επιχειρήματα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου, πράγμα που δεν της συγχωρείται από τους πρώην συντρόφους της – σε αυτήν την οπτική, τα δέκα χρόνια που πέρασαν από το πολιτικό τους διαζύγιο η Κωνσταντοπούλου τα πέρασε στραπατσάροντας το αφήγημα που τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και προσωπικά ο Τσίπρας κουβαλούσαν ως δείγμα μετεξέλιξης και ωριμότητας του προοδευτικού χώρου που εκπροσωπούσαν, αλλά και της κυβερνητικής τους ετοιμότητας.

Την ίδια ώρα, με τον δικό της τρόπο εκπροσωπεί την περίοδο που στον ΣΥΡΙΖΑ όλο και περισσότερο επιλέγουν να αφήνουν πίσω – τα χρόνια της σχεδόν στεγνής καταγγελίας, από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Δεν σήκωσε ποτέ το γάντι

Παρά τις πολλές δημόσιες δηλώσεις (που ανά τα χρόνια άγγιξαν ακόμα και συγγενικά του πρόσωπα), η πλευρά του Τσίπρα δεν έχει σηκώσει ποτέ το γάντι απέναντι στην Κωνσταντοπούλου.

Ειδικά το τελευταίο διάστημα, μοιάζει να μην ενοχλείται και δεν σχολιάζει ούτε μισή λέξη, λες και τα όσα ακούγονται δεν τον αφορούν ή τουλάχιστον δεν τον αγγίζουν – την τελευταία φορά που έκανε κάτι παρόμοιο ο Τσίπρας, η εκκωφαντική σιωπή απέναντι σε προσωπικές και πολιτικές αιχμές αφορούσε τον Στέφανο Κασσελάκη.

Η δεύτερη φορά

Από την άλλη, υπάρχουν αρκετοί που λένε πως οι αναφορές της Κωνσταντοπούλου στον Τσίπρα λειτουργούν από την πλευρά της σαν προειδοποίηση πως, αν υπάρξει επόμενη φορά που οι δυο τους συγκρουστούν πολιτικά, η κόντρα θα γίνει με ίσους όρους (οι δημοσκοπήσεις μόνο ευάλωτη δεν δείχνουν την Πλεύση Ελευθερίας), για τον ίδιο στόχο, για τα αφτιά ενός παρόμοιου ακροατηρίου που «κοιτάει μπροστά» για να βρει τον (προοδευτικό ή μη) αντίπαλο του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Αντίπαλος

Για τους εξωτερικούς παρατηρητές, Τσίπρας και Κωνσταντοπούλου αναγνωρίζουν ο ένας στον άλλο έναν αντίπαλο.

Ακόμα κι αν ο επόμενος γύρος της μεταξύ τους μάχης τελικά δεν έρθει ποτέ με τον τρόπο που εικάζουν (ή ελπίζουν) σύντροφοι και άσπονδοι φίλοι τους εξ αριστερών, τα πιόνια έχουν στηθεί στη σκακιέρα για παν ενδεχόμενο.