Μας πήραν είδηση, ψυχούλα μου...

22:01 8/2/2021 - Πηγή: Τα Νεα

Πρόκειται για υπόθεση σύνθετη, με τεχνικές παραμέτρους δυσνόητες για τους αδαείς, την οποία έφερε χθες στη δημοσιότητα η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα». Η ουσία της, όμως, είναι απλή: επί έναν μήνα, μετά την ανάληψη των καθηκόντων της ως Προέδρου της Δημοκρατίας, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του ιδιαίτερου γραφείου της κυρίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου παρακολουθούνταν (παρανόμως) από την ιδιαιτέρα του προκατόχου της, κ. Προκοπίου Παυλοπούλου.

Η υπόθεση θα μπορούσε να μην είχε αποκαλυφθεί ποτέ, αν η ιδιαιτέρα του κ. Παυλοπούλου δεν είχε κάνει το μοιραίο λάθος που την εξέθεσε. Συγκεκριμένα, στις 14

Απριλίου 2020, δύο εβδομάδες αφότου η περί ης ο λόγος κυρία είχε πια φύγει από την Προεδρία και υπηρετούσε στο προσωπικό γραφείο του κ. Παυλοπούλου, έστειλε μέιλ της Προεδρίας (στο οποίο κανονικά δεν μπορούσε να είχε πρόσβαση) σε φίλη της, επίσης πρώην υπάλληλο της Προεδρίας.

Η τελευταία της απάντησε και μάλιστα σχολιάζοντας, με την πεποίθηση προφανώς ότι η απάντησή της πήγε μόνο στην αποστολέα. Στην πραγματικότητα, την είχε λάβει και το Ιδιαίτερο Γραφείο της Προέδρου. Δεδομένου ότι το επίμαχο μήνυμα είχε σταλεί στις 00.44, ώρα κατά την οποία δεν υπήρχε κανείς υπάλληλος στην Προεδρία, έγινε αμέσως αντιληπτό ότι κάποιο πρόσωπο μη εξουσιοδοτημένο είχε πρόσβαση στην προσωπική αλληλογραφία της Προέδρου και μάλιστα την προωθούσε και σε τρίτους. Αμέσως, ο διευθυντής του Ιδιαιτέρου Γραφείου της Προεδρίας Ηλίας Νάτσιος κατήγγειλε το γεγονός στη Διώξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της ΕΛ.ΑΣ. και, παράλληλα, ο γενικός γραμματέας της Προεδρίας διέταξε ΕΔΕ.

Η έρευνα έδειξε ότι το μήνυμα είχε σταλεί από το κινητό της τ. ιδιαιτέρας του κ. Παυλοπούλου, η οποία είχε πλέον αποσπαστεί στο προσωπικό γραφείο του. Το παραδέχθηκε εξάλλου και η ίδια
στην ΕΔΕ. Η συγκεκριμένη υπάλληλος όχι μόνο δεν είχε ενημερώσει τον διάδοχό της στη διεύθυνση του Ιδιαιτέρου Γραφείου της Προεδρίας, αλλά προωθούσε στον προσωπικό λογαριασμό της τα μηνύματα που την ενδιέφεραν, με συνέπεια να μη γίνεται αντιληπτή η περαιτέρω διακίνησή τους.

Στο Πειθαρχικό που ακολούθησε η υπάλληλος ισχυρίστηκε ότι το έκανε καλή τη πίστει και προσωρινά, μέχρι να ξεκινήσει η αποστολή των εφημερίδων στον τ. Πρόεδρο. Οι ισχυρισμοί της δεν έγιναν δεκτοί, διότι ελάμβανε τα σχετικά μέτρα προφύλαξης ώστε να μην μπορεί να εντοπιστεί η πρόσβασή της στον λογαριασμό της Προεδρίας. Επίσης, η πρόσβασή της συνεχίστηκε μέχρι τις 14 Απριλίου, παρότι ήδη από τις 30 Μαρτίου ο κ. Παυλόπουλος είχε αρχίσει να λαμβάνει τις εφημερίδες. Δεν έγινε δεκτός ούτε ο ισχυρισμός ότι, επειδή η οθόνη του κινητού δεν επέτρεπε την ευχερή ανάγνωση, προωθούσε τα μηνύματα και στον προσωπικό λογαριασμό της: το μήνυμα προς τη φίλη της είχε σταλεί από το κινητό της.

Στην υπόθεση εμπλέκεται και ο υπάλληλος της τεχνικής υπηρεσίας που ήταν αρμόδιος για την ασφάλεια των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και την αλλαγή των κωδικών πρόσβασης. Μόλις το ζήτημα έγινε αντιληπτό από το Ιδιαίτερο Γραφείο της Προέδρου, ο συγκεκριμένος υπάλληλος εκλήθη από τον κ. Νάτσιο, τον οποίο και διαβεβαιώσε δύο φορές (ψευδώς, προφανώς) ότι είχε αλλάξει τους κωδικούς. Το ίδιο έκανε και τρίτη φορά, όταν την ίδια ημέρα ερωτήθη τηλεφωνικώς από άλλο στέλεχος της Προεδρίας.

Στην απολογία του στο Πειθαρχικό παραδέχθηκε την παράλειψή του, καθώς και ότι γνώριζε την πρόσβαση της ιδιαιτέρας του κ. Παυλοπούλου στον λογαριασμό. Ισχυρίστηκε όμως ότι η αλλαγή των κωδικών δεν ενέπιπτε στις αρμοδιότητές του, ισχυρισμός που θεωρήθηκε όλως αβάσιμος. Να σημειωθεί ότι ο εν λόγω όχι μόνο δεν άλλαξε (ως όφειλε) τον κωδικό πρόσβασης στους δύο υπολογιστές του Ιδιαιτέρου Γραφείου με πρόσβαση στον λογαριασμό αλληλογραφίας, αλλά όταν προσετέθη και τρίτος πέρασε και σε αυτόν τον παλιό κωδικό.

Ετσι, το Πειθαρχικό επέβαλε στη μεν τ. ιδιαιτέρα του κ. Παυλοπούλου χρηματική ποινή τεσσάρων μισθών, στον δε αρμόδιο για την ασφάλεια των ηλεκτρονικών επικοινωνιών την ποινή δύο μισθών. Η υπόθεση έχει όμως και την ποινική διάστασή της, αφού πρόκειται για διάρρηξη ηλεκτρονικού λογαριασμού, η διερεύνηση της οποίας εκκρεμεί. Εν ολίγοις, όπως θα έλεγε μια ψυχή, «μας τσάκωσαν, μαναράκι μου...»

Εδώ σταματώ ελλείψει χώρου. Η συνέχεια αύριο...