Μετωπική η σύγκρουση ΗΠΑ και Κίνας

18:56 10/4/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Αν οι ομοβροντίες των δασμών τις οποίες εξαπολύει αδιακρίτως ο Ντόναλντ Τραμπ, εις βάρος τόσο συμμάχων όσο και αντιπάλων των ΗΠΑ, σε συνδυασμό με τις συνεχείς ανατροπές αναφορικά με το ύψος και τη διάρκειά τους, προκαλούν έντονες αναταράξεις και αποτελούν αιτία ανησυχίας για την επόμενη ημέρα των διεθνών σχέσεων και των αγορών, οι καταιγιστικές εξελίξεις στο μέτωπο με την Κίνα γεννούν τρόμο.

Πολύ απλά, διότι όλοι γνωρίζουν – και πρώτοι ο «απρόβλεπτος» Ντόναλντ Τραμπ και ο «ψυχρός» Σι Τζινπίνγκ – ότι εκεί θα κριθεί

ουσιαστικά ο παγκόσμιος πόλεμος που έχει ήδη ξεσπάσει και θα καθορίσει, τελικά, τη μορφή και τους συσχετισμούς της νέας οικονομικής, νομισματικής και γεωπολιτικής τάξης πραγμάτων, εάν και όποτε αυτή προκύψει.

Αυτή τη φορά, εξάλλου, καμία από τις δύο πλευρές δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες.

Ο μεν Τραμπ καθιστά απολύτως σαφές ότι βασικός του στόχος είναι η Κίνα, εις βάρος της οποίας έχει ανακοινώσει διαδοχικές αυξήσεις στους δασμούς δείχνοντας αποφασισμένος να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο.

Κάτι που επιβεβαιώνει και η χθεσινοβραδινή του απόφαση, με την οποία τους αύξησε περαιτέρω στο 125% (από 104% που ήταν από το πρωί…), ενώ ταυτόχρονα τους «πάγωσε» στο 10% για τις περισσότερες χώρες και συγκεκριμένα για όσες «δεν προχώρησαν σε αντίμετρα», δίνοντάς τους περιθώριο 90 ημερών για να διαπραγματευτούν μαζί του.

Αργότερα διευκρίνισε ότι οι δασμοί που έχουν ανακοινωθεί για χάλυβα, αλουμίνιο και αυτοκίνητα, όπως επίσης και εις βάρος του Μεξικού και του Καναδά, παραμένουν σε ισχύ. Οσο για τη Wall Street αντέδρασε έντονα ανοδικά στις νέες ανακοινώσεις – ενώ τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια είχαν κλείσει νωρίτερα στο «βαθύ κόκκινο».

Ο δε Σι αποδεικνύει ότι, σε αντίθεση με τη στάση αναμονής και τα μηνύματα συμφιλίωσης που έστελνε κατά την πρώτη θητεία Τραμπ (1997-20) και κατά την προεδρία του Τζο Μπάιντεν (2021-24), αυτή τη φορά θα ακολουθήσει την τακτική «οφθαλμόν αντί οφθαλμού», χτυπώντας επίσης στο ψαχνό.

«Η απειλή των ΗΠΑ να κλιμακώσουν τους δασμούς εις βάρος της Κίνας αποτελεί λάθος πάνω στο λάθος, το οποίο αποκαλύπτει για μια ακόμη φορά την εκβιαστική φύση της πολιτικής τους. Εάν οι ΗΠΑ επιμείνουν σε αυτόν τον δρόμο, η Κίνα θα πολεμήσει μέχρι τέλους» ανέφερε χαρακτηριστικά το κινεζικό υπουργείο Εμπορίου την Τρίτη, πριν επισημοποιηθεί η ρελάνς του Πεκίνου που ανακοίνωσε δασμούς 84% – και με λίγες ώρες διαφορά από τον πρωτόγνωρο (για το διεθνές πολιτικό σαβουάρ-βιβρ) ισχυρισμό του Τραμπ ότι πολλές χώρες του «γλείφουν τον κ…» για να έρθουν σε συμφωνία μαζί του.

Πρό(σ)κληση στους συμμάχους

Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Σκοτ Μπέσεντ ξεκαθάρισε ότι η Κίνα συνιστά τη «μεγαλύτερη απειλή» για το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα. Πρόσθεσε δε – κλείνοντας το μάτι στους συμμάχους των ΗΠΑ, ανάμεσά τους και την ΕΕ – πως εάν καταλήξουν σε διμερείς εμπορικές συμφωνίες τότε θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την Κίνα ενιαία. «Μην ανταποδώσετε και θα ανταμειφθείτε» είπε ο ίδιος αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση της νέας αύξησης των δασμών κατά της Κίνας, απευθύνοντας εμμέσως πλην σαφώς ένα μήνυμα για συγκρότηση μετώπου εναντίον της μεγάλης ανταγωνίστριας των ΗΠΑ.

«Αυτή ήταν εξαρχής η πρόθεση του προέδρου» τόνισε.

Σε αυτό το φόντο, ο κύβος μοιάζει να έχει πλέον ριφθεί και ο χείμαρρος είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να γυρίσει πίσω. Ενας κύκλος κλείνει οριστικά στην εποχή της παγκοσμιοποίησης – ή της καπιταλιστικής διεθνοποίησης, σύμφωνα με αρκετούς οικονομολόγους, μια και το συγκεκριμένο οικονομικό μοντέλο (στις διάφορες εκδοχές του) κυριαρχεί σε όλο τον πλανήτη – με τους λογαριασμούς να έχουν μείνει ανοιχτοί ενόψει του επόμενου. Κυρίως ανάμεσα στις ΗΠΑ, που υπήρξαν ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος τις τρεις τελευταίες δεκαετίες και την Κίνα, η οποία κατάφερε να αδράξει την ευκαιρία και να μετατραπεί σε υπερδύναμη.

Η κατάληξη παραμένει άδηλη, έστω κι αν κάποιοι έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν τις (κάθε άλλο παρά αισιόδοξες) εκτιμήσεις τους. «Οδεύουμε προς μια πιο κατακερματισμένη διεθνή οικονομία» είπε στη «Wall Street Journal» ο Νιλ Σίρινγκ, επικεφαλής οικονομολόγος της Capital Economics. Ο δε Μάικλ Φρόμαν, πρόεδρος του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων των ΗΠΑ και εμπορικός αντιπρόσωπος κατά το μεγαλύτερο μέρος της προεδρίας του Μπιλ Κλίντον, τόλμησε ένα παραπάνω βήμα. «Η Κίνα έχει ήδη αναμορφώσει το διεθνές σύστημα. Ο κόσμος έχει υιοθετήσει το εγχειρίδιο οικονομικής πολιτικής του Πεκίνου» έγραψε στο «Foreign Affairs», προβλέποντας ουσιαστικά τον τελικό νικητή αυτού του γύρου.