Μίμης Δομάζος: Ώρες αγωνίας – Τι λέει ο γιατρός που τον φρόντισε

11:56 23/1/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Τον μεγαλύτερο αγώνα της ζωής του δίνει ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, Μίμης Δομάζος, ο οποίος, χθες, ανήμερα των 83ων γενεθλίων του υπέστη ανακοπή καρδιάς και νοσηλεύεται διασωληνωμένος στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός».

Ο Μίμης Δομάζος σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο χωρίς σφυγμό και του έγινε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση.

Ο «Στρατηγός» του ελληνικού ποδοσφαίρου, «παραμένει διασωληνωμένος και υποβάλλεται σε πλήρη κλινικό εργαστηριακό έλεγχο. Η κατάστασή του παραμένει κρίσιμη».

Ανήμερα των γενεθλίων

του ο Μίμης Δομάζος επισκέφτηκε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο κάνοντας μία σειρά εξετάσεων, καθώς τις προηγούμενες ημέρες είχε περάσει κορονοϊό. Οι εξετάσεις έδειξαν πως είχε υποστεί πνευμονικό οίδημα και έπρεπε να νοσηλευτεί. Κατά την έξοδό του, άρχισε να μην αισθάνεται καλά και στη συνέχεια κατέρρευσε.

Μίμης Δομάζος: «Κατέρρεε και έλεγε “όχι, είμαι μία χαρά”», λέει ο γιατρός που τον φρόντισε

Ο διευθυντής του ιατρικού κέντρου Παναγιώτης Παντελάκος, μίλησε στην εκπομπή του MEGA, «Buongiorno» περιγράφοντας τι συνέβη.

«Ο κύριος Δομάζος ήρθε σε εμάς, στο διαγνωστικό μας κέντρο με προγραμματισμένο ραντεβού για αξονική τομογραφία θώρακος, γιατί είχε covid. Συνοδευόταν από έναν συνάδελφο οδοντίατρο και από την κόρη του. Μετά την αξονική τομογραφία ήρθε στο γραφείο μου, καθίσαμε και μιλήσουμε μέχρι να βγει η διάγνωση του αξονικού τομογράφου, η οποία άμεσα έλεγε ότι πρέπει να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, διότι είχε καρδιολογικό ιστορικό, πνευμονικό οίδημα και υγρό στους δύο πνεύμονες.

Κάλεσα άμεσα τον καρδιολόγο και τους συναδέλφους, οι οποίοι έπρεπε να κινητοποιηθούν για να καλέσουμε το ΕΚΑΒ και την ώρα που κατέβαινε τα σκαλιά κατέρρευσε.

Σε πέντε λεπτά, δέκα το πολύ ήρθε το ΕΚΑΒ και τον μετέφερε στο νοσοκομείο «Ερυθρός».

Στην παράκλησή μου να τον βοηθήσω , γιατί καταλάβαινα ως γιατρός ότι είχε δύσπνοια και ταχυκαρδία, είπα να τον μεταφέρουμε με μία καρέκλα από τις αναπηρικές. Εκείνος δεν δέχθηκε και είπε “θα κατέβω μόνος μου Παναγιώτη, έχω τη δυνατότητα”.

Ήταν ένα σημείο, το οποίο προσωπικά με λύγισε. Ένας ζεστός, υπέροχος άνθρωπος που είναι κοντά πάντα σε όλους και η τελευταία του εντύπωση και συγκίνηση την οποία έζησα με πολλή ένταση ήταν το πάθος του για ζωή. Έβλεπες έναν άνθρωπο που κατέρρεε και σου έλεγε: «όχι είμαι μία χαρά»».