(Ν)τροπολογίες: Μια πανάθλια κοινοβουλευτική παράδοση

14:52 21/12/2018 - Πηγή: Τα Νεα

Ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε το στιγμιότυπο του συναδέλφου και βουλευτή Γρηγόρη Ψαριανού, να σηκώνει σε κοινή θέα τις 200 και πλέον σελίδες των ύποπτων και ανεξερεύνητων τροπολογιών της ντροπής.

Όμως δεν αρκούν τέτοιες θεαματικές μεν, αλλά αναποτελεσματικές μέθοδοι διαμαρτυρίας, για τον ξεπεσμό της πολιτικής αξιοπρέπειας. Ο αγαπητός Γρηγόρης, γνωστός για τις θαρραλέες αντιδράσεις του, θα έπρεπε με όλη αυτή τη στίβα των (ν)τροπολογιών να κατευθυνθεί δρομέως, κατευθείαν στο βήμα του προέδρου της βουλής και να πετάξει στον

οποιονδήποτε πρόεδρο ή προεδρεύοντα αντιπρόεδρο, όλο αυτό το μάτσο της υπό διερεύνηση διαπλοκής,

Εάν αποδοκιμαζόταν γι’ αυτή τη συμπεριφορά του, κάθε διαμαρτυρόμενος βουλευτής, ας έπαιρνε άλλη μια στίβα από αυτή τη χαρτούρα και να συνέτασσε μηνυτήρια αναφορά προς τον εισαγγελέα ποινικής δίωξης με συνημμένες τις ν(τροπολογίες), δηλαδή το corpus delicti, το σώμα του εγκλήματος, μήνυση υπογεγραμμένη και από πολλούς άλλους (εάν υπήρχαν αναλόγου ήθους) συναδέλφους του, για τα περαιτέρω…

Γνωστή στη δημοσιογραφική οικογένεια, αυτή η πολλή παλαιά κοινοβουλευτική αμαρτία, αυτή η πανάθλια εικόνα, σε προχωρημένες νυχτερινές ώρες, ή σε παραμονές εορτών με χαλαρό το ενδιαφέρον για σοβαρή συζήτηση, όταν η Εθνική Αντιπροσωπεία εκτελεί τα νομοθετικά της καθήκοντα (ψήφιση νομοσχεδίων), να συλλέγονται, δια της περιφοράς, από χέρι σε χέρι, υπογραφές βουλευτών, σε χαριστικά υπέρ άνομων συμφερόντων νομοσχέδια, που με τον απατηλό χαρακτηρισμό τους ως «τροπολογίες», ενσωματώνονται σε υπό συζήτηση, τελείως άσχετα με τις (ν)τροπολογίες νομοσχέδια. Όπως π.χ. σε νομοσχέδιο για το εθνικό κτηματολόγιο, να ενσωματώνεται (ν)τροπολογία για παράνομη «ρύθμιση» χρεών προς το κράτος, ή παράνομους διορισμούς στο Δημόσιο.

Όλη αυτή η απάτη προχωρεί απρόσκοπτα διότι κανείς από τους υπογράφοντες δεν διαβάζει τις 200 σελίδες των τροπολογιών μέσα σε ένα ημίωρο. Δυστυχώς, η θρυλική «πρώτη φορά κυβέρνηση της Αριστεράς», που μετέτρεψε τα ηθικά «πλεονεκτήματά» της σε ασυδότως ανήθικα μειονεκτήματα, έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο σ’ αυτή, την πανάθλια νομοθετική αλχημεία. Και μάλιστα σε βαθμό, το Προεδρείο της Βουλής, από κατήγορος των παραβατών της κοινοβουλευτικής τάξης, να αυτο-υποβιβάζεται σε κατηγορούμενο, μαζεύοντας όπως-όπως, τα ασυμμάζευτα δηλαδή ανακαλώντας και ακυρώνοντας τις (ν)τροπολογίες. Έτσι δεν είναι κύριε Βούτση;

Συμπέρασμα: Αυτό το επαίσχυντο κοινοβουλευτικό «έθιμο», να συνυπογράφουν «δια περιφοράς», από χέρι σε χέρι, τροπολογίες δολώματα, αυτή η παράδοση, που μετατρέπει το Κοινοβούλιο σε συντεχνιακό ταξικό αντίπαλο της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας, πρέπει να καταργηθεί δια ροπάλου (μεταφορικώς η λέξη αυτή)…

Ας ενσωματωθεί λοιπόν στο Σύνταγμα και στον Κανονισμό της Βουλής, αυστηρή διάταξη, που θα τιμωρεί ακόμη και με καθαίρεση από το βουλευτικό αξίωμα τους συντάκτες και διακινητές των τροπολογιών της ντροπής. Θα τολμήσει μια τόσο ευεργετική ρύθμιση, η πλειοψηφία της Βουλής, ή θα προτιμά το στίγμα της συνενοχής της;