Ο αλώβητος Πρωθυπουργός…

Ολοκληρώνεται απόψε αυτή η περίεργη πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, η οποία, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου που δεν προκύπτει από πουθενά (εκτός κι αν μας έχουν πιάσει στον ύπνο τίποτε σοβαροί… συνωμότες), θα επιβεβαιώσει το αρραγές της ενότητας της ΚΟ της ΝουΔου, και ο Κυριάκος εν συνεχεία θα κερδίσει και ένα αφειδώλευτο χειροκρότημα με την ανακοίνωση του αποτελέσματος της ψηφοφορίας. Διότι αν δεν τον χειροκροτήσουν τώρα οι βουλευτές του, που επέρχεται ανασχηματισμός, πότε θα το κάνουν;

Οπότε αφού ολοκληρωθεί η σεμνή τελετή, μοιραία, θα πρέπει να κάνουν ταμείο όλοι, για να βρεθεί

αν υπάρχει υπόλοιπο, και με ποιο πρόσημο (θετικό ή αρνητικό) από όλη αυτή την ιστορία, η οποία μονοπώλησε επί πενθήμερο την πολιτική ζωή της χώρας. Ποιος κέρδισε και ποιος έχασε, δηλαδή. Αρχικά νομίζω ότι δεν είναι δύσκολο να προκύψει ένα πρώτο συμπέρασμα: ο Μητσοτάκης βγήκε αλώβητος από την πρόταση δυσπιστίας, όπως άλλωστε αναμενόταν. Διότι αν πίστευε κανείς ότι κατά την ψηφοφορία θα χάσει τη δεδηλωμένη και ως εκ τούτου θα κινηθούν έκτακτες πολιτικές εξελίξεις (πρόωρες εκλογές κ.λπ.), προφανώς κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, και συνιστώ να αλλάξει πλευρό, διότι θα πιαστεί άσχημα και αυτά δεν είναι εύκολα θέματα. Εχουν πόνο.

… και το ταμείο της αντιπολίτευσης

Και η αντιπολίτευση; Κέρδισε ή έχασε; Δύσκολο να το υπολογίσεις, στα στεγνά. Η κυβέρνηση προσπάθησε να την εμφανίσει ως ένα… μπουλούκι (κατά τα λεξικά πρόκειται για δάνειο από την τουρκική και την αλβανική γλώσσα και σημαίνει ένα ασύντακτο σώμα, ένα σώμα ατάκτων), το οποίο της επιτέθηκε με σφοδρότητα. Με στόχο να τη φθείρει, να την απομειώσει, και εν τέλει να την οδηγήσει σε αποφάσεις που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπαιρνε. Θεωρώ ότι γενικά τα κατάφερε (η κυβέρνηση).

Από την άλλη βέβαια, ορισμένοι ρομαντικοί, είδαν στην πρωτοβουλία της πρότασης δυσπιστίας, τα πρώτα σπέρματα για τη συνεργασία των δυνάμεων του λεγόμενου «προοδευτικού» τόξου, προκειμένου να ανατραπεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Κάποιοι τρίτοι όμως, ρεαλιστές αυτοί, αναγνώρισαν ότι τα όσα ειπώθηκαν κατά την τριήμερη συζήτηση, και ειδικά από τους πολιτικούς αρχηγούς των τεσσάρων κομμάτων που συνυπέγραψαν την πρόταση μομφής, επιβεβαίωσαν απλώς τον κατακερματισμό της αντιπολίτευσης, η οποία δεν συγκινεί πλέον, ούτε αυτούς που επιδιώκει να εκφράσει. Τους διαμαρτυρόμενους στις πλατείες. Και αυτοί που πατάνε γερά με τα πόδια τους στη γη – όπως θέλω να πιστεύω ο υποφαινόμενος, και, ορκίζομαι, δεν με διακατέχει η παραμικρή επιθυμία αυτοπροβολής – εκτιμούν ότι τα τέσσερα κόμματα της αντιπολίτευσης σύρθηκαν στην υποβολή της πρότασης μομφής, από τις πλατείες. Από τις οποίες δεν έχουν κανένα κέρδος!

Η Ζωή και οι λωτοφάγοι

Πλην ίσως της προέδρου Ζωής (Κωνσταντοπούλου). Που αρέσει στις πλατείες, εξού και η δημοσκοπική άνοδος που εμφανίζει. Γιατί φωνάζει, διακόπτει, βρίζει, κατηγορεί, ανεξέλεγκτα. Σε μια κανονική χώρα, το φαινόμενο Ζωή θα είχε απομονωθεί ως εκφραστής μιας πόλωσης και ενός τοξικού λόγου, που δεν την έχει ανάγκη ο τόπος. Εδώ, όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, και το αγαπημένο φρούτο όλων είναι ο… λωτός, η πρόεδρος Ζωή έχει πάρει τα πάνω της και καβάλα στο καλάμι πορεύεται ακάθεκτη προς τα εμπρός. Και όχι, δεν είναι ερωτηματικό το πώς τα καταφέρνει, όχι! Εχει οπαδούς. Κι αυτοί δεν έχουν έρθει ούτε από άλλη χώρα ούτε από άλλη ήπειρο. Ζουν ανάμεσά μας. Και είναι αυτοί, που το 2019, είχαν φέρει στη Βουλή, τον Γιάνη με ένα νι, Βαρουφάκη!

Το ξεχάσατε;

Deja vu στην πλατεία

Ημουν κι εγώ εκεί, το βράδυ της Τετάρτης. Διερχόμενος. Πέρασα από το κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος, κατευθυνόμενος σε γειτονικό πάρκινγκ. Είδα τα «παλικάρια» με τις κουκούλες, να σπάνε και να βάζουν φωτιές. Εκατό με εκατόν πενήντα άτομα. Περισσότεροι όχι. Φωτιές, πέτρες, ξύλα και μολότοφ. Εμεινα για λίγο να τους παρατηρώ. Μετά που πλάκωσε η αστυνομία, έφυγα τρέχοντας, από την πλατεία. Το πράγμα είχε αρχίσει να γίνεται επικίνδυνο για τον… άμαχο πληθυσμό, όπως εγώ. Εφτασα στο αυτοκίνητο, κάτω από τους ήχους των χειροβομβίδων κρότου-λάμψης που εναλλάσσονταν με εκείνους των μολότοφ που έσκαζαν κατά ριπές. Μαζί με φωνές και ουρλιαχτά. Εζησα μέσα σε λίγα λεπτά ένα ανατριχιαστικό deja vu. Νόμισα ότι ζούσα ξανά το άγος των πλατειών του 2010-2012. Ή ακόμη χειρότερα, τον Δεκέμβρη του 2008. Καθ’ οδόν προς το σπίτι μου, σκεφτόμουν ποιος έχει συμφέρον από όλα αυτά; Οι οργανωτές των διαδηλώσεων πάντως όχι. Κόσμος που προχθές το βράδυ ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του ΚΚΕ και διαφόρων ομάδων ή φορέων που πρόσκεινται στον Περισσό, προφανώς τρόμαξε, με αυτό που είδε. Και προφανέστατα θα το σκεφτεί δυο και τρεις φορές, να βρεθεί πάλι απόψε στο Σύνταγμα, την ώρα της ψηφοφορίας για την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης.

Μπάχαλο με τα σενάρια

Η κυβέρνηση μπορεί να έχει κάποιο όφελος από τη δράση των μπαχαλάκηδων και όσων άλλων στοιχίζονται πίσω τους; Κάτω από (πολλές) «προϋποθέσεις» και με τραβηγμένο από τα μαλλιά ένα σενάριο, μπορεί και να την ωφελούν τα όσα συνέβησαν την περασμένη Παρασκευή και προχθές Τετάρτη, στο Σύνταγμα και στη Θεσσαλονίκη. Για τους ίδιους λόγους που προανέφερα. Τα επεισόδια λειτουργούν αποτρεπτικά για τη μαζικοποίηση των διαδηλώσεων, τρομοκρατούν τη σιωπηλή πλειοψηφία που θέλει να μετέχει σε αυτές, και επιπλέον επενεργεί δυσφημιστικά στην κοινωνική αντιπολίτευση που διαμαρτύρεται. Αυτό υποστηρίζει η κοινή λογική.

Αλλο τίποτα σχετικό με τις θεωρίες συνωμοσίας που αναπτύσσονται και που θέλουν την αστυνομία είτε να δείχνει ανοχή στη δράση αυτών των τύπων είτε ακόμη και να… συμμετέχει; Α, ναι, ότι η δράση των κουκουλοφόρων είναι ένα σχέδιο του… Χρυσοχοΐδη, έπειτα από… κατευθύνσεις που του έδωσε ο Κυριάκος, την περασμένη εβδομάδα, πριν από το συλλαλητήριο της 28ης Φεβρουαρίου!!!

Το άκουσα και αυτό χθες, γι’ αυτό και το μεταφέρω – ως άλλη μια ένδειξη ότι έχει τρελαθεί εντελώς πια ο κόσμος. Είμαι αληθινά περίεργος να δω, πώς θα μαζευτεί όλο αυτό το πράγμα στο τέλος, με τις τρέλες που διακινούνται εν ριπή οφθαλμού.

Η δικογραφία δεν… «συρταρώθηκε»

Σε διόρθωση ημαρτημένων θα προβώ τώρα, έπειτα από σύσταση κοινοβουλευτικού παράγοντος, ο οποίος διάβασε προσεκτικά όσα έγραφα χθες περί Φάμελλου και της δικογραφίας που σχηματίστηκε ύστερα από τη μήνυση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ (και πρώην Καμμένου) Βασ. Κόκκαλη, για το μπάζωμα-ξεμπάζωμα. Οπως μου ανέφερε ο περί ου ο λόγος κοινοβουλευτικός παράγων, η δικογραφία δεν ανακοινώθηκε μεν στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, συσχετίστηκε όμως αυθημερόν (και με πρωτόκολλο) με τις προηγούμενες που αφορούσαν το ίδιο θέμα, αυτό θα φέρει τον Χρ. Τριαντόπουλο ενώπιον της Προανακριτικής Επιτροπής. Τουτέστιν δεν… «συρταρώθηκε», κατά το κοινώς λεγόμενο! Τα υπόλοιπα παραμένουν ως έχουν, αναφορικά με το αν γνώριζε ο πρόεδρος Φάμελλος και πόσο καλά υποδύεται ότι δεν γνώριζε τη μηνυτήρια αναφορά του βουλευτή του, για ένα τόσο σημαντικό θέμα.

Keywords
Τυχαία Θέματα