«Ο ομορφάντρας υπάρχει και στην παράσταση του Εθνικού»

11:48 29/1/2012 - Πηγή: Τα Νεα

«Την ξέρεις τη συνταγή», σχολίασα και γελάσαμε.

Ο πατέρας του Μαυροματάκη - του «αληθινού», όχι του ηθοποιού - ήταν νωματάρχης. «Της Χωροφυλακής! Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό. Μιλάω με υπογεγραμμένες. Αλλωστε είμαι με τον Χριστιανόπουλο που λέει: Μην καταργείτε την υπογεγραμμένη / ιδίως κάτω από το ωμέγα / είναι κρίμα να εκλείψει / η πιο μικρή ασέλγεια / του αλφαβήτου μας». Ο μικρός Μανώλης, όπως και όλη η οικογένεια, ακολούθησε τον νωματάρχη στα χωριά της Εύβοιας και της Σύρου (στην ξακουστή Nτελαγκράτσια,

του Βαμβακάρη). Κλώτσησε μπάλες, έπιασε ψάρια και στα διαλείμματα παρακολούθησε μονοθέσια σχολεία. «Θυμάμαι πως ο πατέρας μου έκανε μεγάλα βήματα και για να τον φτάσω έπρεπε να κάνω τεράστιους πήδους! Ενιωθα ότι πετάω». Τελικά «προσγειώθηκε» στον Βύρωνα και σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Πολυτεχνείο. Στη Δραματική Σχολή του Βεάκη μπήκε το ‘88, στα 26 του. «Και την εφηβεία αργά την πέρασα. Ολα με καθυστέρηση τα κάνω. Ετσι είσαι πάντα λίγο πιο ανώριμος από αυτό που απαιτεί η ηλικία, αλλά από την άλλη είσαι πάντα νέος». Στο καφενείο του Εθνικού το τσάι έχει ένα ευρώ και η μακαρονάδα πέντε. «Τιμές ηθοποιών Εθνικού», λέει και μου κλείνει το μάτι.
Διαφθορά, διαπλοκή, αναξιοκρατία. Εσύ τα υπηρετείς όλα αυτά; Εγώ βέβαια, ως Στροβίλης, βοηθός ράπτου, «στου Κουτρούλη τον γάμο». Προφητικές ιστορίες του 1840. Από τότε τα ίδια προβλήματα είχαμε. Ολοι και τότε, προσπαθούσαν να διοριστούν στο Δημόσιο.Οι Ελληνες λοιπόν φταίνε ή οι ξένοι που επιβουλεύονται τις ομορφιές μας; Γιατί κυκλοφορούν και οι δύο εκδοχές. Ελα ντε. Τα ακραία κόμματα μας παρουσιάζουν ως θύματα και τα «μεσαία» ως συνενόχους. Ή «μαζί τα φάγαμε» ή «μας εξαπάτησαν». Εσύ πού καταλήγεις; Αθώοι δεν ήμασταν, αλλά δεν ήμασταν και ένοχοι. Τους όρους του παιχνιδιού δεν τους βάλαμε εμείς, αλλά το πολιτικό σύστημα, αυτοί που είχαν την εξουσία. Τα τελευταία 30-40 χρόνια πάντως ζούσαμε σε μια λάσπη. Το βάδισμά μας γινόταν όλο και πιο λασπώδες. Η διαφθορά και η κλεψιά υπήρχαν από παλιά, αλλά το κρύβαμε. Από ένα σημείο και μετά όμως, έγινε αξία.Υπερηφάνεια σχεδόν. Ναι, το μοστράραμε, όπως μοστράρουμε τα τζιπ και τους μεγάλους ποδοσφαιριστές που έρχονται απέξω για να παίξουν σ' ένα πρωτάθλημα από παλτά.Αυτό είναι στην άλλη διαφήμιση. Ναι, έχεις δίκιο. Ο Μπρεχτ κάπου λέει «δεν χρειάζεται να είμαστε καλοί, χρειάζεται να φτιάξουμε τις συνθήκες εκείνες που η καλοσύνη δεν θα είναι απαραίτητη». Εν ολίγοις, αν υπήρχαν θεσμοί δεν θα γίνονταν όλα αυτά. Αν αυτός που έκλεβε έμπαινε στη φυλακή, δεν θα είχε γίνει όλο αυτό. Οι κλέφτες πολιτικοί; Μα είναι φανερό ότι πολλοί έκλεψαν τις τελευταίες δεκαετίες. Η χώρα έγινε έρμαιο των λαϊκιστών που έλεγαν «πάρε κι εσύ κόσμε». Δανεικά ήταν, δικά τους ήταν; Κάνανε και κάποια έργα για να δικαιολογήσουν την παρουσία τους, αλλά αυτό που κυρίως τους ενδιέφερε ήταν ο εαυτός τους και η παρέα τους. Είσαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η κρίση μπορεί να μας βοηθήσει να συνέλθουμε; Ναι, όπως λέμε «ευτυχώς που κάηκε το δάσος, γιατί από τα αποκαΐδια θα ξαναγεννηθεί κάτι