Ο Ρένος Χαραλαμπίδης συναντάται με τον «Όλιβερ Τουίστ»

12:24 4/12/2019 - Πηγή: Τα Νεα

Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού ανεβάζει την υπερπαραγωγή «Όλιβερ Τουίστ» του Καρόλου Ντίκενς σε απόδοση, θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη και έναν 20μελή θίασο, στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» κάθε Σάββατο και Κυριακή.

Πρωταγωνιστούν οι Ρένος Χαραλαμπίδης, Τάσος Κωστής, Κωνσταντίνος Κάππας και Μαρία Αντουλινάκη ενώ Όλιβερ Τουίστ είναι ο Διονύσης Πιφέας. Μαζί τους οι Τατιάνα Μελίδου,

Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Ρίνος Τζάνης. Επίσης, παίζουν οι Αντώνης Βαρθαλίτης, Ρεβέκκα Γιαννάκη, Παναγιώτης Δελαβίνιας, Βαγγέλης Ζάπας, Γιώργος Ιωσηφίδης, Θανάσης Καφενταράκης, Μάριος Μακρόπουλος, Λίνος Μάνεσης, Αθανάσιος Μυλωνόπουλος, Χρήστος Σωνάκης, Κωνσταντίνος Τσουμπάρης, Μαρία Μελίτα Ψυχογυιοπούλου.

Το κλασσικό και διαχρονικό έργο του Ντίκενς με το νεαρό Όλιβερ, που έχει εμπνεύσει άπειρες κινηματογραφικές και θεατρικές παραγωγές, ανεβαίνει στο θεατρικό σανίδι σε μία παράσταση για μικρούς και μεγάλους με πλούσια κοστούμια και σκηνικά από τη Μαρία Φιλίππου, πρωτότυπη μουσική του Γιάννη Οικονόμου και χορογραφίες από τη Χριστίνα Φωτεινάκη.

Ο Όλιβερ Τουίστ είναι ο ήρωας-σύμβολο που καταφέρνει να διατηρήσει την καλοσύνη και την ηθική του μέσα σε ένα ζοφερό και άδικο κόσμο. Ο Ντίκενς, μέσα από αυτό το έργο, στηλιτεύει τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν στην εποχή του στην Αγγλία, όπου η ανθρώπινη ζωή έχει μικρή αξία και οι πολλοί ζουν σε απόλυτη φτώχεια, σε μία κοινωνία μεγάλων αντιθέσεων. Το έργο είναι επίκαιρο και στις μέρες μας, όπου παιδιά ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και στερούνται βασικών αναγκών. Ο Ντίκενς καταλήγει με μία νότα ελπίδας και αισιοδοξίας, υποστηρίζοντας πως το καλό μπορεί να θριαμβεύσει και πως η αθωότητα, η αλήθεια και η αγνότητα, αρετές που ανάγονται στην ουσία της παιδικότητας, μπορούν να διασωθούν ακόμα και μέσα σε ένα περιβάλλον ανέχειας και κοινωνικών ανισοτήτων.

Για όλα αυτά τα μηνύματα του έργου αλλά και την ίδια την παράσταση, μιλάει στα «Νέα» ο Ρένος Χαραλαμπίδης.

Πώς χειρίζεστε το ρόλο σας;

Έχω την τύχη να παίζω τον κακό, τον Φάγκιν. Είναι ένας κλασικός πια ρόλος ,που στο παρελθόν έχει ερμηνευθεί από σπουδαίους ηθοποιούς. Η αγωνία μου είναι να βάλω μία προσωπική νότα. Χτίζω έναν Φάγκιν  γητευτή των παιδιών. Έναν Φάγκιν ,Πήτερ  Παν. Το κοινό μαγνητίζετε από τους κακούς, γιατί έχουν ένα αίνιγμα. Ένας γρίφος, που πρέπει να απαντηθεί .Ο κακός είναι αυτός που έχει να κάνει την μεγαλύτερη εσωτερική διαδρομή. Να αποκαλύψει το πόσο ρηχό είναι τελικά το κακό μέσα από το προσωπικό του, αντιπαθητικό ίσως ,ταξίδι.

Συμμετέχετε σε μια παιδική παράσταση. Το γεγονός αυτό επηρεάζει την ερμηνεία σας;

Το παιδικό Θέατρο είναι ο καλλιτεχνικός τόπος, όπου το παιδί  που ο γονιός κουβαλάει μέσα του και το παιδί που συνοδεύει,  συναντιούνται. Είναι κάτι ιερό για τον ηθοποιό που αντιμετωπίζει την τέχνη του με αίσθημα ευθύνης. Η ερμηνεία μου ,πρέπει να απευθυνθεί σε όλες τις ηλικίες και να διαπεράσει ακόμα και τις ξεχασμένες παιδικές καρδιές των ενηλίκων. Καμία παιδική καρδιά δεν μπορεί να εξαπατηθεί.

Το έργο του Ντίκενς είναι πια κλασικό. Θυμάστε αν το είχατε διαβάσει κι εσείς ως παιδί; Αν ναι, πώς αισθανθήκατε; Ξυπνάνε τώρα για σας όλες αυτές οι αναμνήσεις;

Σαν παιδί δεν το είχα διαβάσει. Έρχομαι από μια οικογένεια εργατών και αγροτών που το διάβασμα δεν είχε την πρώτη θέση στην οικογενειακή κουλτούρα. Το είδα πρώτη φορά σαν παιδί στην τηλεόραση. Δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε. Έπρεπε να το διαβάσω ως ενήλικας για να νιώσω το ποιητικό και αντιφατικό-γι’ αυτό και πάντα ζωντανό- σύμπαν του Ντίκενς.

Αν και γράφτηκε πριν από σχεδόν δύο αιώνες ο Όλιβερ Τουίστ, οι συνθήκες που περιγράφει δυστυχώς δεν απέχουν και πολύ από το σήμερα. Είναι αυτό στοιχείο ενός σπουδαίου έργου ή μιας θλιβερής σύγχρονης καθημερινότητας;

Η διαχρονικότητα είναι στοιχείο του κλασικού έργου τέχνης. Με αυτή την λογική ,ο Ντίκενς είναι μία μεγαλοφυΐα. Αυτό ,όμως, δεν μας παρηγορεί  για το γεγονός ότι ,ο κόσμος δεν εξελίχθηκε όπως θα έπρεπε. Μακάρι να μην ήταν προφητικός.

Στην Ελλάδα της κρίσης και των προσφυγικών ροών, ο Όλιβερ Τουίστ πώς μιλάει;

Είναι το αιώνιο σύμβολο της ελπίδας ενάντια σε κάθε αρνητική προφητεία.

Βλέπετε εσείς Όλιβερ Τουίστ γύρω σας σήμερα;

Πάντα υπάρχει γύρω μας ο άνθρωπος που θα αγωνίζεται για να βρει έναν δρόμο προς το φως ,ακόμα και αν απλώνετε μπροστά μόνο το σκοτάδι. Ο πρόσφυγας που δεν έχει για αυτόν θέση ο ειρηνικός κόσμος, ο απαξιωμένος άνθρωπος για την ερωτική του ταυτότητα, ένας άνεργος πατέρας που σφίγγει τα χέρια του στις τσέπες σαν χειροβομβίδες ,μια μοναχική μητέρα που ποτέ δεν της αναγνωρίζουν ότι αυτά που δείνει είναι αρκετά. Ο Όλιβερ Τουΐστ , όμως, μέσα από τη δύναμη του καλού θα αλλάξει τον κόσμο. Όπως άλλαξε ,για λίγο έστω, τον κόσμο ένα χαμόγελο κατανόησης που είδα να χαρίζει ένας νεαρός σε αμαξίδιο ,σε έναν ηλίθιο που είχε κλείσει την διάβαση με το αυτοκίνητό του.

Ποιο είναι το μήνυμα που κρατάτε εσείς από την παράστασή σας; Η πιο δυνατή ιδέα που εκπέμπει;

Ότι η προσπάθεια για το καλό δεν υπάρχει περίπτωση να μην φέρει αποτέλεσμα.