Ο στραγγαλισμός των χρεών

18:47 13/4/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Πάνω στον πανικό του κόσμου για τις τρέλες του Ντόναλντ Τραμπ που έκανε όλο τον πλανήτη να τρέχει δοκιμάζοντας σκληρά τις οικονομίες των χωρών με τους περίφημους δασμούς, μια είδηση του μονόστηλου έχει τη δική της σημασία και δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Κι ήταν – είναι – ανατριχιαστική, αν σκεφτεί κανείς ότι στη θέση και των δύο θα μπορούσαν δυνητικά να βρεθούν χιλιάδες άνθρωποι σε όλη τη χώρα.

Ενας εβδομηνταπεντάχρονος λοιπόν στην Εύβοια πυροβόλησε τέσσερις φορές και σκότωσε εν ψυχρώ έναν πενηντάχρονο, ο οποίος είχε πάρει το σπίτι ύστερα από πλειστηριασμό. Ο δράστης δολοφόνησε

τον νέο ιδιοκτήτη τον οποίο έβλεπε για πρώτη φορά και αμέσως μετά αυτοκτόνησε με το ίδιο όπλο. Του ήταν αδύνατο να δεχτεί ότι τον πετάνε στον δρόμο, κατεδαφίζοντας τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής. Επαθε παράκρουση μόλις τον είδε μπροστά του και χωρίς δισταγμό έγινε δολοφόνος και αυτόχειρας. Στην τράπεζα που του είχε πάρει το σπίτι δεν άνοιξε ρουθούνι…

Χρόνια ολόκληρα προσπαθούσε να ξοφλήσει αυτό το σπίτι, δεν τα κατάφερε, το έχασε με μια υπογραφή, χάλασε το μυαλό του και προχώρησε σ’ αυτή την αποτρόπαια πράξη όταν πια μέσα του όλα είχαν τελειώσει. Με το θολωμένο του μυαλό δεν μπόρεσε να σκεφτεί ότι το θύμα δεν είχε στην ουσία την παραμικρή ευθύνη. Ισως και να μην ήξερε τις πραγματικές συνθήκες όταν προχώρησε στην αγορά, ίσως του τα είχαν πει αλλιώς.

Εντελώς τυχαία, όταν είδα τη συγκεκριμένη είδηση μιλούσα με έναν γνωστό μου που επίσης έχει χάσει το σπίτι του σε πλειστηριασμό. Κιτρίνισε, κοκκίνισε, άσπρισε ο άνθρωπος στο άκουσμα του τραγικού συμβάντος. Τα λόγια του θα ταρακουνούσαν πολλούς.

«Δεν τον δικαιολογώ, κάθε άλλο. Ομως τον καταλαβαίνω. Εννοώ καταλαβαίνω την απόγνωσή του, την τρέλα που τον κύκλωσε! Είχε συμβεί και σε μένα! Και τότε πέρασε από το μυαλό μου να μπουκάρω στην τράπεζα κι ούτε ξέρω τι θα μπορούσα να κάνω εκεί μέσα. Ευτυχώς με συγκράτησε η γυναίκα μου κι αποφύγαμε νέο δράμα…».

Είναι δυστυχώς χιλιάδες οι άνθρωποι που αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και χάνουν τα σπίτια τους, για τα οποία είχαν φτύσει αίμα. Και μέχρι να πάψουν να πληρώνουν λόγω αδυναμίας, πιθανόν είχαν ήδη δώσει πολύ μεγάλα ποσά για τόκους, λεφτά που χάθηκαν στον αέρα.

Πολλά από τα δάνεια για αγορά σπιτιού είναι στραγγαλισμός. Και πολλοί που καταφέρνουν να τα ξεπληρώσουν, έχουν πληρώσει το σπίτι δύο και τρεις φορές πάνω από την αξία του λόγω των επιβαρύνσεων.

Κι από την άλλη, δεν μπορεί να απαγορεύσει κανείς σε κάποιον να αγοράσει ένα σπίτι σε πλειστηριασμό. Πολύ απλά, κυνικά ίσως, με τους νόμους της αγοράς τον συνέφερε και το πήρε. Το πρόβλημα είναι πολύ παλιό, από τότε που οι τράπεζες έδιναν αφειδώς τα δάνεια ακόμα και σε περαστικούς απέξω. Τότε που οι ίδιες οι τράπεζες τηλεφωνούσαν σε κόσμο και τον παρακαλούσαν να του δώσουν δάνειο! Ολοι το θυμάστε. Λύση δεν βρέθηκε. Και η περίφημη προστασία πρώτης κατοικίας δεν λειτούργησε για όλους. Οι τράπεζες και τα «γραφεία χρεών» δεν συγκινούνται, νούμερα κοιτάζουν και μόνο αυτά. Αλλά δεν γίνεται να σκοτώνουν και να σκοτώνονται άνθρωποι κάτω από την ταμπέλα «ανεξόφλητα δάνεια» και «κόκκινα δάνεια». Ούτε βέβαια γίνεται ο όποιος νέος αγοραστής να πηγαίνει στο σπίτι και να ζητάει τα κλειδιά από τον παλιό ιδιοκτήτη.

Ακούει κανείς;