Οι κίνδυνοι που απειλούν τη ναυτιλιακή βιομηχανία

07:01 25/1/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η παγκόσμια ναυτιλία για να ακολουθήσει στην πράσινη μετάβαση από την αβεβαιότητα που γεννά η έλλειψη ενός συγκεκριμένου μοντέλου προσαρμογής αναδεικνύει μελέτη του Ινστιτούτου Ενέργειας του UCL. Μια ραγδαία μετάβαση θα μπορούσε να οδηγήσει σε «πρόωρη διάλυση» πάνω από το ένα τρίτο του παγκόσμιου στόλου συνολικής αξίας άνω των 400 δισ. δολ., εκτός εάν τα πλοία αυτά υποβληθούν σε δαπανηρές μετασκευές για να παραμείνουν ανταγωνιστικά στις

απαιτήσεις που γεννούν οι νέες πολιτικές για τα αέρια θερμοκηπίου και της ευρύτερης ενεργειακής μετάβασης.

Η αβεβαιότητα σχετικά με το μελλοντικό τεχνολογικό μείγμα καυσίμων και τεχνολογιών περιπλέκει τον σχεδιασμό, αλλά η προληπτική διαχείριση των κινδύνων από την πλευρά της προσφοράς παραμένει αναγκαία μέσω της προαιρετικής επιλογής πλοίων με διπλό καύσιμο, εκτιμά η μελέτη.

Η νέα μελέτη από την ερευνητική ομάδα ναυτιλίας και ωκεανών του Ινστιτούτου Ενέργειας του UCL αξιολογεί τους οικονομικούς κινδύνους που απειλούν τη ναυτιλιακή βιομηχανία από τα περιουσιακά στοιχεία (πλοία) που πρέπει να εγκαταλειφθούν λόγω των αυστηρότερων κανονισμών για τα αέρια του θερμοκηπίου, που θα τεθούν σε ισχύ στον κλάδο στο πλαίσιο της παγκόσμιας μετάβασης σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Η έκθεση διαπιστώνει ότι ο ναυτιλιακός τομέας αντιμετωπίζει σημαντικούς κινδύνους από δύο πλευρές. Αφενός από την πλευρά της προσφοράς, που συνδέονται με την απαξίωση των πλοίων έντασης άνθρακα, και αφετέρου από την πλευρά της ζήτησης, που συνδέονται με τη μειωμένη ζήτηση ορυκτών καυσίμων. Ολοι οι επενδυτές (πλοιοκτήτες και χρηματοδότες), συστήνει η μελέτη, πρέπει να αντιμετωπίσουν ενεργά αυτούς τους κινδύνους μέσω στρατηγικών επενδυτικών επιλογών, λήψης μέτρων ενεργειακής απόδοσης και ενός προληπτικού σχεδιασμού στο πλαίσιο των μεσοπρόθεσμων μέτρων που αναμένεται να λάβει ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΙΜΟ), καθώς των ευρύτερων πολιτικών για την κλιματική αλλαγή.

Η έκθεση διαπιστώνει ότι πάνω από το 40% των πλοίων παγκοσμίως μεταφέρουν ορυκτά καύσιμα και σχεδόν όλα τα πλοία κινούνται με ορυκτά καύσιμα, αφού μόλις ένα πολύ μικρό ποσοστό ακόμη στα εν λειτουργία πλοία δύναται να χρησιμοποιεί εναλλακτικά καύσιμα. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την Bimco, μόνο το 3,6% των δεξαμενόπλοιων μεταφοράς αργού μπορεί να χρησιμοποιήσει εναλλακτικά καύσιμα, ενώ το 2,7% είναι έτοιμο να το κάνει εάν υποστεί μετασκευές. Τα ποσοστά είναι χαμηλά καθώς και τα εναλλακτικά καύσιμα είναι είδος εν ανεπαρκεία.

Πρόωρη διάλυση

Σύμφωνα με τη μελέτη, για να ευθυγραμμιστεί ο παγκόσμιος στόλος με τον στόχο των εκπομπών άνθρακα που αντιστοιχεί στη ναυτιλία στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Παρισιού (9,6 γιγατόνοι), τα πλοία που αντιπροσωπεύουν πάνω από το ένα τρίτο της αξίας του υπάρχοντος και του υπό παραγγελία στόλου θα πρέπει να μεταβούν γρήγορα σε τεχνολογίες μηδενικών εκπομπών ή διαφορετικά θα αντιμετωπίσουν την πρόωρη διάλυση. Παράλληλα η μετάβαση από τα ορυκτά στα εναλλακτικά καύσιμα στην ευρύτερη οικονομία δημιουργεί περαιτέρω κινδύνους υπερπροσφοράς για τα πλοία που μεταφέρουν ορυκτά καύσιμα.

Η Marie Fricaudet, διδακτορική φοιτήτρια στο Ινστιτούτο Ενέργειας του UCL, δήλωσε ότι εάν τα υπάρχοντα πλοία μπορούν να μετασκευαστούν σε πλοία μηδενικές/σχεδόν μηδενικές εκπομπές, θα μπορούσε να σωθεί μεγάλο μέρος του στόλου, και αυτό αποτελεί ισχυρό κίνητρο για τους επενδυτές να επενδύσουν σε πλοία που μπορούν να μετασκευαστούν. Ωστόσο, ακόμη και αυτές οι μετασκευές θα έχουν κόστος. Από την πλευρά του ο δρ Nishatabbas Rehmatulla, κύριος ερευνητής στο Ινστιτούτο Ενέργειας του UCL, δήλωσε ότι από τη μέχρι σήμερα έρευνα φαίνεται σταθερά ότι η πλειοψηφία των ενδιαφερόμενων μερών της ναυτιλίας, ιδίως οι επενδυτές, συμπεριλαμβανομένων των πλοιοκτητών και των χρηματοδοτών, δεν προβλέπει μια φιλόδοξη μετάβαση. Η έρευνα αυτή δείχνει ότι μια επενδυτική στρατηγική που βασίζεται στο «wait and see» είναι μια επικίνδυνη στρατηγική και θα μπορούσε να οδηγήσει σε ταχείες απρόβλεπτες απομειώσεις της αξίας των πλοίων και απώλειες, καταλήγει ο ερευνητής.

Πάντως η επένδυση στην ενεργειακή απόδοση παρέχει έναν βαθμό ανθεκτικότητας σε όλα τα σενάρια, επιτρέποντας στα πλοία που κινούνται με ορυκτά καύσιμα να συμμορφώνονται με τους κανονισμούς για το κλίμα και να μειώνουν σταδιακά τις εκπομπές.