Πέτρες στο ουροποιητικό: Σημάδια, κίνδυνοι, αντιμετώπιση

08:16 31/5/2024 - Πηγή: Τα Νεα

Η λιθίαση του ουροποιητικού είναι μια πολύ συχνή πάθηση και αφορά περίπου το 11% των ενηλίκων στις δυτικές χώρες, αν και διαπιστώνεται ετερογένεια στη συχνότητα εμφάνισης αναλόγως με τους διάφορους προδιαθεσικούς παράγοντες και τον τρόπο ζωής. Πάντως το ιστορικό, ατομικό και οικογενειακό, φαίνεται να αποτελεί μία σημαντική ένδειξη για τα… μελλούμενα, δεδομένου πως συγγενείς ασθενών με λιθίαση έχουν αυξημένες πιθανότητες να αναπτύξουν τη πάθηση, ενώ παράλληλα ο κίνδυνος επανεμφάνισης επεισοδίου λιθίασης είναι έως 50% στην 5ετία.

Αυτή είναι η εισαγωγή των ειδικών της Ελληνικής Ουρολογικής

Εταιρείας για ένα νόσημα κάθε άλλο παρά σπάνιο που ταλαιπωρεί καθημερινά πολλούς ασθενείς. Και έπειτα στο κείμενο που ακολουθεί αναλύουν μέσω κρίσιμων ερωτημάτων όλα όσα πρέπει να γνωρίζουν οι ασθενείς, όπως είναι τα ύποπτα σημάδια, οι παράγοντες κινδύνου αλλά και οι τρόποι αντιμετώπισης.

Ποια είναι τα συνήθη συμπτώματα;

Σε πολλές περιπτώσεις η λιθίαση του ουροποιητικού μπορεί να διαδράμει ασυμπτωματικά ή να εκδηλώνεται με ένα αίσθημα βάρους στην οσφύ (δηλαδή στη μέση). Αλλες ενδείξεις που λειτουργούν προειδοποιητικά είναι οι εξής:

Οξεία εμφάνιση με κωλικό του νεφρού. Εάν αναπτυχθεί απόφραξη με συνοδό λοίμωξη του ουροποιητικού μπορεί να προκληθεί απειλητική για τη ζωή λοίμωξη. Υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις. Αιματουρία (ορατή με γυμνό μάτι ή μικροσκοπική που φαίνεται μόνο στο μικροσκόπιο κατά την ανάλυση ούρων). Χρόνια νεφρική βλάβη που μπορεί να οδηγήσει σε αρτηριακή υπέρταση έως και τελικού βαθμού νεφρική ανεπάρκεια που να απαιτεί αιμοκάθαρση. Σε σπάνιες περιπτώσεις οξεία επίσχεση ούρων (αδυναμία ούρησης) εφόσον ο λίθος αποφράξει πλήρως την ουρήθρα. Επιδείνωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Πώς αντιμετωπίζεται η πάθηση;

Γενικά η αντιμετώπιση της λιθίασης έχει βελτιωθεί και συνεχίζει να βελτιώνεται προς όφελος του ασθενούς με κύριο αρωγό την εξέλιξη της τεχνολογίας, όπως σημειώνουν οι ειδικοί της εταιρείας. Πρακτικά πλέον σήμερα η διενέργεια ανοιχτών επεμβάσεων για την αντιμετώπιση λίθων είναι εξαιρετικά σπάνια σε αντίθεση με τη συνήθη πρακτική προηγούμενων δεκαετιών, προσφέροντας στους ασθενείς άμεση και οριστική θεραπεία και αποθεραπεία.

Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν την αλλαγή του τρόπου ζωής, τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής και τις επεμβατικές θεραπείες (ελάχιστα επεμβατικές ή ανοιχτό χειρουργείο).

Πιο συγκεκριμένα στις αλλαγές που αφορούν τον τρόπο ζωής προκρίνεται η επαρκής ενυδάτωση ώστε να επιτευχθεί αποβολή ούρων (2-2,5 λίτρα ημερησίως) αλλά και η φυσιολογική πρόσληψη ασβεστίου. Παράλληλα οι ειδικοί συστήνουν σε ό,τι αφορά τη διατροφή, τη μειωμένη πρόσληψη άλατος και ζωικής πρωτεΐνης. Από την άλλη, οι φυτικές ίνες, η σωματική άσκηση και η διατήρηση φυσιολογικού σωματικού φαίνεται να λειτουργούν θετικά.

 Πότε γίνεται χειρουργείο;

Στο παρελθόν οι λίθοι αντιμετωπίζονταν με ανοιχτές χειρουργικές επεμβάσεις που συνοδεύονταν από μεγάλη νοσηρότητα αλλά και θνητότητα μετεγχειρητικά, αναφέρουν οι επιστήμονες της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας. Σήμερα όμως στην πλειονότητά τους οι ασθενείς αντιμετωπίζεται με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους, οι σημαντικότερες των οποίων είναι οι εξής:

Εξωσωματική νεφρολιθοτριψία. Ο ασθενής τοποθετείται σε ύπτια ή πρηνή θέση αναλόγως της θέσης του λίθου στο μηχάνημα της λιθοτριψίας και με αναλγησία από του στόματος, γίνεται στόχευση του λίθου με καθοδήγηση που βασίζεται σε ακτινοσκοπικό μηχάνημα ή υπερηχογράφημα και κατακερματισμός αυτού με κρουστικά κύματα. Η συνεδρία διαρκεί 20-45 λεπτά συνήθως αναλόγως του μεγέθους και της θέσης του λίθου και οι ασθενείς συνήθως είναι σε θέση να αποχωρήσουν άμεσα με οδηγίες για αναλγησία και επανέλεγχο. Οι επιπλοκές είναι σπάνιες και η αποτελεσματικότητα της μεθόδου πολύ ικανοποιητική για λίθους