Ποιες παροχές σε εργαζόμενους δεν θεωρούνται εισόδημα από μισθωτή εργασία και δεν φορολογούνται

08:33 7/5/2021 - Πηγή: Τα Νεα

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 13 του Ν.4172/2014 προσδιορίζονται οι παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ένας διευθυντής ή διαχειριστής ή μέλος διοίκησης και οι οποίες συνυπολογίζονται στο φορολογητέο εισόδημα από μισθωτή εργασία.

Ποιες παροχές δεν θεωρούνται εισόδημα

Οι παρακάτω παροχές που δίνονται σε έναν εργαζόμενο και καλύπτουν ή εξυπηρετούν τις ανάγκες της επιχείρησης προκειμένου να παρέχονται από αυτήν υψηλού επίπεδου υπηρεσίες ή αυξάνουν την παραγωγικότητα του εργαζόμενου και αποτελούν εργαλείο της δουλειάς του όπως :

α) φορητός υπολογιστής ή tablet,

β)

συσκευή τηλεφωνίας,

γ) οι δαπάνες πρόσβασης στο διαδίκτυο των πιο πάνω συσκευών δεν αποτελούν παροχή σε είδος και εισόδημα για τον εργαζόμενο διευθυντή διαχειριστή ή μέλος της διοίκησης ειδικά τώρα που λόγω πανδημίας υποχρεωτικά ο εργαζόμενος προσέφερε τις υπηρεσίες αυτές με τηλεργασία από το σπίτι του.

Δεν θωρούνται παροχές σε είδος και δεν φορολογούνται κάθε είδους παροχές στους εργαζόμενους που γίνονται κυρίως για την ασφάλεια και την υγιεινή στο χώρο εργασίας όπως:

• Η παροχή τροφής στο χώρο εργασίας.

• Η φύλαξη των παιδιών στο χώρο εργασίας.

• Η αξία των διατακτικών που χορηγούνται δωρεάν μέχρι 6 ευρώ καθημερινά/ ανά εργάσιμη ημέρα (όπου εξαργυρώνονται σε συμβεβλημένα καταστήματα, σούπερ μάρκετ κλπ).

• Η συμμετοχή σε σεμινάρια και εκπαιδευτικά προγράμματα, όπως και οι συνδρομές σε επαγγελματικά περιοδικά και επιμελητήρια για τους εργαζόμενους.

• Η αποζημίωση για έξοδα κίνησης που καταβάλλονται από τον εργοδότη για υπηρεσιακούς λόγους αλλά κατά την εκτέλεση της εργασίας – υπηρεσίας του και αποδεικνύονται από νόμιμα παραστατικά.

• Η παροχή κατοικίας σε εργαζόμενους που μετακινούνται προσωρινά εκτός έδρας ή σε άλλη εγκατάσταση του εργοδότη (εργοτάξιο), στα πλαίσια της εργασίας τους και για τις ανάγκες του εργοδότη τους , ή σε υπηρετούντες στο Δημόσιο δεδομένου ότι η μετακίνησή τους είναι υποχρεωτική από τον νόμο π.χ. ένστολοι.

• Τα ασφάλιστρα που καταβάλλονται στο πλαίσιο ομαδικών ασφαλιστηρίων συνταξιοδοτικών συμβολαίων ή για την ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή κάλυψη του υπαλληλικού προσωπικού έως του ποσού των 1.500 ευρώ ετησίως ανά εργαζόμενο.

• Η αποζημίωση για αγορά μηνιαίων καρτών απεριορίστων διαδρομών στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

• Η παροχή της δωρεάν φοίτησης ή της φοίτησης με μειωμένα δίδακτρα για παιδιά εργαζομένων διευθυντών διαχειριστών ή μελών διοίκησης δεν θεωρείται παροχή σε είδος και συνεπώς δεν αποτελεί εισόδημα από μισθωτή εργασία.

• Η παροχή οχήματος μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 g Co2/km και με Λιανική τιμή Πώλησης προ φόρων έως 40.000 ευρώ ή τα οχήματα που παραχωρούνται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς αλλά η Λ.Τ.Π.Φ είναι έως 17.000 ευρώ.

• Κοινόχρηστα αυτοκίνητα που δεν παραχωρούνται σε συγκεκριμένους εργαζόμενους απλά χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες της επιχείρησης και την εκτέλεση των υπηρεσιών που έχουν ανατεθεί σε έναν εργαζόμενο, έστω και αν από την παροχή αυτή ωφελείται ο εργαζόμενος.

• Η παροχή χρήσης εταιρικών συνδέσεων κινητής τηλεφωνίας που δίνεται σε εργαζόμενους διευθυντές και μέλη διοίκησης αλλά για ποσό που αφορά εκδοθέντα λογαριασμό έως το ποσό του παγίου της σύνδεσης και όχι το υπερβάλλων αυτού. Ο διαχωρισμός αυτός είναι εφικτός καθώς παρέχεται ανάλυση από την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Σε κάθε περίπτωση ο διαχωρισμός αυτός μπορεί να γίνει και με βεβαίωση του εργοδότη σε ετήσια βάση με το ποσό που αφορά επαγγελματική χρήση και για τη εξυπηρέτηση των λειτουργικών αναγκών της επιχείρησης όπως η επικοινωνία με πελάτες συνεργάτες κλπ.

• Καταργήθηκε η διάταξη από 1.1.2020 όπου προέβλεπε ότι προκαταβολή άνω των 3 μισθών θεωρούνταν δάνειο.

• Η χρήση εταιρικών πιστωτικών καρτών για την κάλυψη δαπανών σε επαγγελματικό ταξίδι που γίνεται για τις ανάγκες της επιχείρησης.

Προσοχή : Οι δαπάνες που δεν πραγματοποιούνται για το συμφέρον της επιχειρήσεις και συμπεριλαμβάνουν προσωπικές καταναλωτικές οικογενειακές δαπάνες ή δεν χρησιμοποιούνται κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές δεν θεωρούνται ως παροχές σε είδος αλλά δεν εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων.

Ειδικός τρόπος φορολόγησης εισοδημάτων που δεν θεωρούνται παροχή σε είδος

Η παροχή σε είδος με την μορφή μετοχών που λαμβάνει ένας εργαζόμενος εταίρος ή μέτοχος που αποκτώνται και διακρατούνται 24 ή 36 μήνες ανάλογα με την περίπτωση φορολογούνται σαν υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου με 15% ή 5% για τίτλους νεοσύστατων επιχειρήσεων.

Το φορολογητέο εισόδημα που αποκτάται από την άσκηση του δικαιώματος προαίρεσης ανεξάρτητα από το γεγονός εάν υφίσταται ή όχι εργασιακή σχέση του δικαιούχου φορολογείται ως μισθωτή εργασία αν δεν περάσουν 24 μήνες από την ημερομηνία διάθεσης του δικαιώματος απόκτησης αυτών των μετοχών. Ενώ για διάθεση μετοχών από νεοφυείς επιχειρήσεις μη εισηγμένες στο χρηματιστήριο ο συντελεστής που προβλέπεται είναι 5%.

Προσοχή : Για την υπαγωγή της ειδικής φορολόγησης 15 % ή 5% , η πώληση των μετοχών πρέπει να γίνεται μετά την παρέλευση 2 ετών από την ημερομηνία που γεννήθηκε το δικαίωμα απόκτησης των μετοχών. Η περίπτωση αυτή καταλαμβάνει και δικαιώματα προαίρεσης απόκτησης μετοχών που διαπραγματεύονται και σε αλλοδαπά χρηματιστήρια.

Επισήμανση : Δεν θεωρούνται ως φορολογητέο εισόδημα και παροχή σε είδος οποιεσδήποτε παροχές που λαμβάνει εργαζόμενος ή συγγενικό του πρόσωπο εφόσον η συνολική αξία των παροχών δεν υπερβαίνει τα 300 ευρώ ανά φορολογικό έτος και λειτουργεί ως αφορολόγητο και έτσι μόνο το υπερβάλλον ποσό λογίζεται ως παροχή σε είδος.

Ευστρατιάδης Δαμιανός, Λογιστής- φοροτεχνικός Γ.Γ. Ινστιτούτου Οικονομικών & Φορολογικών Μελετών (Ι.Ο.ΦΟ.Μ), Σύμβουλος επιχειρήσεων