Πότε είναι ώρα για τα πρώτα μαθήματα ανεξαρτησίας του παιδιού

17:12 5/3/2019 - Πηγή: Τα Νεα

Όσο κι αν είναι κατανοητό και ταυτόχρονα γλυκό, ένας Έλληνας γονιός να θεωρεί τον γιο του ή την κόρη του ακόμη και αν έχουν περάσει… τα πρώτα –αντα, παιδί, εφόσον αυτό έχει να κάνει μόνο με τον χαρακτηρισμό αυτόν καθ’ αυτόν και την έκφραση της αγάπης τους, δεν γεννιέται κανένα ζήτημα.

Αποτελεί σοβαρό πρόβλημα όταν έχει να κάνει με την συνεχιζόμενη ανάμιξη του γονέα στη ζωή του ενήλικα παιδιού, δεδομένου ότι τα πρώτα μαθήματα ανεξαρτητοποίησης οφείλει κάποιος να τα δώσει από νωρίς, όταν για παράδειγμα αφήνει το παιδί του να κάνει μόνο τα μαθήματά του κάπου εκεί στις τελευταίες τάξεις του

Δημοτικού.

Εννοείται πως ο γονιός παρατηρεί το πώς λειτουργεί το παιδί και όταν διαβάζει και επί σειρά ετών και ανάλογα με το πως εκείνο λειτουργεί ενθαρρύνει κι άλλο και ενισχύει περαιτέρω την ανεξαρτητοποίησή του, βοηθώντας το να μάθει να παίρνει αποφάσεις. Δεν πρέπει να συγχέει ο ενήλικας την ανεξαρτητοποίηση και την αυτονομία που είναι το ζητούμενο για το παιδί με την ανταρσία και την ανυπακοή που μπορεί να επιδείξει. Η τάση αυτή του παιδιού εκφράζεται και με το επαναλαμβανόμενο όχι του όντας στα πρώτα του χρόνια σε κάτι που του λέει ο γονιός αλλά και με τη διάθεσή του να ακολουθήσει αυτό το κάτι.

Εξαρτάται κυρίως από τον γονιό η κατεύθυνση προς την οποία θα βαδίσει το παιδί. Κανόνες που θέτουν και εφαρμόζουν, θα διαμορφώσουν τους κανόνες που το παιδί θα υιοθετήσει μεγαλώνοντας στην προσπάθειά του να κουμαντάρει τον εαυτό και την ζωή του.

Τα παιδιά λειτουργούν και στις σχέσεις τους μιμητικά, οικοδομώντας τες συχνά πυκνά με βάση τα βιώματά τους. Εάν έχετε ξεκαθαρίσει πως θέλετε να αναθρέψετε το παιδί σας, και επιστρατεύσετε σαφείς τακτικές, που θα το βοηθήσουν να κατανοήσει τι σημασία του να γνωρίζετε όταν είναι π.χ. στην εφηβεία πού βρίσκεται, με ποιόν και τι κάνει, αλλά και γενικότερα των κανόνων και των ορίων για μια πιο λειτουργική ζωή, και αποφύγετε προσπάθειές χειραγώγησής του, το πιθανότερο είναι ότι βαδίζετε σε καλό δρόμο. Από κει και πέρα θεμιτές είναι εκφράσεις αγάπης και στοργής (αγκαλιές, φιλιά κ.ο.κ.) και κυρίως, κατανόηση και συμπαράσταση, εν ολίγοις το να βρίσκεστε στο πλάι του όταν σας χρειαστεί ανεξαρτήτου ηλικίας.