Πού πάει ο ανασχηματισμός όταν φεύγει;

Αν οι ανασχηματισμοί γίνονται για δύο λόγους, πρώτον για τον καλύτερο επιμερισμό ευθυνών και αρμοδιοτήτων σε ένα κυβερνητικό σχήμα και δεύτερον για να κερδηθεί πολιτικός χρόνος, η κυβέρνηση μάλλον έχει χάσει και τα δύο. Στην πρόσφατη αλλαγή της επιτελικής σύνθεσης όσον αφορά το πρώτο μοιάζει αδυνατισμένο το επιχείρημα για την κοινωνία αφού συγκεκριμένοι στόχοι – στρατηγικοί και τακτικοί – δεν έχουν ακριβώς εκπληρωθεί (π.χ. ακρίβεια). Οσον αφορά το δεύτερο, μία σειρά ατυχών επιλογών εκ των πραγμάτων αφαιρούν το πλεονέκτημα που έχει ένας ανασχηματισμός να δίνει αέρα, να ανανεώνει την εικόνα της

κυβέρνησης και εν μέρει να συμπληρώνει και να διορθώνει αβλεψίες και λάθη. Για ένα κυβερνητικό σχήμα το οποίο βρίσκεται εν κινήσει συνήθως το θετικό κλίμα διατηρείται μέχρι τις ορκωμοσίες και τις τελετές παράδοσης-παραλαβής των υπουργών ή και μέχρι τις πρώτες επισκέψεις του Πρωθυπουργού στα υπουργεία. Μπορούν να κρατήσουν όμως και περισσότερο όταν πραγματικά μια κυβέρνηση έχει και πολιτικό κεφάλαιο και δείχνει να υπάγεται η πολιτική της σε πολύ συγκεκριμένους στρατηγικούς και μακροπρόθεσμους στόχους πάνω στους οποίους και το εκλογικό σώμα δείχνει ανοχή και πίστη. Αρα υπό αυτή την έννοια της προσθέτει πολιτικό χρόνο. Εχει η σημερινή κυβέρνηση κάτι τέτοιο; Από ό,τι φαίνεται τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την αρχή βεβαίως εισήγαγε μια νέα κουλτούρα σε αυτό που λέγεται ανασχηματισμός. Για την ακρίβεια, έχουμε δει από τη μεριά του διορθωτικές κινήσεις που δεν θα τις λέγαμε και ακριβώς ανασχηματισμό. Ο τελευταίος δε φαίνεται πως υπάγεται σε μία προεκλογική στόχευση, καλύτερη γεωγραφική κατανομή των νέων προσώπων και μια προσπάθεια πρόσδεσης στο παραδοσιακό κοινό της παράταξης. Αλλά και μία προσπάθεια να διαμορφωθεί ένα νέο κλίμα στα ενδότερα του επιτελικού κράτους με τη μετακίνηση του Κ. Χατζηδάκη. Αυτός όμως ο ανασχηματισμός που μόλις τελείωσε και δεν πήγε και τόσο καλά υπάγεται σε ένα εντελώς νέο πολιτικό κλίμα. Ο πυροκροτητής των Τεμπών, η δημοσκοπική φθορά της κυβέρνησης, η απομάκρυνση παραδοσιακών κοινωνικών στρωμάτων από αυτήν αλλά και η μετακίνηση στην αδιευκρίνιστη ψήφο ενός εκλογικού κοινού της διαμορφώνουν ένα νέο πλέγμα δεδομένων για την κυβέρνηση και τη ΝΔ. Ο ανασχηματισμός αντί να λύσει προβλήματα φαίνεται πως έχει ήδη προσθέσει ορισμένα. Το πρόβλημα όμως δεν είναι η ανακατανομή του κυβερνητικού σχήματος. Το θέμα είναι αν η κυβέρνηση προλαβαίνει να συνομιλήσει με μία ιστορική μεγάλη τομή για τη χώρα. Αν η κυβέρνηση διαμορφώνει θετικό απολογισμό στις πολιτικές της κι αν το μέσο λαϊκό καφενείο ακούγοντας «Μητσοτάκης» μπορεί να έχει μία καλή γνώμη. Ο χρόνος που απομένει δεν είναι πολύς. Κάποιοι τον προσδιορίζουν μέχρι την επόμενη ΔΕΘ. Κάποιοι ακόμη και λίγο πιο πριν. Η κυβέρνηση καλό είναι να ξέρει πως ο χρόνος αυτός δεν είναι χρόνος αναμέτρησης των επιδόσεων της παράταξης σε σχέση με την προεκλογική κούρσα αλλά επίδοσης της κυβέρνησης σε σχέση με τα μεγάλα στοιχήματα της χώρας.

Keywords
Τυχαία Θέματα