Σπύρος Φωκάς: Από τον Βισκόντι στον Σταλόνε – Η ανορθόδοξη καριέρα του

14:47 10/11/2023 - Πηγή: Τα Νεα

Μετά την προβολή του «Ματωμένου ηλιοβασιλέματος» (1959) του Κώστα Ασημακόπουλου στο φεστιβάλ των Καννών, ο ηθοποιός Σπύρος Φωκάς που σύμφωνα με ανάρτηση της συζύγου του Λίλιαν στο Facebook πέθανε την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου σε ηλικία 86 ετών, πήγε στην Ιταλία και βρήκε αμέσως δουλειά στην χλαμύδα «Μεσσαλίνα» (Messalina Venere imperatrice, 1960) του Βιτόριο Κοταφάνι και στη νεανική κοινωνική περιπέτεια «Morte di un amico» (1960) του Φράνκο Ρόσι. Εκείνη την εποχή ο Πατρινός Φωκάς ήταν 22 χρονών και είχε όλον τον

κόσμο μπροστά του. Ωστόσο αν και πρώτα βήματά του στην Ιταλία υπήρξαν η αφετηρία μιας δραστήριας διεθνούς καριέρας, ενώ έδειχνε φιλόδοξη, δεν υπήρξε και τόσο μεγάλη όσο πολλοί είχαν πιστέψει ότι θα είναι.

Αν και ο Σ. Φωκάς υπήρξε προσωπική επιλογή του κορυφαίου Ιταλού σκηνοθέτη Λουκίνο Βισκόντι για τον ρόλο του Βιντσέντζο, ενός από τους γιούς της Κατίνας Παξινού στην ταινία «Ο Ρόκο και τ’ αδέλφια του» (1960) με τον Αλέν Ντελόν στον ρόλο του τίτλου, οι υπόλοιπες ταινίες στις οποίες επρόκειτο να συμμετάσχει δεν είχαν ανάλογο εκτόπισμα ούτε έκαναν την αίσθηση που κανείς θα περίμενε. Πάντως, ο Φωκάς, παράλληλα με τις ελληνικές ταινίες του – την «Ντάμα σπαθί» του Γιώργου Σκαλενάκη, την «Στεφανία» και τον «Εγωϊσμό» του Γιάννη Δαλιανίδη, τον «Φόβο» του Κώστα Μανουσάκη και άλλες – εξακολούθησε να παίζει στο εξωτερικό, κυρίως στην Ιταλία. Με τον Ασημακόπουλο ο οποίος τον ανέδειξε με το «Ματωμένο ηλιοβασίλεμα» είχε αναπτύξει στενή συνεργασία παίζοντας σε ταινίες όπως οι «Μπροστά στην αγχόνη» και «Ψωμί για έναν δραπέτη».

Καμία άλλη ταινία του όμως δεν κατάφερε να ξεπεράσει την φήμη του «Ο Ρόκο και τ’ αδέλφια του».

Ο Σπύρος Φωκάς αριστερά και οι Αλέν Ντελόν, Ρενάτο Σαλβατόρε στην ταινία «Ο Ρόκκο και τ’ αδέρφια του»

Ανάμεσα στις ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε στην δεκαετία του 1960 είναι οι «Via Margutta» (1960) του Μάριο Καμερίνι, «Μια σφαίρα στην καρδιά» (1966) του Ζαν Ντανιέλ Πολέ (η μοναδική γαλλόφωνη κινηματογραφική παραγωγή στην οποία έπαιξε η Τζένη Καρέζη), καθώς επίσης και το ευρωπαϊκό γουέστερν «Odia il prossimo tuo» (Οι σκληροί πεθαίνουν νέοι) του Φερντινάντο Μπάλντι. Λίγοι ίσως να θυμούνται ότι ο Φωκάς έχει υποδυθεί και Ζορό στον κινηματογράφο, στην ιταλική ταινία «Ζορό ο μαύρος καβαλλάρης» (1969) του Φράνκο Μοντεμούρο.

Η αφίσα της ταινίας «Ζορό ο μαύρος καβαλλάρης»

Αργότερα, στην δεκαετία του 1970, ο Φωκάς συμμετείχε σε αστυνομικές ταινίες που είχαν πέραση στην Ιταλία («Ο αστυνόμος πυροβόλησε πρώτος»/«Mark il polizzioto»), καθώς επίσης σε ερωτικά θρίλερ («Flavia, la monaca musulmana») ή θρίλερ φαντασίας όπως το «Σπέρμα του σατανά» («Holocaust 2000»). Η επαφή του Φωκά με τον ελληνικό κινηματογράφο συνεχίστηκε στην δεκαετία του 1980. Επαιξε σε ταινίες όπως οι «Σουβλίστε τους» και «Παρεξήγηση», ενώ συνεργάστηκε και στην μεταφορά του μυθιστορήματος του Γιάννη Ξανθούλη «Το πεθαμένο λικέρ» (1992) στον κινηματογράφο. Η επαφή του με τον ελληνικό κινηματογράφο συνεχίστηκε στην δεκαετία του 1990 (παράδειγμα η ταινία «Μπίζνες στα Βαλκάνια») και η αλήθεια είναι ότι ως ηθοποιός υπήρξε δραστήριος μέχρι τα πρόσφατα χρόνια («Few hours in Athens»).

«Το σπέρμα του σατανά»

Ωστόσο, σε ότι αφορά τις μεγάλες παραγωγές του ξένου κινηματογράφο, ο Φωκάς από νωρίς περιορίστηκε σε δευτεραγωνιστικούς ρόλους ταινιών όπως οι «Ο Σάφτ χτυπά στην Αφρική» (Shaft in Africa»), «Ράμπο 3» και «Το διαμάντι του Νείλου» («The Jewel of the Nile»), όπου πρωταγωνιστής ήταν ο Μάικλ Ντάγκλας, γιος του Κερκ με τον οποίο ο Φωκάς έπαιξε στο «Σπέρμα του σατανά». Σε ότι αφορά την ελληνική τηλεόραση, ανάμεσα στις σειρές στις οποίες είχε λάβει μέρος είναι οι «Ονειροπαρμένος» στην δεκαετία του 1970, «Ανατομία ενός εγκλήματος» στη δεκαετία του 1990 και «Της αγάπης μαχαιρά» στην δεκαετία του 2000.

«Ράμπο 3»

Με τον Ρίτσαρντ Ράουντρι στην ταινία «Ο Σάφτ χτυπά στην Αφρική»

«Το διαμάντι του Νείλου»