Στον τάκο

17:09 26/4/2024 - Πηγή: Τα Νεα

Συνηθίζουμε, για διάφορους λόγους, σωστούς και λάθος, να βλέπουμε τα δημόσια πρόσωπα και τις δημόσιες υποθέσεις αφαιρώντας τους την ανθρώπινη υπόσταση. Θα υποστήριζε κάποιος ότι αυτός είναι ένας τρόπος να εξασφαλίσει ο παρατηρητής μια κάποια «αντικειμενικότητα». Αυτή η έννοια από μόνη της χωράει πολλή συζήτηση. Αλλά οι άνθρωποι, στο τέλος της μέρας, στις ομοιότητες και τις διαφορές μας τις αναζητούμε στους ίδιους κώδικες. Η υπόθεση των υποκλοπών είναι ενδεικτική. Διότι οι περισσότεροι αισθανόμαστε, λανθασμένα, ότι δεν μας αφορούν, ενώ είναι ενδεικτικές αντίληψης και ήθους όσων μας διοικούν.

Ενώ ο τρόπος, η διαδικασία, τα μέσα, ακόμη και τα προσχήματα, στις δημοκρατίες έχουν τεράστια σημασία.

Προσπαθήστε να μπείτε λίγο στη θέση κάποιου που ήταν υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ και επί χρόνια ζητά να μάθουν όλοι το γιατί, για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Ακόμη χειρότερα, προσπαθήστε να μπείτε στη θέση κάποιου που τον παρακολουθούσαν με ένα λογισμικό το οποίο μπορεί ανά πάσα στιγμή, χωρίς να γίνει αντιληπτό, να βλέπει από τις κάμερες του κινητού, να ακούει και να σκαλίζει το περιεχόμενό του σαν απομακρυσμένος χρήστης.

Σκεφτείτε, όχι κάτι ύποπτο ή ποινικό αλλά κάθε ευαίσθητη προσωπική στιγμή σας να είναι στα χέρια ενός αγνώστου. Και μαζί τους της οικογένειάς σας, των φίλων, των συναδέλφων, των συνομιλητών. Σχολιάζουν καμία φορά κάποιοι τους παρακολουθούμενους ως «εκβιαζόμενους» υπονοώντας πως είχαν «κάτι» να κρύψουν. Για ρωτήστε λίγο ειλικρινά τον εαυτό σας… Θα νιώθατε άνετα με το να έχει κάποιος καταγεγραμμένα το κρεβάτι σας κι όσα λέτε στους οικείους σας; Για να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει, άγνωστο πώς;

Δεν είναι θεωρία. Είναι πραγματικοί άνθρωποι. Περί τους 92, σύμφωνα με την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Και κάποιοι, λίγοι, έβγαλαν την ιδιωτική τους ζωή στον τάκο όταν άρχισαν να ζητούν δικαίωση. Κι επί παραπάνω από δυο χρόνια παρατηρούν τους θεσμούς να κινούνται σε ρυθμούς χελώνας (αν και για τη δικαιοσύνη μπορούμε να πούμε ότι δεν έχει κάνει τίποτα). Μπορεί ο καθένας πολιτικά να υποστηρίζει ό,τι του καπνίσει. Μπορεί ο καθένας να δέχεται ότι όλα αυτά είναι οκ. Το ηθικό μας μέτρο κρίνεται αλλά, ναι, ο καθένας δικαιούται να διαλέξει πλευρά. Η ανθρώπινη διάσταση, όμως, όλα αυτά τα υπερβαίνει.