Το σημείο που πέφτουν οι μολότοφ

06:01 18/4/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Λέγεται ότι είναι στη φύση του ανθρώπου να θέλει να καταλάβει και, αν δεν μπορεί, οι μύθοι που κατασκευάζει είναι μια προσπάθεια σε αυτή την κατεύθυνση. Ο μύθος είναι μια ύστατη προσπάθεια να δώσει μια εξήγηση σε κάποια φαινόμενα. Αν δεν καταλαβαίνει και αν δεν μπορεί να φτιάξει ούτε μια φανταστική ερμηνεία της κατάστασης, βιώνει μια νεύρωση. Οπως π.χ. εγώ που βλέπω τα ΜΑΤ να συγκρούονται με τους κουκουλοφόρους που πετούν μολότοφ στους δρόμους.

Τους κουκουλοφόρους κάπως τους καταλαβαίνω ή, για να είμαι ειλικρινής, έχω δώσει μια

εξήγηση που μπορεί να είναι και λανθασμένη. Πάντως έχω ένα αφήγημα στον νου: πιστεύουν ότι κάνουν αντίσταση, μπορεί και μια αριστερή επανάσταση. Μπορεί να εκδηλώνουν έναν θυμό που προέρχεται από προσωπικές συνθήκες του κάθε συμμετέχοντα: προβληματικές οικογενειακές σχέσεις, ανεκπλήρωτα όνειρα, απογοητεύσεις στο προσωπικό επίπεδο, με άλλα λόγια μπορεί ψυχολογικοί λόγοι να προκαλούν τις βίαιες πράξεις.

Τα ΜΑΤ όμως, τις δυνάμεις της καταστολής, δεν τα καταλαβαίνω. Γιατί όταν πέφτουν οι μολότοφ απωθούν τους ταραξίες; Οι «επιτιθέμενοι» δεν προσπαθούν να φθάσουν κάπου, απλώς να ρίξουν τις βόμβες τους θέλουν. Τα ΜΑΤ τι θέλουν; Μήπως δεν συμφωνούν με το ακριβές σημείο που πέφτουν οι μολότοφ; Αν οι μολότοφ πέσουν, ας πούμε, πενήντα μέτρα πιο πίσω, θα ήταν ικανοποιημένες οι αστυνομικές δυνάμεις;

Βλέπω ότι κάποια στιγμή, συνήθως όταν πλησιάζουν απειλητικά οι κουκουλοφόροι, τα ΜΑΤ ορμούν κάνοντας και χρήση δακρυγόνων. Υποχωρούν οι ταραξίες. Επικρατεί μια παροδική εκεχειρία αλλά παραμένει η ένταση. Επειδή ξέρουμε ότι θα ξανάρθουν οι μολοτοφορείς. Πάλι θα απωθούνται αλλά πάλι θα ξανάρθουν!

Γιατί οι δύο πλευρές δεν συμφωνούν για το ακριβές σημείο του δρόμου όπου θα μπορούν να πέσουν οι μολότοφ; Γιατί δεν υποχωρούν τα ΜΑΤ, μια και έτσι κι αλλιώς η «διαδικασία τρέχουμε πάνω-κάτω και ρίχνουμε μολότοφ και δακρυγόνα» θα συνεχιστεί για ώρες, μέχρι να τελειώσουν τα πολεμοφόδια;

Βέβαια υπάρχει και η άλλη λύση που δεν δοκιμάζεται. Αλλη απορία μου και αυτή! Γιατί δεν πιάνουν – εννοώ δεν συλλαμβάνουν – τους ταραξίες; Τα γεγονότα δεν εξελίσσονται σε απέραντες πεδιάδες ή σε άβατα δάση, αλλά μέσα σε δρόμους που περικλείουν οικοδομικά τετράγωνα. Αν κλείσεις τον πίσω και τους δύο πλευρικούς δρόμους και δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής, οι πενήντα ή οι εκατό «διαμαρτυρόμενοι» θα μπορούσαν να περιοριστούν.

Γιατί δεν προστατεύεται η περιουσία των κατοίκων; Γιατί διασύρεται μια πολιτεία; Γιατί διασύρονται τα ΜΑΤ; Γιατί δεν συλλαμβάνονται οι ταραξίες; Γιατί ποτέ δεν ακούμε ότι κάποιοι από αυτούς που παρανομούν έχουν πληρώσει κάποιο τίμημα; Εχει συνέπειες η βία ή σιωπηλώς έχει νομιμοποιηθεί; Εχουμε χάσει τον έλεγχο; Αδύναμος να δώσω απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις βιώνω τη νεύρωσή μου!

Ο Ηρακλής Μήλλας είναι πολιτικός επιστήμονας.