Review - The Bureau: XCOM Declassified

11:43 18/9/2013 - Πηγή: Video Games 24

Ένα XCOM λίγο διαφορετικό

Περισσότερο από μια δεκαετία πίσω κατέφτασε ένα UFO (Enemy Unknown) στα PC. Τότε γεννήθηκε η σειρά ΧCOM, η οποία απασχόλησε τους λάτρεις του tactical και real-time strategy για μια πενταετία περίπου. Το license δε χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 2012, όπου η σειρά επανήλθε δριμύτερη από τα χέρια της Fireaxis και της 2K Games υπό τη μορφή του turn-based

strategy, XCOM: Enemy Unknown, το οποίο έλαβε πολύ καλές κριτικές. Στο ενδιάμεσο διάστημα η 2K Games με τη βοήθεια της Irrational Games (του BioShock) και της 2K Marin είχε ένα concept ως στόχο: να δημιουργήσει το XCOM μέσα από το πρίσμα των «X-Files».

To συγκεκριμένο project πρωτοαναδύθηκε το 2010 υπό τη μορφή first person shooter. Τα σχόλια ήταν κάκιστα και το development ξεκίνησε ξανά για την επαναδιαμόρφωση αυτής της ιδέας. Από first-person κατέληξε third-person και από απλό shooter έγινε tactical shooter στο στυλ των Brother in Arms, Spec Ops: The Line και Mass Effect. Σε τελική ανάλυση το The Bureau (όπως μετονομάστηκε) έχει τόσα στοιχεία από τα X-Files όσα και από το Mass Effect. Ας δούμε τι φτιάχτηκε στο μπλέντερ με αυτά.

Invasion!! – Σενάριο

Το The Bureau εξελίσσεται στο ίδιο «δημιουργικό σύμπαν» με την περσινή κυκλοφορία XCOM. Παρόλα αυτά, η εποχή είναι τελείως διαφορετική, καθώς βρισκόμαστε στο 1960. Οι εξωγήινοι κατέφτασαν για πρώτη φορά, όταν διοικούσε το FBI ο J. Edgar Hoover και όταν ο Deep Throat έδινε πληροφορίες για μια διεφθαρμένη κυβέρνηση. Κατά συνέπεια, οι περισσότεροι χαρακτήρες εμφανίζονται με τις τιράντες τους, τα παχιά τους γυαλιά οράσεως, καπνίζοντας και μιλώντας στεγνά και ξερά.
Πολύ συγκεκριμένη εποχή και ατμόσφαιρα τα οποία δίνονται βαρέως από τον τίτλο σε ένα απ’ τα πιο λαμπρά του σημεία. Μέσα σ’ αυτό το πνεύμα γνωρίζουμε τον agent Carter, με το μυστηριώδες παρελθόν, τη βαριά αρσενική του βραχνάδα και το look που έχει ξεφύγει απ’ τα κόμικ της εποχής. Του ανατίθεται λοιπόν από το αφεντικό του, τον director Faulke να ανακτήσει ένα μυστήριο αντικείμενο. Τα πράγματα σύντομα μπλέκονται όμως και γίνεται παγκοσμίως γνωστή (κατάφωρα) η εισβολή από τους εξωγήινους.
Το παιχνίδι ξεκινάει με αρκετά εκρηκτικό τρόπο δείχνοντάς σας στην πρώτη αποστολή/εισαγωγή τα «χούγια» του τίτλου και τις strategy καταβολές του. Μετά την πρώτη αποστολή θα επιστρέψετε στη βάση σας, όπου θα έχετε την ευκαιρία να μιλήσετε με διάφορους ΝPCs και να κάνετε διάλογο μαζί τους, αφού έχουν κατευναστεί τα πνεύματα. Εκεί μεγαλώνει ο συντελεστής του μυστηρίου, καθώς θα σας ζητηθεί να διερευνήσετε κάποια πράγματα εντός της βάσης. Δυστυχώς το παιχνίδι όμως κάνει τεράστια «κοιλιά», μέχρι να ξαναπιάσει «την καλή» στο τέλος. Γίνεται αρκετά βαρετό, καθώς οι χαρακτήρες που συμπρωταγωνιστούν δεν παρουσιάζονται σωστά, ώστε να τους λάβει ο παίκτης υπόψη του. Στην πορεία θα μιλάτε μαζί τους για διάφορα θέματα, χωρίς όμως να φαίνεται τίποτα σημαντικό στα όσα σας λένε. Διαβάζοντας σημειώσεις και βλέποντας φωτογραφίες διάσπαρτες στο περιβάλλον θα μάθετε ορισμένα πράγματα και για αυτούς αλλά και για το παρελθόν του Carter. Τίποτα όμως δε θα σας κάνει να νιώσετε το παραμικρό γι’ αυτούς τους χαρακτήρες… τουλάχιστον μέχρι το τέλος.
Ο τίτλος ανακάμπτει σε ποιότητα σεναρίου στο τέλος, καθώς αποφεύγει να ακολουθήσει την πεπατημένη και χρησιμοποιεί κάποιες ιδιαίτερες ιδέες, οι οποίες τελικά είναι και αυτές που κρατούν το ενδιαφέρον. Σε συνδυασμό με τις δικές σας επιλογές, σας προκαλεί να το προσέξετε για μία τελευταία φορά, καθώς θα πλησιάζει προς την κορύφωσή του. Φανερά έχει συλλέξει στοιχεία απ’ τη σειρά Mass Effect για τη δομή του, τα side missions, αλλά και τους side characters. Το The Bureau αντιγράφει, αλλά όχι με μεγάλη αποτελεσματικότητα. Δεν καταφέρνει σε καμία περίπτωση να δημιουργήσει τα συναισθήματα που προσέφερε η σειρά της BioWare.

You two, follow me – Gameplay

H μάχη κατά της εισβολής ξεκινά με τον Carter να μας θυμίζει ότι παίζουμε ένα «κλασικότατο» third person shooter με την κάμερα πάνω απ’ τον ώμο του πρωταγωνιστή. Σωρεία τέτοιων τίτλων που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Τα πράγματα αρχίζουν και αποκτούν ενδιαφέρον, όταν συναντάμε για πρώτη φορά έναν απ’ τους side characters. Μας δείχνει πώς να τον ελέγξουμε, πού να τον οδηγήσουμε, τακτικές για να πλευροκοπήσετε τους αντιπάλους και άλλα πολλά. Στην πορεία θα συναντήσετε και δεύτερο χαρακτήρα που θα σας βοηθάει στις μάχες. Σε όλο το παιχνίδι θα έχετε πλάι σας δύο χαρακτήρες που θα τους δίνετε διαταγές μέσω ενός πολύ εύχρηστου hub που λειτουργεί κατά τη διάρκεια της μάχης, ενώ ο χρόνος κυλάει πάρα πολύ αργά.
Σ’ αυτό το σημείο μπαίνουν στη μέση οι κλάσεις (4 σύνολο) στις οποίες ανήκουν αυτοί οι χαρακτήρες και τα perks που έχει η κάθε κλάση. Κάθε χαρακτήρας ανάλογα με τη συμβολή του στην κάθε μάχη αποκτά XP και κάνει leveling up. Όσο ανεβαίνετε levels τόσο πιο πολλά perks ξεκλειδώνετε, που σας βοηθήσουν στις μετέπειτα δυσκολότερες μάχες. Κάθε ένας από τους χαρακτήρες μπορεί να πεθάνει στη μάχη και δε θα τον ξαναδείτε Αυτό σας κάνει να νοιάζεστε για τους χαρακτήρες στους οποίους έχετε επενδύσει και για τους οποίους έχετε ξεκλειδώσει perks. Ο Carter έχει τα δικά του Perks, βασικότερο των οποίων είναι το Heal, όπου θα το χρειαστείτε άπειρες φορές, αλλά και άλλες δυνάμεις όπως το να σηκώνετε τους αντιπάλους στον αέρα, αλλά και να παίζετε με το μυαλό τους. Οι δυνάμεις αυτές υποτίθεται ότι δίνονται στους χαρακτήρες από ένα μηχάνημα που φορούν στο χέρι τους το οποίο έχει κατασκευαστεί από επιστήμονες χρησιμοποιώντας εξωγήινα υλικά.

Οι μάχες του The Bureau σίγουρα δεν είναι «παιχνιδάκι» ιδιαίτερα στο τέλος, όπου σας επιτίθενται ορδές από advanced κλάσεις εχθρών (καταραμένα Mutons). Υπάρχει μια πολύ καλά μελετημένη ανοδική πορεία στη δυσκολία η οποία συμβαδίζει αρκετά καλά και με τις δυνάμεις που κερδίζετε, αλλά και με το πόσο καλά μαθαίνετε να χειρίζεστε την ομάδα σας. Εκτός από τα perks θα χρησιμοποιήσετε και όπλα (rifles, pistols, κλπ.) και τις εξωγήινες εκδόσεις τους. Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να πούμε ότι τα 12-14 όπλα που έχει το παιχνίδι δεν είναι αρκετά για να καλύψουν το φάσμα των εχθρών, αλλά το κενό καλύπτεται κάπως με το customization του εξοπλισμού σας. Στην αρχή κάθε αποστολής ή στη μέση τους (στα κιβώτια ανεφοδιασμού) μπορείτε να επιλέξετε ποιους πράκτορες θα έχετε μαζί σας και ποιον εξοπλισμό θα κουβαλάτε όλοι. Πολλές φορές θα ξεμείνετε από σφαίρες, αλλά είναι η τάση για ισορροπία που έχει το παιχνίδι να σας αναγκάσει να χρησιμοποιήσετε και την ομάδα σας, ώστε να μάθετε να είστε στρατηγικά έτοιμοι. Γενικά οι μάχες του παιχνιδιού, ενώ δεν διακρίνονται απ’ την καλή αίσθηση των όπλων ή την ποικιλία τους, έχουν την απαραίτητη ποικιλία σε εχθρούς και δυνάμεις, ώστε να σας κρατούν σε εγρήγορση, δημιουργώντας έτσι έναν στιβαρό κορμό για το gameplay του τίτλου.
Έχει κι άλλα όμως να προσφέρει. Ανάμεσα στις κύριες αποστολές σας (μονοψήφιος αριθμός) έχετε την επιλογή να διαλευκάνετε κάποιες έρευνες μέσα στη βάση σας μιλώντας σε κάποιους χαρακτήρες και πρακτικά απλά πηγαίνοντας απ’ το ένα σημείο στο άλλο. Άλλη προσφορά του τίτλους είναι το να στέλνετε τους δικούς σας πράκτορες που έχετε μεγαλώσει στα ποδαράκια σας σε αποστολές για να κάνουν μόνοι τους level up και να σας φέρνουν πίσω εξοπλισμό (backpacks που βοηθούν στις μάχες). Τέλος με το πέρας των ερευνών στη βάση, εμφανίζονται στο χάρτη σας side missions που έχουν δικά τους objectives και στην ουσία είναι σαν mini missions (μισής διαρκείας περίπου). Προς το τέλος του παιχνιδιού, ενώ θα συνεχίσετε να κάνετε διαλόγους στο στυλ του Mass Effect, θα αρχίσουν οι επιλογές σας να έχουν αντίκτυπο, το οποίο είναι θετικό και αν υπήρχε καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, σίγουρα θα του έδινε παραπάνω πόντους. Η διάρκεια του τίτλου ανέρχεται στις 10 περίπου ώρες αν δεν κάνετε τα sidemissions, ενώ ανεβαίνει περίπου στις 15 αν αποφασίσετε να δείτε ό,τι έχει να σας προσφέρει.

Stylish but ugly – Τεχνικός τομέας

Το The Bureau δεν είναι όμορφο παιχνίδι. Δεν είναι άσχημο, αλλά σίγουρα δεν έχει να προσφέρει κάτι νέο. Είναι χτισμένο με την Unreal Engine 3 (όπως έχει γίνει η μόδα πλέον out there) και αυτό έχει τα καλά του και τα κακά του. Έχει στοιχεία που ταιριάζουν στο art του BioShock, ενώ ταυτόχρονα έχει δικό του μοναδικό χαρακτήρα, ο οποίος όμως δεν «ξεδιπλώνεται» λόγω μηχανής. Έχουμε δει Mass Effect 3 και Gears of War 3 που έχουν «παίξει» πολύ τεχνικά με την ίδια μηχανή, όμως εδώ δεν έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα. Υπάρχουν framedrops ή ένα ελαφρό tearing, το οποίο τελικώς δεν ενοχλεί πολύ όμως. Αυτό που ενοχλεί είναι το στιγμιαίο πάγωμα στο saving. Οι λεπτομέρειες στο περιβάλλον δεν συνάδουν με τους καιρούς μας, καθώς έχουμε πολύ καλύτερα παραδείγματα και οι χαρακτήρες ενώ έχουν ένα comic style, έχουν επίσης μια «πλαστική» όψη που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε παλαιότερα παιχνίδια που δε χρησιμοποιούν τις σημερινές τεχνικές για τη δημιουργία υφών και δέρματος. Σίγουρα λόγω του καλού αρτιστικού τομέα, θα δείτε όμορφες εικόνες. Οφείλονται όμως στο ταλέντων των καλλιτεχνών που έπιασαν το νόημα της εποχής και όχι στο αργό loading των textures απ’ την Unreal… Τα οπτικά εφέ είναι απλά «οκ», ενώ τα animations άτσαλα (εκτός απ’ τις βουτιές που είναι ωραία σχεδιασμένες).
Ηχητικά το παιχνίδι τα πάει καλύτερα, καθώς οι φωνές όσο και «ρηχές» να είναι έχουν την απαραίτητη προφορά ή χαρακτήρα ώστε να αποδώσουν σύμφωνα με τη συνολική ατμόσφαιρα. Το ίδιο και η μουσική με ένα soundtrack που θα ταίριαζε πολύ σε μία ταινία με εξωγήινους εισβολείς του ’70. Στο χειρισμό τα πάντα είναι αρκετά καλά δομημένα και ανταποκρίσιμα με μεγάλο πλεονέκτημα το hud του Battle Plan. Το μόνο αρνητικό είναι η αίσθηση των όπλων που δεν έχει το απαραίτητο «βάρος» μαζί με τη στόχευση.

Τhe Bureau: Mass Effect Files – Συμπεράσματα

Το Τhe Bureau ξεκίνησε σαν reboot της σειράς με σκοπό να μας φέρει την εξωγήινη εισβολή στη δεκαετία του ’60, μέσα απ’ τα μάτια της μυστικής κυβερνητικής οργάνωσης που παίρνει την κατάσταση στα χέρια της. Το περσινό reboot κατάφερε να πετύχει καλύτερα το στόχο του με το δικό του τρόπο βέβαια. Το σενάριο του παιχνιδιού κινείται σε αρκετά καλά επίπεδα, που θα μπορούσε να ανυψώσει τη συνολική του εικόνα. Όσο και αναπάντεχο να είναι το τελευταίο μέρος του παιχνιδιού όμως, δε σώζεται λόγω των βαρετών του χαρακτήρων.
Το στοιχείο που το σώζει απ’ τη μετριότητα είναι οι αρκετά καλά δομημένες μάχες και ποικιλία δυνάμεων και χαρακτήρων που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ενάντια στην εξίσου καλή ποικιλία εχθρών. Θα νιώσετε ένταση, θα νιώσετε σωστή δυσκολία και θα δείτε ότι είναι μια πολύ καλή μίξη third-person shooter με στοιχεία strategy που έχουν τη βάση τους στη σειρά XCOM. Είναι πιο πολύπλοκο απ’ το Brothers in Arms και το Spec Ops, αλλά είναι και μια ωραία πόρτα για να μπείτε στα ενδότερα των XCOM τίτλων, όσοι δεν είστε (ακόμα) «στρατηγικοί» τύποι.

{youtube}NSkemNIF0Ag{/youtube}

Παύλος Κρούστης

Θετικά:Μοναδικό οπτικό στυλ Έντονη ατμόσφαιρα της εποχής (60s) Καλά συντονισμένες μάχες Perma-death των agents Έντονο στοιχείο strategy που το διαφοροποιείΑρνητικά: Mη ενδιαφέροντες χαρακτήρες Τα προβλήματα της Unreal Engine 3 Οι επιλογές σας στους διαλόγους δεν έχουν συνέπειες

{tab Πληροφορίες:}

Εταιρία ανάπτυξης: 2K Marin, 2K Australia, 2K China
Studio ανάπτυξης: 2K Games
Διάθεση: CD Media
Είδος: Tactical shooter
Κυκλοφορία: 23/8/2013
Κυκλοφορεί για: PS3 (Review), Xbox 360, PC

Official SiteΣυζήτηση στο Forum

{/tabs}

Το παιχνίδι μας παραχωρήθηκε από την επίσημη αντιπροσωπεία της 2K Games στην χώρα μας, CD Media, για τις ανάγκες του Review.