Dead Space Review

17:04 14/2/2023 - Πηγή: gameslife

To Dead Space είναι ένα παιχνίδι ορόσημο, που σίγουρα σημάδεψε τους φίλους του survival-horror genre το 2008. Ακολούθησαν δύο σημαντικά (για διαφορετικό λόγο το καθένα) sequels, το deal της EA με την Disney και η «ευθανασία» της Visceral Games με πρόφαση το μειωμένο ενδιαφέρον της αγοράς για single-player only τίτλους. 

Δεδομένου

ότι το πρωτότυπο είχε υψηλό κόστος παραγωγής και εξακολουθεί να δείχνει και να παίζει άρτια ακόμα και σήμερα, δημιουργήθηκε ένας δικαιολογημένος προβληματισμός  σχετικά με την αναγκαιότητα του remake που ανακοινώθηκε το 2021. Η υψηλή τιμή διάθεσης, το ότι δεν προσφέρεται ολόκληρη η τριλογία και οι αμαρτίες του παρελθόντος της ΕΑ, συνδυάστηκαν με τις μνήμες του προβληματικού GTA trilogy της Rockstar και σκέπασαν το όλο εγχείρημα με σκεπτικισμό και έντονη αμφιβολία.

Προς τιμήν της EA πάντως, δεν εξαφάνισε το πρωτότυπο παιχνίδι ένεκα του remake και μπορείτε να το βρείτε σε Steam & Xbox έναντι 20 € ή απλά μέσω της συνδρομής του EA Play. Πιστέψτε μας, ειδικά σε PC το παιχνίδι στέκεται αξιοπρόσεκτα καλά και βάζει τα γυαλιά σε πολλά AAA games των τελευταίων ετών.

Το καίριο ερώτημα όμως που θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στο παρόν άρθρο, είναι το τι πρέπει να περιμένει κάποιος από αυτό το remake. Για να αναφέρουμε τις πιο καίριες βελτιώσεις/τροποποιήσεις, όσοι επιστρέψουν στο παιχνίδι θα βρουν:

1) Αισθητή βελτίωση στο handling και αλλαγμένο secondary fire σε κάποια όπλα (π.χ. το Pulse Rifle εκτοξεύει πλέον μια οβίδα αντί του bullet cyclone (μιας αμφίβολης χρησιμότητας Area of effect επίθεσης). Επίσης έχουν προστεθεί αρκετά παραπάνω environmental hazards (π.χ. μπουκάλες βουτανίου) που μπορείτε να πετάξετε μέσω του stasis στα Necromorphs.

2) Δεν υπάρχει knockback όταν πυροβολείτε τα encounters, τουλάχιστον όχι με το Plasma Cutter το οποίο παραγκωνίζεται λίγο (μακράν το πιο χρήσιμο όπλο στο Dead Space μέχρι τώρα).

3) Στα σημεία του Ishimura που υπάρχει μηδενική βαρύτητα ο Clark χρησιμοποιεί ελεύθερα τα thrusters και κινείται πλήρως στον χώρο, κάτι το οποίο γινόταν από το sequel και έπειτα.

4) Tα upgrades στα όπλα και το suit γίνονται πάλι διαμέσου του Bench αλλά πλέον κάθε node μετράει και αναβαθμίζει τα stats. Δεν χρειάζεται πια να σπαταλήσετε nodes απλά και μόνο για να φτάσετε το upgrade που θέλετε.

5) Τα όπλα πλέον δεν τα αγοράζετε από το Store αλλά τα βρίσκετε διάσπαρτα κατά την διάρκεια του campaign – με αυτόν τον τρόπο σίγουρα θα τα δοκιμάσετε όλα και θα βρείτε τον τρόπο παιχνιδιού που σας ταιριάζει οργανικά. Από το Store υπάρχουν απλά αναβαθμίσεις που ξεκλειδώνουν νέες διαδρομές στο upgrade tree των όπλων.

6) Ο Isaac πλέον διαθέτει φωνή και αλληλοεπιδρά λεκτικά με τους υπόλοιπους χαρακτήρες του cast. Όπως είναι λογικό υπάρχει αναπροσαρμογή στους διαλόγους εξαιτίας, αλλά όχι μόνο, αυτού. Ευτυχώς οι όποιες αλλαγές έγιναν με το γάντι και πραγματικά προσθέτουν στον εξανθρωπισμού του καστ:  ο Clark δεν γίνεται ποτέ καρικατούρα και μιλάει τόσο… όσο.

7) Μικρές βελτιστοποιήσεις στην σχεδίαση των επιπέδων – επίσης πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό είναι ότι το παιχνίδι δεν έχει καθόλου οθόνες loading (εκτός όταν φορτώνεται auto-save σε περίπτωση θανάτου).

8) Κάποια κομμάτια της ιστορίας έχουν τροποποιηθεί π.χ. η πρώτη συνάντηση με τον Dr. Mercer ή η προσθήκη των video ολογραμμάτων της Nicole. Διαφοροποιήσεις προς χάριν ευκολίας εντοπίζονται και σε επίπεδο gameplay όπως π.χ. στο objective που πρέπει να κάνετε calibrate τα ADS Cannons – πλέον  δεν χειρίζεστε χειροκίνητα τα κανόνια αλλά σημαδεύετε τους αστεροειδείς. Οι αλλαγές είναι αισθητές μεν, ελάχιστα διαφοροποιούν την πλοκή/παιχνίδι και πιθανόν να μην γίνουν αντιληπτές καν αν έχετε χρόνια να παίξετε το original.

9) Έχουν προστεθεί κάποια προαιρετικά side-quest τα οποία αυξάνουν μεν την διάρκεια του τίτλου και προσδίδουν περισσότερες πληροφορίες στο τι συνέβη στο πλήρωμα του Ishimura, απαιτούν δεν backtracking στο σκάφος.

Οι βελτιώσεις είναι επομένως αρκετές ποσοτικά αλλά και ποιοτικά, πάντα όμως με γνώμονα τον απόλυτο σεβασμό στο πρωτότυπο – η έλλειψη UI, τα projected μενού από την στολή του Isaac, μέχρι και τα πολύ χαρακτηριστικά sound effects δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ότι παίζετε το Dead Space, στην νεότερη και πληρέστερη έκδοση του.

Φυσικά υπάρχει και το τεχνικό overhaul του τίτλου στον οπτικό τομέα που αν και δεν φτάνει τα άρτια επίπεδα του πρόσφατου The Calisto Protocol, παραμένει εντυπωσιακό και δεν θα αφήσει κανέναν παραπονούμενο. Το Volumetric lighting σε συνδυασμό με τα fog effects και τις αντανακλάσεις φωτός με ενεργοποιημένο το Ray Tracing, δίνουν μια νέα δυναμική στους απόκοσμους χώρους του Ishimura. Ως είθισται, το παιχνίδι τρέχει σε δύο διαφορετικά modes, το Performance στα 60 καρέ σε μέγιστη ανάλυση 1440p και χωρίς Ray Tracing και το Quality στα 30 καρέ σε ανάλυση που φτάνει τα 4K με όλα τα εφέ ενεργοποιημένα. Ανεξάρτητα ποια θα είναι η επιλογή σας, το παιχνίδι τρέχει ομαλά και χωρίς slowdowns – η μόνη ατέλεια που χτυπάει κάπως το μάτι, είναι το ορατό «πιξέλιασμα» στα μενού αν βρίσκεστε σε περίεργη γωνία.

Εξίσου εξαιρετικός είναι και ο ήχος, ειδικά αν χρησιμοποιήσετε τα Pulse ή παρόμοιας δυναμικής ακουστικά. Τα ambient εφέ, οι κραυγές, τα συρσίματα και τα αυτόματα ηχογραφημένα μηνύματα του πληρώματος, συμπληρώνουν την εμπειρία του τρόμου και την ατμόσφαιρα.

Συνολικά, η προσπάθεια της ανάπτυξης του remake στέφεται με απόλυτη επιτυχία. Η Motive έχει ήδη εκφράσει την διάθεση της να γυρίσει στο setting είτε με remakes των υπόλοιπων τίτλων είτε με κάποιο sequel, οπότε μένει να δούμε πώς θα πάει εμπορικά αυτό το release – που το συνιστούμε ανεπιφύλακτα ασχέτως με το αν έχετε παίξει ή όχι το original.

Ανάπτυξη: Motive Έκδοση: EA  Διάθεση: Bandai Namco Hellas

The post Dead Space Review appeared first on gameslife!.