Fire Emblem: Awakening

13:06 16/4/2013 - Πηγή: gameslife

Το Fire Emblem: Awakening είναι το 13o παιχνίδι της σειράς Fire Emblem, της οποίας το πρώτο παιχνίδι κυκλοφόρησε το 1990 (έχει μεγάλη πέραση φαίνεται :P). Αν είσαι φαν των RPG, της ιαπωνικής κουλτούρας και των anime, έφυγες σου λέω, έφυγες!

Σενάριο και τα ρέστα

Καταρχήν να σου πω, όπως θα έχεις ήδη καταλάβει δηλαδή, πως η ιστορία, η πλοκή, οι χαρακτήρες και το όλο κλίμα γενικότερα

του παιχνιδιού, θυμίζει ιαπωνικό anime. Το έχεις λατρέψει από τώρα, έτσι; Η ιστορία μας λοιπόν ξεκινάει με εσένα να βρίσκεσαι χαμένος και χωρίς να ξέρεις καν το όνομα σου. Ο πρίγκιπας του Halidom of Ylisse, Chrom, σε έχει βρει λιπόθυμο και προσπαθεί να σε βοηθήσει μαζί με τους συντρόφους του. Αποφασίζεις να τον ακολουθήσεις και να μπεις στην «ομάδα» του, ενώ στη συνέχεια συναντάτε και έναν μασκοφόρο μαχητή ο οποίος θα βοηθήσει στην εξόντωση κάποιας μορφής τεράτων, που έχουν έρθει από κάποια άλλη διάσταση. Η συνέχεια επί της οθόνης σου…

Gameplay

Το Fire Emblem: Awakening είναι ένα tactical RPG, βασισμένο σε φάσεις. Μία παίζεις εσύ, μία οι εχθροί. Σε κάθε φάση μπορείς να κάνεις κινήσεις και επιθέσεις με όλους σου τους χαρακτήρες, πάνω στα «κουτάκια» που είναι χωρισμένο το έδαφος. Το παιχνίδι, σαν κλασική αρπιτζούρα (RPG :P) προσφέρει πάνω από 40 κλάσεις, ενώ σου δίνεται η δυνατότητα να δημιουργήσεις τον δικό σου χαρακτήρα, όπως εσύ τον γουστάρεις! Εκτός από τα τυπικά επίπεδα δυσκολίας, το παιχνίδι έχει άλλα δύο modes, το classic και το casual, με το πρώτο από τα δύο να ενσωματώνει τον χαρακτηριστικό «μόνιμο θάνατο», χάνοντας έτσι όποιον χαρακτήρα πεθαίνει, για πάντα… (έλα μωρέ, τι πειράζει, γυρνάς και στο τελευταίο save :P). Στο casual θα τον βρεις ζωντανό μετά το τέλος της μάχης!

Και από εμφάνιση;

Η τεχνοτροπία των σχεδίων είναι η ιαπωνική, αυτή των manga, ενώ σε συνδυασμό με την απίστευτη πλοκή του παιχνιδιού, θα σε κάνει να νιώθεις ότι όντως βλέπεις κάποιο anime. Την εμπειρία σου φυσικά και θα απογειώσει το 3D, αφού το παιχνίδι κυκλοφορεί αποκλειστικά σε Nintendo 3DS. Κάτι μικρό που μου φάνηκε εκνευριστικό είναι πως τα ηχητικά στους διαλόγους είναι τα ίδια και τα ίδια, δηλαδή όταν μιλάνε οι χαρακτήρες ακούς συνέχεια επιφωνήματα «Αχα», «Χμμ», «Οου», χωρίς να διαβάζεται το κείμενο…