Jesus Christ Superstar

15:11 29/4/2013 - Πηγή: That’s Life

Πολλές φορές η κάμερα ζουμάρισε αποκλειστικά στην ιστορία του Θεανθρώπου και ανάλογα με τις βλέψεις του σκηνοθέτη το αποτέλεσμα προέκυψε από κατανυκτικό και επικό, μέχρι (νέο)ρεαλιστικό, και αμφιλεγόμενο. Παρακάτω έχουμε τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα.

The Passion Of Christ (2004)
Είναι η ταινία που είχε γίνει έμμονη ιδέα στον Mel Gibson επί 12 χρόνια. Όταν την ολοκλήρωσε έβαλε τον κόσμο σε σκέψη εάν όντως το ανθρώπινο σώμα περιέχει πραγματικά τόσο αίμα όσο φαίνεται να χάνει ο Χριστός σε όλη τη διάρκεια

του φιλμ, που καλύπτει τις τελευταίες 12 ώρες της ζωής του. Ο μακαρίτης Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε τότε βγει σχεδόν συγκλονισμένος από την αίθουσα προβολής, αφού ο Gibson είχε υποχρεώσει το κοινό να αισθανθεί τον πόνο του Χριστού, εξαφανίζοντας εντελώς μηνύματα περί συγχώρεσης, αγάπης κλπ.

Jesus Of Nazareth (1977)
Εάν δεν βυθιστούμε έστω και για ένα πλάνο στα βαθιά μπλε μάτια του Ιησού από την Ναζαρέτ, νομίζουμε πως δεν καταλάβαμε Μεγάλη Εβδομάδα. Ο Robert Powell «σημάδεψε» τον ρόλο, αλλά και τον εαυτό του, αφού από το 1977 και μετά οι παρουσίες του κινηματογράφο κουβαλούσαν τον απόηχο εκείνης της φιγούρας. Τότε, όταν οι φανατικοί άκουσαν πως ο Franco Zeffirelli ήθελε να παρουσιάσει όσο πιο ανθρώπινο γινόταν τον Ιησού, οι αντιδράσεις είχαν ξεκινήσει πολύ πριν φτάσει η ταινία στα τηλεοπτικά κανάλια. Οι σπόνσορες που κιότεψαν να την υποστηρίξουν, όταν είδαν τα νούμερα τηλεθέασης που «χτύπησε» έκλαψαν με μαύρο δάκρυ…

The Ten Commandments (1956)
Και κακό να ήταν το φιλμ, που δεν είναι βέβαια, η αξεπέραστη σκηνή όπου ο Μωυσής χωρίζει στη μέση την Ερυθρά θάλασσα θα αρκούσε για να στείλει στην αθανασία το τελευταίο έργο της πλούσιας καριέρας του παραγωγού και σκηνοθέτη Cecil B. DeMille. Ο Charlton Heston είχε μάθει απέξω ολόκληρα κεφάλαια της Βίβλου και περπατούσε ξυπόλυτος επάνω στους κοφτερούς βράχους του όρου Σινά, ενώ ο DeMille βρισκόταν στο στοιχείο του όταν φώναζε εντολές (σε ενδιάμεσους και εκείνοι σε άλλους ενδιάμεσους…) σε συνολικά 12.000 άτομα (!) και περίπου 15.000 ζώα (!!), όλα απλωμένα σε έκταση 3 μιλίων (!!!) Εκείνοι που κυνηγάνε τους Εβραίους στην έρημο, δεν ήταν άλλοι από τον ίδιο τον αιγυπτιακό στρατό που ο DeMille προσέλαβε και εκπαίδευε για τέσσερις ολόκληρους μήνες!

The Greatest Story Ever Told (1965)
Η ταινία που μετέφερε στο πανί το βιβλίο του Φούλτον Άουρσλερ, The Greatest Story, κόστισε τότε το κολοσσιαίο ποσό των 20 εκατομμυρίων δολαρίων. Οι εισπράξεις κατάφεραν να κάνουν απόσβεση σ’ ένα ελάχιστο μόλις μέρος των χρημάτων που επενδύθηκαν, «κολλώντας» στο φιλμ την ρετσινιά του block-disaster. Πάντως ο John Wayne έδειχνε μία χαρά μέσα στη στολή του ρωμαίου εκατόνταρχου. Αυτά μέχρι να ανοίξει το στόμα του και να μιλήσει σε άπταιστα…καουμπόικα.

The Gospel According to St. Matthew (1964)
Απίστευτο κι όμως αληθινό. Ένα από τα πιο συγκινητικά θρησκευτικού περιεχομένου έργα, γυρίστηκε από τον Pier Paolo Pasolini, έναν άθεο, ομοφυλόφιλο και… Μαρξιστή. Αυτό το ημιντοκυμαντέρ, όπου χρησιμοποιήθηκαν ερασιτέχνες ηθοποιοί, ανάμεσά τους και η μητέρα του σκηνοθέτη στο ρόλο της Παρθένου Μαρίας, βασίστηκε εξ ολοκλήρου στα γραπτά του απόστολου Ματθαίου, ενώ γυρίστηκε στα πλέον κατάλληλα «ρεαλιστικά» πετρώδη μέρη της Νότιας Ιταλίας. Να σημειωθεί ότι ο σκηνοθέτης παραλίγο να αποσύρει εντελώς την ταινία, αφού αρνούνταν κατηγορηματικά να συμπεριληφθεί η λέξη «άγιος» στον αγγλικό τίτλο.

Jesus Christ Superstar (1973)
Ο σκηνοθέτης Norman Jewison μας παραδίδει έναν συμπαθέστατο Χριστό (Ted Neeley) που συν τοις άλλοις διαθέτει καταπληκτική φωνή (θα κέρδιζε χαλαρά Super Idol και Fame Story μαζί). Το σάουντρακ έχει αγαπηθεί από εκατομμύρια νέους της εποχής που ξεπέρασαν τους φανατισμούς των πολέμιων της ταινίας που κατηγόρησαν τον σκηνοθέτη κυρίως για τα αντισημιτικά μηνύματα που, όπως υποστήριζαν τουλάχιστον, προσπαθούσε να περάσει. Αφήστε που και οι μαύροι δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια όταν είδαν το μοναδικό έγχρωμο ηθοποιό, να υποδύεται τον ρόλο του Ιούδα…

Life of Brian (1979)
Ο Πόντιος Πιλάτος ψεύδιζε; Πουλάγανε τις πέτρες για λιθοβολισμούς σε πάγκους και παζάρευαν και τις τιμές; Ο Brian καθώς πέφτει από έναν πύργο σώνεται από ένα…διαστημόπλοιο που έτυχε να περνά από εκεί;Δεν ασχολήθηκε εκτενέστατα με την παραγωγή ταινιών ο μακαρίτης Beatle, George Harrison, όμως αυτή η ταινία φτάνει για να αισθάνεται περήφανος από εκεί ψηλά που βρίσκεται. Ένα από τα δύο-τρία καλύτερα έργα του θεότρελου team των Monty Pythons, αναφέρεται στη ζωή του Brian, του παιδιού που γεννήθηκε την ίδια ημέρα με τον Χριστό, αλλά στον διπλανό στάβλο. Η παράλληλη ζωή του με τον Χριστό, ξετυλίγεται μέσα από τόσο «κουφό» χιούμορ των βρετανών, αυτό που τόσο προσπάθησε να καταλάβει το αμερικάνικο κοινό, αλλά λίγες φορές το κατάφερε.

King of Kings (1961)
Τα κουτσομπολιά του Χόλιγουντ έλεγαν ότι οι ατίθασοι και υπερταλαντούχοι ηθοποιοί καταπατούσαν τις απόψεις του σκηνοθέτη Nicholas Ray, που τους άφηνε να περνάει πάντα το δικό τους. Το έπος αυτό χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα πιο καλά δομημένα, χωρίς υπερβολές, κενά και θρησκομανία. Η αφήγηση του Orson Welles δεν θα μπορούσε παρά να είναι επιβλητική, ενώ ο Jeffrey Hunter υποδύθηκε ίσως –Θέε μου συγχωρεσέ μας- τον πιο «κούκλο» Χριστό ever στην οθόνη.

The Last Temptation Of Christ (1988)
Το ξέρετε ότι ακόμα και σήμερα, υπάρχουν τοπικές αλυσίδες video/dvd καταστημάτων στην Αμερική που αρνούνται στο «στοκάρουν» την ταινία; Το φιλμ που “υιοθέτησε” το γνωστό βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη αναβλήθηκε το 1983, όμως τελικά ολοκληρώθηκε το ’87, και ένα χρόνο μετά έκανε τους συντηρητικότατους παρατηρητές να αντιδράσουν έντονα όταν ο Willem «Χριστός» Dafoe, βρέθηκε επικίνδυνα κοντά με την Μαρία Μαγδαληνή. Γυρισμένο με λίγα χρήματα στο Μαρόκο, ο Martin Scorsese άφησε την γκανγκστερική του αγάπη στην άκρη, για να παρουσιάσει τον Ιησού όσο πιο ανθρώπινο και «κοινό θνητό» γίνεται, προκαλώντας φυσικά (…) μεγάλες αντιδράσεις από την πλευρά του κοινού. Από την άλλη πάλι όμως, υπήρξαν και πάρα πολλοί ανοιχτόμυαλοι κληρικοί που πρότειναν στους μαθητές τους να παρακολουθήσουν την ταινία για να την αναλύσουν αργότερα διεξοδικά.