«Δεν υπάρχουν άγνωστοι, μόνο φίλοι που δεν έχουν συναντηθεί ακόμα»

18:52 22/4/2013 - Πηγή: That’s Life

Μου είναι δύσκολο να πλησιάσω άγνωστα άτομα. Όταν βρίσκομαι σε μια παρέα, προτιμώ να παρατηρώ τους γύρω μου και μετά να μιλήσω. Σίγουρα δεν είμαι η μόνη, νομίζω πως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω με παρόμοια συμπεριφορά. Γι’αυτό και όταν διάβασα τη φράση του τίτλου που ανήκει στον Ιρλανδό ποιητή William Butler Yeats (1865-1939) που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1923, η πρώτη μου σκέψη ήταν «Να, μια ενδιαφέρουσα οπτική γωνία για την κοινωνικότητα».

Υπάρχουν

γύρω μας άνθρωποι με τους οποίους μπορεί να μοιραζόμαστε πολλά κοινά αλλά η στάση και η νοοτροπία μας να μας κρατά κλεισμένους σε ένα πολύ μικρότερο κύκλο γνωριμιών που με τη σειρά του φέρνει λιγότερους φίλους και εραστές.

Μπορεί να μην το έχετε συνειδητοποιήσει αλλά σε μια εποχή που τα πάντα εξελίσσονται γύρω από την επικοινωνία των ανθρώπων,εμείς αισθανόμαστε πιο απομακρυσμένοι από ποτέ. Οι περισσότεροι κάνουμε κάποιο ή κάποια από τα παρακάτω λάθη, δίνοντας περισσότερο χώρο στη μοναξιά:

Πρώτον, όπως ακριβώς αναφέρεται στο παραπάνω απόφθεγμα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως «Δεν υπάρχουν άγνωστοι». Έχω κάνει μερικές από τις ωραιότερες συζητήσεις με οδηγούς ταξί, με συνταξιδιώτες σε λεωφορεία ΚΤΕΛ κι όμως εξακολουθώ να δυσανασχετώ κάθε φορά που κάποιος μου κάνει μια ερώτηση κι αναγκάζομαι να βγάλω τα ακουστικά μου για να απαντήσω. Με όσο περισσότερους αγνώστους συζητάμε τόσο πιο εύκολα ξεπερνάμε τις αναστολές μας και κοινωνικοποιούμαστε.

Πέρα από τα ακουστικά που αποτρέπουν κάποιον να μας μιλήσει, το ίδιο μας το σώμα μπορεί να στέλνει το ίδιο σήμα. Σκεφτείτε το. Θέλετε να κάνετε μια ερώτηση, θα πηγαίνατε σε εκείνον που έχει σταυρώσει τα χέρια μπροστά στο στήθος του ή σε εκείνον που το σώμα του είναι στραμμένο προς το μέρος σας και τα χέρια του είναι ελεύθερα; Η απάντηση είναι περιττή. Αα, και καλό είναι να ανταποδίδουμε το χαμόγελο…

Πνίγουμε τα θετικά μας συναισθήματα. Μας είναι πολύ εύκολο να εκφράσουμε θυμό ή εκνευρισμό αλλά ξεχνάμε να εκφράσουμε αγάπη, ευγνωμοσύνη, χαρά, θαυμασμό. «Ό,τι δίνεις, παίρνεις σε αυτή τη ζωή», οπότε ας ξεκινήσουμε να μιλάμε…

Είμαστε πολύ επικριτικοί. Το ρούχο που φοράει η κοπέλα που μόλις πέρασε, η καινούργια δουλειά που βρήκε σίγουρα με μέσον η γειτόνισσα μας, τα χρήματα που ξόδεψε η ξαδέλφη μας για το γάμο της. Οι περισσότεροι έχουμε μια γνώμη για όλους και για όλα. Οι επικριτικοί άνθρωποι συνήθως γίνονται αντικείμενο αρνητικής κριτικής οι ίδιοι. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα φαύλο κύκλο. Όσο πιο αρνητικοί είμαστε με τους γύρω μας τόσο περισσότερη αρνητική ενέργεια εισπράττουμε. Ας χαρούμε με τη γειτόνισσα που βρήκε δουλειά μέσα σε τόσο δύσκολους καιρούς κι ας ευχηθούμε στην ξαδέλφη μας «Βίον ανθόσπαρτον».

Μικρές βελτιώσεις στη συμπεριφορά μας και θετική σκέψη μπορούν να φέρουν νέους ανθρώπους στη ζωή μας.