Μην τρως τα νύχια σου!

13:11 17/3/2013 - Πηγή: That’s Life

Πολλά παιδιά τρώνε τα νύχια τους. Υπολογίζεται ότι το 30% έως 50% των παιδιών και εφήβων, αγοριών και κοριτσιών, έχουν αυτή την κακή συνήθεια, που κάνει έξω φρενών τους γονείς, αφού τα δάχτυλα τους ματώνουν και τα νύχια σχεδόν εξαφανίζονται.

Αν και τα περισσότερα παιδιά τελικά σταματάνε την αντιαισθητική και ανθυγιεινή αυτή συνήθεια, μερικά συνεχίζουν και στην ενήλικη ζωή τους.

Οι λόγοι είναι πολλοί. Ανακούφιση από το στρες, το άγχος και την εσωτερική ένταση, η πλήξη, η πείνα ή απλά από συνήθεια.

Τι μπορείτε να κάνετε;

Η χειρότερη αντίδραση είναι να βάλετε τις φωνές.

Η καλύτερη συμβουλή θα ήταν να συνειδητοποιήσετε πρώτα ότι εσείς, ως γονείς, δεν μπορείτε να ελέγξετε αυτή τη συμπεριφορά. Το μόνο που μπορεί είναι το παιδί σας. Μην το τιμωρήσετε ή να το επικρίνετε και μην το παρακολουθείτε συνεχώς προσπαθώντας να το πιάσετε στα πράσα.

Αποφύγετε καταστάσεις που ευνοούν την έναρξη του δαγκώματος των νυχιών, όπως το στρες, τη βαριεστιμάρα, το άγχος και τη νευρικότητα.

Παρατηρήστε διακριτικά και από απόσταση ποιες στιγμές τρώει τα νύχια του. Απασχολείστε το με άλλες δραστηριότητες των χεριών (όπως ένα μαλακό μπαλάκι, η ζωγραφική, ένα παζλ ή παίξιμο μουσικού οργάνου) ή του στόματος (μάσημα τσίχλας χωρίς ζάχαρη).

Χρησιμοποιείστε άχρωμο βερνίκι για τα νύχια, που έχει άσχημη γεύση έτσι ώστε το δάγκωμα νυχιών να είναι δυσάρεστο. Ένα “παιδικό” μανικιούρ, με λουλουδάκια και σχεδιάκια, μπορεί ενθαρρύνει ένα κοριτσάκι στην προσπάθειά του να ξεπεράσει αυτή τη συνήθεια.

Εκπαιδεύστε το στην καλή υγιεινή των χεριών και των νυχιών και φροντίστε τα νύχια του να είναι πάντα καλά κομμένα, περιποιημένα και καθαρά.

Τη στιγμή που αρχίζει να τα τρώει, ζητήστε του να κάνει κάτι ώστε να σταματήσει, χωρίς να του προκαλέσετε περισσότερο άγχος. Ή αγκαλιάστε το τρυφερά και μιλήστε του προσπαθώντας να καταλάβετε τι είναι αυτό που του προκαλεί το άγχος.

Σε σοβαρές περιπτώσεις που το πρόβλημα παραμένει ή τρώει τα νύχια του τόσο πολύ, ώστε να αιμορραγεί, ίσως είναι σύμπτωμα μιας αγχώδους διαταραχής και θα ήταν σκόπιμο να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό με εμπειρία σε αυτόν τον τομέα.