Robocop 3

09:02 17/8/2013 - Πηγή: GameWorld

Το πρώτο μεγάλο FPS!

Είδος: First-Person Shooter
Format: 3D εκδόσεις: Amiga (Primary version tested), PC, Atari ST. 2D εκδόσεις: Commodore 64, ZX Spectrum NES, SNES, Master System, Mega Drive, Game

Gear
Εκδότης: Ocean, Acclaim Entertainment
Ανάπτυξη: Amiga, PC, Atari ST: Digital Image Design, NES, ZX Spectrum: Probe, Master System, Mega Drive, Game Gear: Flying Edge, SNES: Ocean
Παίκτες: 1
Κυκλοφορία: 12/1991
Forum: Συζήτηση

Πολλοί από εσάς είναι πιθανό να πιστεύετε ότι το Wolfenstein 3D που βγήκε στην αγορά τον Μάιο του 1992 ήταν το πρώτο μεγάλο First-Person Shooter. Ήρθε η ώρα να αποκαταστήσουμε την τάξη. Μετά τα reviews των Robocop και Robocop 2 τα οποία πέρασαν κάπως απαρατήρητα, έφτασε η στιγμή του τρίτου μέρους το οποίο εμφανίστηκε τις τελευταίες ημέρες του '91 και κυριολεκτικά δεν είχε καμία σχέση με τα προηγούμενα καθώς επρόκειτο για First-Person Shooter. Πράγματι, η Ocean κατέπληξε τους πιο...ψαγμένους gamers με το Robocop 3.

Οι περισσότεροι από εσάς δεν θα μπήκατε καν στον κόπο να ασχοληθείτε με το παρόν παιχνίδι πολύ απλά γιατί θεωρούσατε βαρετό τον Robocop και "σαβούρα" τα δύο πρώτα games που είχαν βγει. Πιστεύατε λοιπόν ότι μετά το κάκιστο Robocop 2 η Ocean ετοίμαζε ένα ακόμη χειρότερο τρίτο μέρος. Τελικά οι προβλέψεις έπεσαν έξω γιατί λίγοι λογάριαζαν στο ταλέντο της Βρετανικής Digital Image Design, η οποία ανέλαβε τότε το development του παιχνιδιού. Η DID είχε στις τάξεις της 80 developers που ειδικεύονταν ανέκαθεν στη δημιουργία Flight Simulators. Στο Robocop 3 ο Alex Murphy διέθετε jetpack που τον εκτόξευε στους αιθέρες κι έτσι η Ocean (publisher) έχοντας στα χέρια της το σενάριο της ταινίας που γυριζόταν την εποχή εκείνη συνδύασε το γεγονός αυτό κι έδωσε το πράσινο φως για την ανάπτυξη του πρώτου σύγχρονου First-Person Shooter της δεκαετίας του '90.

Όσο κι αν οι ταινίες Robocop, ιδιαίτερα η δεύτερη και η τρίτη, είχαν φθηνιάρικα οπτικά εφέ, ξεπερασμένο cult σενάριο και παρωχημένο χιούμορ (σ.σ. εμένα μου άρεσαν αλλά δεν μετράω και τόσο καθότι fan) το Robocop 3 ως video game δεν είχε καμία σχέση με την ταινία. Στο σημείο αυτό να διευκρινίσουμε ότι το παιχνίδι που θα αναλύσουμε παρακάτω κυκλοφόρησε σε PC, Amiga και Atari ST. Στα υπόλοιπα format αναπτύχθηκε από άλλους developers και επρόκειτο για 2D Platform/Shooter, όπως άλλωστε και τα πρώτα δύο games που βγήκαν λίγα χρόνια πριν. Η ανάπτυξη της 3D έκδοσης του Robocop 3 είχε ήδη τελειώσει τον Δεκέμβριο του 1991 όταν και είδαμε τα πρώτα reviews από τα περιοδικά Amiga Magazine, CU Amiga, Joystick 22, ACE 51 και The One. Η διανομή στην αγορά φυσικά άργησε και η συντριπτική πλειοψηφία των gamers το είδε στα καταστήματα εντός του 1992, ενώ τα reviews συνεχιζόντουσαν απ' την αρχή μέχρι το τέλος του συγκεκριμένου έτους.

Protect the innocent (game)
Το Robocop 3 που κυκλοφόρησε αποκλειστικά ως 3D στους σύγχρονους τότε υπολογιστές, είχε αν μη τι άλλο ένα αρκετά πρωτότυπο σύστημα επαλήθευσης του αυθεντικού, η οποία φυσικά είχε παρακαμφθεί εύκολα απ' τους crackers της εποχής. Μαζί με το original box λαμβάνατε ένα μικρό κύκλωμα το οποίο θα έπρεπε να εισάγετε στην Joystick port με το αρχικό boot του παιχνιδιού! Αφού το εισάγετε τότε και μόνο σας δινόταν η πλήρης πρόσβαση. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα πρωτότυπη ιδέα που δεν έχουμε ξαναδεί, αν και όσοι έχασαν τότε το εν λόγω κύκλωμα σίγουρα θα εκνευρίστηκαν αρκετά αναζητώντας το απ' την εκάστοτε εταιρεία ή θα κατέφυγαν στην λύση της πειρατικής κόπιας.

Spoiler alert!
Το Robocop 3 πραγματικά χάραξε την πορεία του είδους των First-Person Shooters με την παρουσίασή του και το πολυδιάστατο gameplay του. Ήταν η πρώτη φορά που είδαμε σε παιχνίδι όλα αυτά τα στοιχεία που σήμερα φαντάζουν συνηθισμένα. Η παρουσίαση του σεναρίου έρχεται μέσα από cutscenes στα οποία το καθιερωμένο (για τα δεδομένα των ταινιών) δελτίο ειδήσεων δίνει πάσα στην κυρίως δράση.

Ο Alex Murphy καλείται να κυνηγήσει κακοποιούς με το όχημά του, αργότερα να εμπλακεί σε First-Person Shooter πιστολίδια και ύστερα να απογειωθεί στους αιθέρες με το jetpack του. Λίγο έως πολύ το σενάριο του Robocop 3 είναι παρμένο από την ταινία. Το οξύμωρο είναι ότι η ταινία άργησε πάνω από ένα χρόνο να βγει στις αίθουσες κι έτσι όσοι έπαιξαν το παιχνίδι κατάφεραν να μάθουν πρόωρα το μεγαλύτερο μέρος του σεναρίου, με εξαίρεση κάποιες μικροαλλαγές! Οι λόγοι καθυστέρησης της ταινίας ήταν καθαρά οικονομικοί. Σκεφτείτε ότι η σχετικά επιτυχημένη ταινία Robocop χρειάστηκε 13 εκατομμύρια δολάρια για να ολοκληρωθεί, το Robocop 2 ανέβασε τον πήχη στα 35 και το Robocop 3 "κλείδωσε" μόλις στα 23 εκατομμύρια προκειμένου να βγει με τα χίλια ζόρια...και φυσικά να αποτύχει παταγωδώς. Για καλή μας τύχη, από τις τρεις ταινίες και τα τρία games, το παιχνίδι Robocop 3 έκανε τους fans υπερήφανους, έστω και τελευταία στιγμή.

Για τους μη γνώστες, στο Robocop 3 η εταιρεία OCP (Omni Consumer Products) αποφασίζει να δημιουργήσει μια οπλισμένη ομάδα κρούσης "Αστικής περίθαλψης και επανένταξης στην κοινωνία". Της ομάδας ηγείται ο σκληροτράχυλος Paul McDaggett που αποφασίζει να ξεκληρίσει μέχρι και οικογένειες από τα σπίτια τους. Αυτό αναγκάζει φυσικά τους πολίτες να επαναστατήσουν και τους δρόμους να μετατραπούν σε πεδία μάχης. Οι αστυνομικοί βρίσκονται κάπου στη μέση, βλέποντας το όλο project με κακό μάτι. Συν τις άλλοις, στο στρατό των Android robots ED-209 έρχονται να προστεθούν τα Ninja Androids "Otomo", δηλαδή ρομπότ με ικανότητες νίντζα! Όλα αυτά αντιλαμβάνεστε ότι κάνουν το έργο του Robocop ακόμα πιο δύσκολο.

"You called for a backup?"
Ας εξηγήσουμε πιο αναλυτικά τους μηχανισμούς του gameplay. Καταρχήν όλες οι λειτουργίες γίνονται ως επί το πλείστον με το mouse, κάτι που ήταν πρωτοποριακό για τα δεδομένα της εποχής και κυρίως χαρακτηριστικό γνώρισμα των strategy. Ο Alex Murphy ξεκινάει αυτή τη φορά στο αυτοκίνητό του. Γκαζώνετε λοιπόν με αριστερό κλικ και φρενάρετε με δεξί, ενώ το σύρσιμο του mouse αριστερά-δεξιά δηλώνει την στροφή. Τόσο δύσκολο όσο ακούγεται, αν και στην πράξη ο μηχανισμός συνηθίζεται. Οι στόχοι σας με το όχημα είναι συνήθως δύο. Να κυνηγήσετε το εκάστοτε αντίπαλο όχημα ή να μπείτε στο κρησφύγετο που σας υποδεικνύεται. Σε κάποιες αποστολές ενίοτε χρησιμοποιείτε mouse-keyboard ή mouse-joystick για τις επιθέσεις του Robocop αλλά οι περιπτώσεις αυτές είναι ελάχιστες.

Το minimap κάτω δεξιά σας βοηθάει να αντιληφθείτε τη θέση σας, καθώς και αυτή του κακοποιού ή του κτιρίου στο οποίο θα πρέπει να μεταβείτε. Οι κακοποιοί ακινητοποιούνται αν τρακάρετε το όχημά τους αρκετές φορές, ενώ θα αντιμετωπίσετε απ' τη μία απλά αυτοκίνητα κι απ' την άλλη φορτηγά που στο πίσω μέρος φέρνουν τους γνωστούς αληταράδες που επιθυμούν να σας "γαζώσουν" με τα όπλα τους. Φυσικά θα πρέπει παράλληλα να αποφύγετε τα αντίπαλα αυτοκίνητα, διαφορετικά αν το efficiency (το health σας με τον γνωστό συμβολισμό %) αρχίζει να πέφτει ίσως να μην έχετε αρκετό απόθεμα ενέργειας για να συγκρουστείτε, συνεπώς θα χάσετε πρόωρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το collision detection είναι κάκιστο, σε βαθμό που μετά από μια σύγκρουση, το παραμικρό άγγιγμα με το όχημα που καταστρέψατε να έχει ως αποτέλεσμα να σας αφαιρεθεί επιπλέον ενέργεια.

Φτάνοντας στο κτίριο ξεκινάει το δεύτερο level με την κυρίως δράση. Εδώ θα βρεθείτε αντιμέτωποι με την εξής ιδιομορφία. Σε αντίθεση με το Wolfenstein 3D που κυκλοφόρησε λίγο αργότερα, το Robocop 3 ως πρωτοπόρος του είδους δεν είχε τον κλασικό χειρισμό WASD-mouse. Για να μετακινηθείτε στην οθόνη είχατε μόνο το mouse και άρα θα έπρεπε να κινήσετε τον pointer στα άκρα της. Αυτό σήμαινε ότι σε κάθε διάδρομο θα έπρεπε απ' τη μία να προχωράτε κι απ' την άλλη όταν εμφανιστεί εχθρός να τον στοχεύσετε άμεσα, κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα να αποσύρετε τον δείκτη απ' το πάνω μέρος της οθόνης και άρα να σταματήσετε να προχωράτε. Ο μεγάλος πονοκέφαλος ήταν να βρεθείτε σε σταυροδρόμι όπου θα δεχόσασταν επίθεση και από τους δύο διαδρόμους. Μέχρι να μετακινήσετε το mouse τέρμα αριστερά ή τέρμα δεξιά για να δείτε πίσω σας, θα έχετε ήδη δεχθεί από σφαίρες μέχρι και βόμβες. Τόσο άσχημα.

Πέντε τρόποι για να πεθάνεις, σε μια χρονιά όπου το 3D και τα πολλαπλά modes ανήκαν στη σφαίρα της φαντασίας.

Το A.I. στο Robocop 3 είναι τραγικό και βασίζεται μόνο στους αιφνιδιασμούς που προαναφέραμε. Οι εχθροί σας προχωρούν αργά και με μπροστινά βήματα προς εσάς, έχοντας ως μόνη ικανότητα το να σας πυροβολούν (ακόμα κι όταν ο αγκώνας σας προεξέχει έστω και λίγο από έναν τοίχο). Ξεχάστε δηλαδή τα οποιαδήποτε συστήματα κάλυψης είχατε κατά νου, καθώς ακολουθείται η λογική western. "Όποιος δει τον άλλο πρώτος του την ανάβει στην ψύχρα". Κάποιοι μάλιστα σας πετούν βόμβες, τις οποίες μπορείτε να πυροβολήσετε στον αέρα πριν σκάσουν. Μέσα στον πανικό των αργοκίνητων κακοποιών υπάρχουν ένα σωρό ακίνητοι (κυριολεκτικά) όμηροι, οι οποίοι χωρίζονται σε γέρους και σε τύπους με μονίμως σηκωμένα τα χέρια ψηλά, λες και έπαθαν αγκύλωση. Αν πυροβολήσετε όμηρο αντί για εχθρό τότε θα δείτε την ενέργειά σας να μειώνεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό της τάξεως του 15-20%. Οπότε απαιτείται προσοχή.

Παρά την χαμηλή τεχνητή νοημοσύνη, το campaign έχει ιδιαίτερα υψηλή δυσκολία. Ό μεγάλος αριθμός εχθρών, οι όμηροι που σας αφαιρούν πολύ ενέργεια αν τους χτυπήσετε, οι αποστολές με χρονικό περιορισμό και συγκεκριμένα σημεία κάθε πίστας (π.χ. δωμάτια) που θα πρέπει να εισχωρήσετε θα σας αναγκάσουν να πεθάνετε πολλές φορές, κάτι που μοιραία έχει ως αποτέλεσμα να ανεβαίνει το replayability. Απ' την άλλη, το καθαρό gameplay time υπολογίζεται στη μισή ώρα, κάτι το οποίο μας έχουν συνηθίσει τα games της εποχής και ειδικά η σειρά Robocop.

5 games σε 1! (ή μήπως 4;)
Το μότο του Robocop 3 που κατάφερε να το αναδείξει είναι το "5 games σε 1". Ο συλλογισμός αυτός δεν είναι απόλυτα ακριβής και θα εξηγήσουμε παρακάτω το γιατί. Καταρχήν υπάρχουν δύο βασικά modes. Το Movie Adventure και το Arcade Action. Στο Movie Adventure παίζετε ολόκληρη την ιστορία και αν χάσετε ξεκινάτε και πάλι από την αρχή. Το Arcade Action είναι μια σειρά από ξεχωριστά σενάρια βασισμένα σε δραστηριότητες που -έτσι κι αλλιώς- επιδίδεστε αν παίξετε το βασικό campaign.

Τα πέντε games που θα δοκιμάσετε στο Arcade Action είναι η υπεράσπιση του αρχηγείου της OCP από τρομοκράτες (και παράλληλα η προστασία ομήρων), η εισβολή σε κρυσφύγετο τρομοκρατών, το κυνήγι κακοποιών με το αυτοκίνητό σας, η εξόντωση αντιπάλων ενώ βρίσκεστε στον αέρα με τα jetpacks και τέλος melee μάχη με ένα Otomo Ninja Android. Τα πρώτα δύο modes είναι πανομοιότυπα με αυτά της First-Person Shooter λογικής, απλά στη μία περίπτωση εμφανίζονται όμηροι και στην άλλη όχι. Πρακτικά δηλαδή έχουμε να κάνουμε με 4 games σε 1, αν φυσικά μπορέσουμε να χαρακτηρίσουμε το τελευταίο submode ως "παιχνίδι".

Αξίζει να σταθούμε στα δύο τελευταία submodes που εμφανίζονται αντίστοιχα προς το τέλος του campaign. Στη μάχη του Robocop όπου απογειώνεται στους αιθέρες με τα jetpacks πραγματικά θα χρειαστείτε πολύ εξάσκηση και ταυτόχρονα τύχη, καθώς τα εχθρικά ελικόπτερα και τα οχήματα εδάφους είναι δυσδιάκριτα και θα χρειαστεί να τα πυροβολήσετε αδιάκοπα μόλις τα δείτε ως κουκίδες. Ειδικότερα, αν "σας πιάσουν" τα πυρά του εχθρού τότε θα σας κάνουν κόσκινο και μάλιστα δεν θα μπορείτε να ξεφύγετε. Απ' την άλλη, η μάχη με τον εκάστοτε Otomo νίντζα είναι πολύ απλή. Αρκεί να είστε διαρκώς σε κίνηση και όταν βρείτε την κατάλληλη ευκαιρία να βγάλετε το όπλο σας και να τον γαζώσετε με σφαίρες. Η δυνατότητα για γροθιές που σας δίνεται δεν προτείνεται σε καμία περίπτωση. Βέβαια θα προτιμούσαμε αν οι μηχανισμοί αυτής της μάχης εξηγούνταν λίγο καλύτερα, καθότι μόνο όσοι έχουμε το αυθεντικό παιχνίδι με το manual καταφέραμε να βγάλουμε άκρη.

Γίνε ο σκηνοθέτης
Σε μια εποχή όπου τα 3D γραφικά ήταν άπιαστο όνειρο, το Robocop 3 έβγαλε την Ocean ασπροπρόσωπη. Με την game engine της Digital Image Design, τα πλήκτρα F1 έως F10 λειτουργούν ως κάμερες κι εσείς μπαίνετε στο ρόλο του σκηνοθέτη. Το αποτέλεσμα είναι να έχετε τον πλήρη έλεγχο εντυπωσιακών 3D πλάνων. Βέβαια οι περισσότερες κάμερες είναι τυπικά άχρηστες (όπως η Third-Person καθώς δεν βλέπετε που στοχεύετε ή οι top-down κάμερες), όμως το γεγονός ότι μπορείτε να δείτε το περιβάλλον με κάμερα πρώτου προσώπου, τρίτου, πανοραμική ή ακόμα και το προφίλ του Robocop με sidecam, πραγματικά αποτέλεσε ένα μεγάλο plus που όλοι οι fans του Robo εκτιμούμε απεριόριστα.

Στο σχεδιαστικό κομμάτι, τα λιτά πολύγωνα του περιβάλλοντος δίνουν την αίσθηση ότι έχουν σχεδιαστεί με Paint, ενώ οι χαρακτήρες είναι τελείως απρόσωποι. Τα pre-rendered custscenes είναι ο μόνος τομέας που αξίζει να διασωθεί, ενώ τα animations και τα facial expressions εμφανίζονται πολύ καλύτερα στην έκδοση για PC. Αν τα συγκρίνουμε με την Amiga τότε θεωρώ ότι ήταν απ' τις πρώτες φορές που άρχισαν να κάνουν τους Commodore fans να ανησυχούν. Ηχητικά, η χαμηλών τόνων μουσική δημιουργεί μια ατμόσφαιρα αγωνίας, χωρίς όμως να εντυπωσιάζει, ενώ τα οπτικά και ηχητικά εφέ κινούνται στην μετριότητα. Το voice acting περιορίζεται σε κραυγές, κάτι λογικό, αφού οι προσθήκες φωνών στα cutscenes ήταν άπιαστο όνειρο για τα τότε δεδομένα των δισκετών.

Ένα ακόμη μικρό πρόβλημα που αφορά την engine είναι ορισμένα glitches. Στην οδήγηση για παράδειγμα, το προβληματικό collision detection θα σας αναγκάσει να χάσετε ενέργεια στα τρακαρίσματα από εκεί που δεν το περιμένετε, τα οχήματα γύρω σας περνούν το ένα μέσα απ' το άλλο, ενώ ορισμένα δωμάτια στα οποία θα πρέπει να μεταβείτε βρίσκονται μόνο έπειτα από trial and error τακτικές. Καλά όλα αυτά για το replayability, αλλά είναι ικανά να κάνουν ακόμα κι έναν έμπειρο FPS gamer να ρίξει άφθονα "γαλλικά" ενώ θα παίζει.

"I'd buy that for a dollar!"
Για τους λίγους που είχαν την τύχη να το παίξουν όταν πρωτοκυκλοφόρησε (συμπεριλαμβανομένου και του υπογράφοντος), το Robocop 3 αποτέλεσε FPS-σταθμό που έδειξε το πως πρέπει να αποτελείται ένα ολοκληρωμένο παιχνίδι. Σε μια χρονιά όπου δεν είχε κυκλοφορήσει κανένα FPS κι όπου δεν υπήρχε ακόμη έστω το πρώτο GTA με τις εναλλαγές στο gameplay, η Digital Image Design κατάφερε παρά τα όποια προβλήματα να δημιουργήσει από το μηδέν έναν τίτλο που από καταδικασμένο σκουπίδι αναδείχθηκε σε υποδειγματικό FPS.

Βέβαια στην όλη αυτή προσπάθεια δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε την μικρή διάρκεια, τα bugs και τις δυσκολίες του gameplay, όμως σε κάθε περίπτωση το όλο concept αξίζει συγχαρητηρίων και θαυμάζεται μέχρι και σήμερα. Τουλάχιστον οι Amigάδες οφείλετε να παραδεχθείτε ότι ο Alex Murphy αποτέλεσε σωσίβια λέμβο για τους FPS fans, μπροστά στην απαξίωση της id Software να ασχοληθεί με την Amiga.

Θετικά:
- Κορυφαία 3D γραφικά για τα δεδομένα του '92
- Αποδίδει άριστα την ταινία
- Ευχάριστη παρουσίαση
- Πληθώρα πρωτοποριακών δραστηριοτήτων που εντυπωσιάζουν
- Όρισε πρώτο κάποιες βάσεις για το είδος των FPS
- Τα μουντά περιβάλλοντα και τα cutscenes συμβάλουν σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα

Αρνητικά:
- Πολύ δύσκολο
- Ενοχλητικά bugs και glitches
- Τα κακοσχεδιασμένα levels των jetpacks και του Android ninja
- Σύντομο σε διάρκεια παρά το replayability

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 8
Gameplay: 8
Αντοχή: 6
Γενικά: 8.3

Από τα πιο επιτυχημένα movie games όλων των εποχών.

Μάνος Γρυπάρης