Το τέλος της δυναστείας

18 ΙΟΥΛΙΟΥ 1969. Εξι χρόνια μετά την εν ψυχρώ εκτέλεση του προέδρου Τζον Κένεντι στο Ντάλας και δεκατρείς μήνες μετά τη δολοφονία του Μπόμπι Κένεντι από τον Παλαιστίνιο Σιρχάν Σιρχάν, ο γερουσιαστής Εντουαρντ Κένεντι είχε ξεπεράσει πλέον τους φόβους του- «θα με καθαρίσουν και μένα», ήταν η συνήθης φράση του εκείνη την εποχή- και εθεωρείτο ήδη βέβαιο φαβορί για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις επόμενες προεδρικές εκλογές του 1972. Η αμερικανική κοινή γνώμη ανέκαθεν λάτρευε
τους Κένεντι- και από τους τέσσερις γιους τού μεγιστάνα Τζόζεφ Κένεντι ο «Τεντ» ήταν ο τελευταίος επιζών. Ο θάνατός του σήμανε και το τέλος της θρυλικής δυναστείας. Ο δρόμος προς τον Λευκό Οίκο ήταν θεωρητικά ορθάνοιχτος για αυτόν- και ας είχε στρωθεί με διαδοχικές τραγωδίες. Ωστόσο τα δραματικά γεγονότα εκείνης της νύχτας θα άλλαζαν για πάντα τη ζωή του, καθώς και- γιατί όχι;- την ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Keywords
Τυχαία Θέματα