Τι συμβαίνει όταν η ανάγκη της γυναίκας να δείχνει όμορφη μετατρέπεται σε εμμονή;

Η γυναίκα, έχοντας αναλάβει πολλαπλούς ρόλους μέσα στην οικογένεια και την κοινωνία, επιδιώκοντας να ανταποκριθεί στις μεγάλες προσδοκίες που καλείται να καλύψει, συχνά προβάλει μια δική της κυρίαρχη ανάγκη: να δείχνει όμορφη, γοητευτική και ποθητή. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η ανάγκη της μετατρέπεται σε εμμονή; Η συνεχής αναζήτηση της ιδανικής της εικόνας είναι μια Φυσική προδιάθεση, μια Κοινωνική απαίτηση ή μια πηγαία ανάγκη για Ναρκισσιστική επιβεβαίωση;

Η θεωρία της φυσικής προδιάθεσης που «θέλει» τη γυναίκα να κουβαλά μέσα της, στο πλαίσιο μιας εκ γενετής εγγραφής, την ανάγκη να

δείχνει πάντα υγιής, όμορφη και θελκτική μιας κι έτσι θα μπορέσει να διεκδικήσει τον «δυνατό άνδρα» με τον οποίο θα οδηγηθούν στην απόκτηση απογόνων, αποτελεί μια άποψη διαχρονική που αφήνει όμως απέξω την ισχυρή κοινωνική επιρροή.

Έχει αξία να αναρωτηθούμε κατά πόσο η ανάγκη της γυναίκας «να δείχνει πάντα όμορφη» διαμορφώνεται κι ενισχύεται μέσα από μια κοινωνία που «ζητά πολλά» από τη σύγχρονη γυναίκα, προβάλλοντας την τέλεια εικόνα της αποτυπωμένη σε ένα πρόσωπο φρέσκο και αψεγάδιαστο, σε ένα κορμί γυμνασμένο και ντυμένο με τρόπο που αποπνέει ερωτισμό και ηδονή. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο κοινωνικής επιρροής που κραυγάζει πως «εάν δεν είσαι όμορφη, δεν είσαι αποδεκτή», δεν προκαλεί έκπληξη η αγωνιώδης προσπάθεια της μέσης γυναίκας να ανταποκριθεί στις μεγάλες προσδοκίες της κοινωνίας που την περιβάλλει, ενώ η επιθυμία της να παρουσιάσει «την καλύτερη της εικόνα» γίνεται αυτοσκοπός και ανάγκη αποδοχής και επιβεβαίωσης.

Ιδωμένη στη ναρκισσιστική της διάσταση, η ανάγκη μιας γυναίκας να δείχνει πάντα όμορφη είναι ουσιαστικά η ανάγκη της -συνειδητά ή όχι- να μαγνητίσει τα βλέμματα των γύρω της καθώς μέσα από ένα βλέμμα θαυμασμού νιώθει πως «υπάρχει», πως αξίζει το ενδιαφέρον, την ερωτική επιθυμία, την αναγνώριση που βλέπει στα μάτια των άλλων. Μάλιστα η ανάγκη αυτή συχνά αποτυπώνει ένα συναισθηματικό κενό, ένα έλειμμα αυτοπεποίθησης και πίστης στον εαυτό που καθηλώνει τη γυναίκα σε ένα αίσθημα του ανικανοποίητου που την ωθεί να αναζητά ολοένα και περισσότερη επιβεβαίωση μέσα από περισσότερα βλέμματα θαυμασμού, που τελικά δεν είναι ποτέ αρκετά.

Η ανάγκη μιας γυναίκας να δείχνει όμορφη και λαμπερή είναι μια υγιής ανάγκη, εφόσον δεν γίνεται μια εμμονική αναζήτηση μέσα στην οποία η γυναίκα εγκλωβίζεται και συχνά βασανίζεται προσπαθώντας να γίνει ακόμη πιο αδύνατη, ακόμη πιο γυμνασμένη, ακόμη πιο λαμπερή, ακόμη πιο όμορφη. Μάλιστα στις ακραίες εκφάνσεις της η εμμονή αυτή οδηγεί σε ψυχικές διαταραχές, με κυρίαρχη την κατάθλιψη, αλλά και σε διαταραχές πρόσληψης τροφής (νευρογενής ανορεξία και βουλιμία). Σε αυτές τις περιπτώσεις η συμβολή ειδικού ψυχικής υγείας είναι καθοριστική καθώς μέσα από την ατομική της θεραπεία η γυναίκα αυτή θα διαχειριστεί το έλλειμμα αυτοπεποίθησης που την παγιδεύει σε μια μάταιη αναζήτηση μιας «τέλειας εικόνας» και μιας συνεχούς επιβεβαίωσης.

Ακόμη, μέσα από τη θεραπευτική διαδικασία η γυναίκα αυτή θα μπορέσει να αποδεχθεί τον ίδιο της τον εαυτό λαμβάνοντας μια εσωτερική επιβεβαίωση της αξίας της που θα της προσφέρει ανακούφιση και ψυχική ισορροπία.
Ευφροσύνη Φωτεινάκη, Συμβουλευτική Ψυχολόγος, MBACP, Pg. Dip. Counselling, M.Sc. Counselling., B. Sc. Psychology

Keywords
Τυχαία Θέματα