Το παιδί μου θέλει να κάνει δραστηριότητες αλλά πολλές φορές κουράζεται ή αρνείται να πάει! Πώς ξέρω πόσες μπορεί και αντέχει;

Απαντά η Σοφία Αντύπα, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, που πολλοί γονείς βάζουν, είναι πως βασικά εξαρτάται από το παιδί, τις ανάγκες του και τις δυνάμεις του. Χρειάζεται ο γονιός να αναρωτηθεί αν οι δραστηριότητες που έχει επιλέξει, ο ίδιος ή το παιδί, ταιριάζουν τελικά στο παιδί τους, ή αν καλύπτουν τις δικές του φιλοδοξίες. Αυτό το λέω καθώς οι γονείς, οι μαμάδες και οι μπαμπάδες, έχουνε γίνει αρκετά ανταγωνιστικοί όσο αφορά τις δυνατότητες των παιδιών.

Πολύ συχνά διαλέγουν μαθήματα στα οποία είτε οι ίδιοι διαπρέψαν, είτε ή ίδιοι απέτυχαν, ελπίζοντας

πως το παιδί τους θα κατακτήσει αυτό που εκείνοι δεν μπόρεσαν, ή αντίθετα είναι χαρισματικό όπως και οι ίδιοι. Σε αυτήν την περίπτωση το πιο πιθανό είναι πως το παιδί θα πιεστεί ψυχολογικά και δεν θα ευχαριστιέται την επιλεγμένη δραστηριότητα (π.χ. το μπαλέτο), διότι το άγχος της επιτυχίας θα το κατακλύσει τελικά. Το άγχος συνήθως κατακλύζει και τους γονείς του παιδιού αυτού. Αναρωτιέται ο γονιός αν το παιδί του κάνει αρκετά; Μαθαίνει αρκετά; Μήπως χάνει κάτι; Μήπως έχει μείνει έξω από τα πιο χαρισματικά παιδιά;

Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, ο γονιός είναι αυτός που έχει τελικά το άγχος και την αγωνία, μην πει κανείς πως το παιδί του δεν συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες, που οι ίδιοι πιστεύουνε πως θα έπρεπε να συμμετέχει! Μην ξεχνάμε πως καθώς το παιδί μεγαλώνει και πάει σχολείο, οι ώρες μάθησης αυξάνονται μαζί με τις ώρες διαβάσματος στο σπίτι. Αν ένα παιδί για παράδειγμα περνάει 7 ώρες κάθε μέρα στο σχολείο και έχει περίπου 2-3 ώρες διάβασμα την εβδομάδα (αρχές δημοτικού), και έχει άλλες 2 ώρες
ποδόσφαιρο για παράδειγμα, και μια ώρα κιθάρα, σημαίνει πως απασχολείτε όσο ένας ενήλικας στη δουλειά του.

Το παιδί αυτό έχει την αντοχή να αντεπεξέλθει σε αυτό το πρόγραμμα ή είναι κουρασμένο; Αυτή είναι και η πρώτη βασική ερώτηση που χρειάζεται να απαντηθεί. Κάποια παιδιά π.χ. αντέχουν να κάνουν αθλητικές δραστηριότητες όλη μέρα και τους ευχαριστεί πολύ, κάποια άλλα δεν αντέχουν πάνω από 2 έξτρα ώρες την εβδομάδα να συμμετέχουν σε κάποια εξωσχολική δραστηριότητα.

Κάποια μικρά παιδιά 2 ετών κοιμούνται ακόμα 2-3 ώρες την ημέρα και κάποια άλλα έχουνε πολύ ενέργεια και δεν κοιμούνται καθόλου κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αυτό σημαίνει πως κάθε παιδί είναι διαφορετικό και οι γονείς πρέπει να συμβαδίζουν με τις δυνάμεις και αντοχές του παιδιού τους. Και είναι απαραίτητο να συμβαδίζουν και με τις κλίσεις που έχει κάθε παιδί. Να μην ξεχνάνε να ρωτάνε το παιδί όσο μεγαλώνει, τι θα ήθελε να κάνει; Είμαστε δίπλα στα παιδιά μας, ώστε να τους δώσουμε διαφορετικά ερεθίσματα, να τα ακολουθήσουμε και να τα στηρίξουμε στις επιλογές τους, ακόμα και αν εμείς δεν θα επιλέγαμε π.χ. να κάνει καράτε διότι θεωρούμε πως θα κάνει ένα παιδί επιθετικό. Οι εξωσχολικές δραστηριότητες δρουν καταλυτικά και ενισχύουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού!…όταν είναι επιθυμητές.

Αν το παιδί σας για παράδειγμα θέλει να κάνει πάνω από 2 εξωσχολικές δραστηριότητες την εβδομάδα, συζητήστε τι θα σήμαινε αυτό για εσάς (από θέμα χρόνου, και οικονομικής επιβάρυνσης), και αποφασίστε μαζί αν θα μπορούσε. Να είστε ξεκάθαροι, να νιώσει το παιδί πως αν δεν αντέχει και κουράζεται, πως μπορεί να το μοιραστεί μαζί σας. Υπάρχουνε κάποια λοιπόν βασικά ερωτήματα να απαντηθούν πριν αποφασίστε σε πόσες εξωσχολικές δραστηριότητες θα συμμετέχει το παιδί σας. Ή απλές δραστηριότητες αν το παιδί είναι σε μικρότερη ηλικία.

Το παιδί κουράζεται πολύ ή όχι; Αντέχουμε σαν οικογένεια να ανταπεξέλθουμε οικονομικά; Θα ενισχύσει η δραστηριότητα την αυτοπεποίθησή του, ή όχι; Χρειάζεται να θυσιάσουμε κάποιες ώρες ύπνου, φαγητού, ή ώρα που η οικογένεια περνάει μαζί; Θα αυξηθεί το άγχος του παιδιού ή των γονιών κάνοντας αυτήν την δραστηριότητα; Συμβαδίζει η δραστηριότητα αυτή με την ηλικία του παιδιού μου; Υπάρχει κάποιος απώτερος στόχος? παρεμβαίνει στο διάβασμα του παιδιού στο σπίτι? είναι επιθυμία και επιλογή του παιδιού ή δική μου?σε τι έχει ταλέντο το παιδί μου;

Είναι επίσης αποδεκτό το παιδί να επιλέξει να μην συμμετέχει σε καμία εξωσχολική δραστηριότητα, επειδή το επιθυμεί. Μην ξεχνάμε πως όταν ένα παιδί είναι υπερφορτωμένο μαθαίνει να λειτουργεί κατά αυτόν τον τρόπο και δεν μένει λετπό χωρίς να είναι απασχολημένο. Αυτό είναι εξαιρετικά αρνητικό, διότι δεν μαθαίνει έτσι να περνάει ώρα με τον εαυτό του, να παίζει μόνο του και να αυξάνει κατά αυτόν τον τρόπο τη φαντασία του και τη δημιουργικότητα του! Με άλλα λόγια, και δεν θα έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει και μόνο του τις δυνατότητες του, τα όρια του, και τις δυνάμεις του…δηλαδή τον εαυτό του!

Keywords
Τυχαία Θέματα