ESM, το μεγάλο επίτευγμα της Ευρώπης - Για ποιες χώρες όμως;

O ESM είναι το μεγάλο στοίχημα της Ευρώπης και το μεγάλο κέρδος από την κρίση χρέους που αντιμετωπίστηκε με επιτυχία όταν έγινε αποδεκτή η εισήγηση του Μάριο Ντράγκι για τη χωρίς περιορισμό αγορά ευρωπαϊκών ομολόγων στο πλαίσιο αναχαίτισης των κερδοσκοπικών επιθέσεων.

Ωστόσο, ο μακροχρόνιος σχεδιασμός του και η υποκατάσταση του ΔΝΤ έχουν ακόμα πολλή δουλειά και θα μεταφραστούν σε δεσμεύσεις για τους προϋπολογισμούς των χωρών-μελών.

Κι αυτό γιατί, όπως υποστηρίζουν

Γερμανοί οικονομολόγοι, όπως ο Γκρος, το βασικό ρίσκο για τον ESM θα πηγάζει από το αναξιόχρεο των όποιων χωρών-μελών του. Ενα ερώτημα είναι, επίσης, το μέγεθός του, καθώς θεωρητικά τουλάχιστον θα είναι ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο που θα έχει μεταξύ των σκοπών του την πρόληψη κρίσεων εντός του συστήματος.

Η Ευρωζώνη δεν είναι έτοιμη ακόμα ούτε για τραπεζική ένωση, ούτε για ενιαίες αγορές χρήματος, παρά το γεγονός ότι αυτό θέλουν κορυφαίοι τραπεζίτες εκτός Γερμανίας.

Αυτή θα είναι η μεγάλη εικόνα πίσω από την οποία θα στοιχηθεί και η ελληνική οικονομία, με στόχο να εξασφαλίσει μέσω της πιστωτικής γραμμής αγοραία επιτόκια για τις ανάγκες της μετά τη λήξη του τρίτου μνημονίου.

Και εκεί θα παιχθούν πολλά. Mάλιστα το τελευταίο θα είναι ένα από τα βασικά κριτήρια, αν όχι το βασικότερο, για τις πολιτικές εξελίξεις. Τι κάνει, όμως, η ελληνική οικονομία για να φτάσει μέχρι εκεί; Το μόνο σίγουρο είναι ότι το 2017 θα είναι ένα ακόμα έτος που θα πάρουμε μηδέν στις ιδιωτικοποιήσεις. Και αυτό γιατί, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, ούτε ο ΔΕΣΦΑ θα προλάβει να πουληθεί, ενώ όσον αφορά το market test για τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ οι προβλέψεις είναι τουλάχιστον θολές.

Και αυτό γιατί το χαρτοφυλάκιο που προσφέρεται είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα προσελκύσει καμία εταιρεία από την Ευρωζώνη και από εκεί και πέρα θα ακολουθήσει μια νέα διαδικασία διαπραγματεύσεων, που ελάχιστες ελπίδες συγκεντρώνει για ένα θετικό αποτέλεσμα άμεσα. Ετσι, όπως όλα δείχνουν, και αυτό το θέμα θα κριθεί το 2018.

Παρά το γεγονός δε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει τα δίκια της για τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, που κατ' εξακολούθηση πέφτει έξω στα δημοσιονομικά, από την άλλη δίνει τροφή τόσο στους πιστωτές όσο και στις αγορές να ισχυρίζονται ότι δεν προχωρά τις ιδιωτικοποιήσεις λόγω των ιδεοληψίων από τις οποίες διακατέχεται.

Σημαντικό μέρος της υστέρησης των εσόδων προέρχεται από εκεί, όπως ομολογεί η ανάλυση εκτέλεσης του Προϋπολογισμού.

Το βασικό πρόβλημα, πάντως, της οικονομίας είναι στην παρούσα φάση οι τράπεζες και για τον λόγο αυτό ο ίδιος ο πρωθυπουργός ζήτησε να ξεκαθαρίσουν με τα κόκκινα δάνεια και τους στρατηγικούς κακοπληρωτές.

Τα νούμερα όμως είναι μεγάλα και για να λυθεί το πρόβλημα, προαπαιτούμενο είναι η ανάκαμψη της οικονομίας. Το παζλ των τραπεζών από μόνο του φαίνεται ότι δεν θα είναι εύκολη υπόθεση και χρειάζεται πολλούς παράγοντες για να αντιμετωπιστεί. Παραμένει όμως μια ανοιχτή πληγή στην καρδιά του συστήματος.

Keywords
Τυχαία Θέματα