Nik Gowing - Chris Langdon: Οι μεγάλες προκλήσεις ηγεσίας και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν

09:00 1/3/2019 - Πηγή: New Money

Οι κ.κ Nik Gowing και Chris Langdon διευθυντές και συγγραφείς του «Τhinking the Unthinkable» παρουσίασαν στο οικονομικό φόρουμ των Δελφών την έρευνά τους σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στη σημερινή εποχή οι ηγέτες -όχι μόνο κρατών αλλά και επιχειρήσεων.

Τον λόγο πήρε πρώτα ο κ. Nik Gowing ο οποίος είπε ότι αυτός και ο κ. Chris Langdon διεξάγουν μία έρευνα τα τελευταία 5 χρόνια μέσα από την οποία προσπαθούν να αποτυπώσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ηγέτες παγκοσμίως στο να αντιληφθούν τις ραγδαίες αλλαγές που συμβαίνουν τόσο στον τομέα της τεχνολογίας όσο και

της κοινωνίας.

«Ανάβοντας το γλόμπο των ιδεών» για να παράγουν ιδέες επιχειρούν να βοηθήσουν τους ηγέτες να τολμήσουν θαρραλέες αλλαγές αλλά και να προσαρμόσουν την πολιτική που ακολουθούν για την αντιμετώπισή τους.

Πώς μπορούν οι ηγέτες να προετοιμαστούν για την «υπέρβαση»; Γιατί οι ηγέτες δεν μπορούν να αποδώσουν όταν ασχολούνται με πολλά θέματα ταυτόχρονα; Την απάντηση, τόνισε ο κ. Langdon θα πρέπει να την δώσουμε όλοι μαζί, αναλογιζόμενοι τις προκλήσεις της εποχής. Βασικό πρόβλημα που δυσχεραίνει τους ηγέτες να εκσυγχρονιστούν είναι η αδυναμία να προσαρμοστούν σε αλλαγές που συμβαίνουν γύρω μας με ραγδαίους ρυθμούς. «Αναλογιστείτε αν πέρσι τέτοια εποχή θα μιλούσαμε για θέματα όπως το κίνημα #ΜeToo, την κλιματική αλλαγή, την επίθεση με χημικά στο Ηνωμένο Βασίλειο ή τις αντιδράσεις στην Γαλλία με το κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων» αλλά και τον άμεσο αντίκτυπο που είχαν στην κοινωνία και στην χάραξη πολιτικής;»

Η νέα γενιά, τόνισε ο κ. Gowing τείνει να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα ταχύτερα από την παλαιά και να επιδεικνύει μεγαλύτερη θέληση να «ακούσει τους προβληματισμούς της κοινωνίας». Η μεγαλύτερη γενιά έχει σίγουρα περισσότερα καταγεγραμμένα θέματα προσαρμογής στα νέα δεδομένα.

Αυτό που συντελείται στην κοινωνία είναι μία αλλαγή από τις παλαιές πολιτικές σε μία νέα τάξη πραγμάτων με κύριο χαρακτηριστικό την αβεβαιότητα και τον φόβο στο πώς πρέπει οι νέοι ηγέτες να χειρίζονται τις καταστάσεις. Οι δύο συγγραφείς τόνισαν ότι στόχος τους είναι να παροτρύνουν τους ηγέτες να μην φοβούνται να εκφράσουν τις ανησυχίες τους και να τολμούν να είναι εξωστρεφείς, να μην φοβούνται τις αλλαγές και κυρίως να τολμούν νέες πολιτικές ακόμη και αν αυτές τελικά αποτύχουν. Αυτό το περιγράφουν ως «πώς να επιτυγχάνεις με ασφάλεια» και σκοπός τους είναι να δίνουν κίνητρο στους ηγέτες να προσπαθούν για το καλύτερο, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους.

Στις επιχειρήσεις, τόνισαν, η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι βαθύτερη και πολύ πιο ανατρεπτική σε σχέση με το παρελθόν. Τόνισαν ότι θεσμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, τους συμβουλεύονται στο πώς να χειριστούν αλλαγές που θα την εκσυγχρονίσουν, πώς δηλαδή θα ξεφύγουν από την απαρχαιωμένη γραφειοκρατία που πολλές φορές στέκεται εμπόδιο στην αντιμετώπιση προβλημάτων με ταχύτητα.

Τέλος, σημείωσαν ότι αυτό που όλοι οι ηγέτες χρειάζονται είναι ένας νέος τρόπος σκέψης, μία νέα νοοτροπία στην αντιμετώπιση της ταχύτητας των αλλαγών που συντελούνται αλλά και ένα νέο γρηγορότερο και πιο μοντέρνο τρόπο δράσης.