Oσο εισάγουμε μέχρι και τους σπόρους ντομάτας ας μην περιμένουμε ανάπτυξη

08:34 14/11/2017 - Πηγή: New Money

Η ελληνική οικονομία παραπέμπει σε... μαγική εικόνα. Αλλα βλέπεις όταν την κοιτάς από τη μια πλευρά και άλλα όταν διαφοροποιείς την οπτική γωνία.

Το θετικό είναι ότι καταγράφεται βελτίωση της οικονομικής δραστηριότητας. Η τάση αυτή αποτυπώνεται και στην εξέλιξη των εισαγωγών και των εξαγωγών, καθώς αυξάνονται και οι δύο - οι τελευταίες μάλιστα με ελαφρά ισχυρότερο ρυθμό.

Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι η δομή της ελληνικής οικονομίας παραμένει προσανατολισμένη στις εισαγωγές.

Εισάγουμε σχεδόν τα πάντα, από αυτοκίνητα και ηλεκτρονικούς υπολογιστές μέχρι τρόφιμα.
Σταδιακά η

Ελλάδα, από τη στιγμή που μπήκε στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα είδε το εμπορικό της ισοζύγιο να επιδεινώνεται ακόμη και στον αγροτικό τομέα, όπου έχασε την αυτάρκεια την οποία κάποτε είχε σε αρκετά προϊόντα, ενώ η κατάσταση επιδεινώθηκε με την εισαγωγή του ευρώ.

Η κατάσταση ωστόσο έχει βελτιωθεί στα χρόνια της κρίσης: από 44 δισ. ευρώ που ήταν το εμπορικό έλλειμμα το 2008 έπεσε στα 19 δισ. ευρώ το 2016. Ομως αυτό δεν οφείλεται στην αύξηση των εξαγωγών, που ήταν περιορισμένη, αλλά στην καταβαράθρωση των εισαγωγών λόγω της μείωσης της ζήτησης που προκάλεσε η οικονομική ύφεση.

Η εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από τις εισαγωγές παραμένει ισχυρή και δεν αφορά μόνο την κατανάλωση. Ακόμα και οι εξαγωγές εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από εισαγόμενα προϊόντα, όπως εξοπλισμός και πρώτες ύλες.

Αρκεί να σκεφτούμε ότι το μεγαλύτερο μέρος των κηπευτικών στην Ελλάδα παράγεται από εισαγόμενους σπόρους, το 79% της αγοράς καλύπτεται από εισαγωγές με βάση στοιχεία του 2015!

Αντί δηλαδή να είμαστε ο βασικός εξαγωγέας ντοματόσπορου και να διαφημίζουμε διεθνώς τους ελληνικούς σπόρους εκμεταλλευόμενοι την παγκόσμια τάση για μεσογειακή διατροφή, καθόμαστε και κοιτάμε τις εισαγωγές από την Ολλανδία και το Ισραήλ. Αυτό βέβαια συμβαίνει στα περισσότερα προϊόντα, ακόμα και στα εξαγόμενα, η παραγωγή των οποίων εξαρτάται σε μεγάλο ποσοστό από εισαγόμενα προϊόντα και πρώτες ύλες. Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, στις εξαγωγές είναι εγχώριο μόνο το 30%-40% της «προστιθέμενης αξίας» -το ποσοστό δηλαδή που αντιστοιχεί στη συμβολή τους στην απασχόληση, στο εισόδημα και τα κέρδη-, ενώ το υπόλοιπο έχει παραχθεί στο εξωτερικό.

Αυτός είναι ο λόγος που μόλις η οικονομική δραστηριότητα παίρνει μπρος «τσιμπάνε» οι εισαγωγές, ενώ η αύξηση των εξαγωγών προχωράει με ρυθμούς χελώνας και το εμπορικό έλλειμμα διευρύνεται.

Ενα άλλο βασικό πρόβλημα είναι ότι ενώ εισάγουμε προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, όπως αυτοκίνητα, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και λογισμικό, εξάγουμε κυρίως αγαθά χαμηλής προστιθέμενης αξίας, όπως γεωργικά προϊόντα και πρώτες ύλες.

Το θλιβερό συμπέρασμα είναι ότι η δομή της ελληνικής οικονομίας παραμένει προβληματική, καθώς τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα και τα μνημόνια δεν αντιμετώπισαν τις παθογένειες - σε κάποιον βαθμό μάλιστα επιδείνωσαν την κατάσταση.

Για να αλλάξει η εικόνα χρειάζονται δραστικές παρεμβάσεις, οι οποίες μπορεί να προκύψουν μόνο μέσα από ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, για τις βασικές παραδοχές του οποίου πρέπει να συνεννοηθούν οι δυνάμεις της πολιτικής, της οικονομίας και της εργασίας.