Αυτές θα είναι οι λύσεις για την ανάκαμψη;

08:31 4/2/2016 - Πηγή: New Money

Εδώ δεν απέδωσαν τόσες νέες φορολογίες, η αντίληψη όμως της διαπραγμάτευσης δεν αλλάζει.

Και μετά τις βίαιες προσαρμογές στο ασφαλιστικό έρχονται οι προτάσεις για αύξηση των συντελεστών φορολογίας για εισοδήματα από 30.000 ευρώ με κορύφωση το 50% τουλάχιστον για εισοδήματα πάνω από 50.000.

Το όριο των 45.000 ευρώ είναι η εξάντληση της «κοινωνικής ανοχής] της κυβερνητικής πολιτικής. Εκεί είναι το όριο των εκπτώσεων για το ασφαλιστικό, εκεί είναι και το όριο για τη λελογισμένη αύξηση των συντελεστών φορολογίας.

Τα εισοδήματα που δηλώνουν πάνω από 50.000 δεν είναι πολλά. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, δεν ξεπερνούν τις 135.000. Γνωρίζοντας όλα αυτά πώς θα αντιδράσουν όταν θα κληθούν να κάνουν τις νέες δηλώσεις τους; Η μήπως θα προστεθούν σε αυτά και αθροίσματα από τα ήδη φορολογημένα εισοδήματα από άλλες πηγές;

Επίσης τι θα γίνει με την πολυπληθή και δυναμική κατηγορία μεταξύ των 30.000 και 50.000 ευρώ όπου βρίσκονται σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία 400.000 φορολογούμενοι;

Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε με ένα πλάνο που υποσχόταν να δώσει ανάσα στον κόσμο της οικονομίας, τίποτε από τους αρχικούς σχεδιασμούς δεν εφαρμόζεται. Ούτε ενίσχυση της ενεργού ζήτησης, ούτε και διευρυμένο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Βεβαίως μπορεί να ισχυριστούν στην κυβέρνηση ότι η πολιτική αυτή εκφράζεται από την προάσπιση των συντάξεων και από την πρόθεση ενίσχυσης του εισοδήματος των δημοσίων υπαλλήλων.

Είναι όμως έτσι και πώς έρχεται αυτό να ισορροπήσει με το υπόλοιπο δυναμικό κομμάτι της οικονομίας; Οι αυξήσεις στη φορολογία με στόχο να βρεθούν 290 εκατ. ευρώ μπορεί εν πρώτοις να ικανοποιήσουν και την πολιτική πλευρά της κυβέρνησης, που αναζητεί άλλοθι στη φορολόγηση των «πλουσίων» και κάποια σύνδρομα των εταίρων - πιστωτών που θεωρητικά μπορεί να κλείσουν λογιστικά κάτι, που μετά από 1,5 χρόνο θα αναζητεί κατά πάσα πιθανότητα άλλη θεραπεία.

Οπως και στο ασφαλιστικό. Μια βίαιη προσαρμογή των εισφορών μπορεί να γράψει πολλές εικονικές υποθέσεις για την αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού όμως θα έχουν αντίκρυσμα για την διάσωση των ταμείων; Εδώ πρέπει να το σκεφθεί ο πρωθυπουργός, που έχει δείξει ότι την οικονομία τη μαθαίνει γρήγορα. Η ολοκλήρωση μιας αξιολόγησης δεν θα φέρει αυτομάτως μια ανάκαμψη, στην οποία η κοινωνική βάση δεν θα είναι προσαρμοσμένη.

Αυτά κάποτε πίστευε και ο Σημίτης όταν η ελληνική οικονομία έκανε τα πρώτα βήματα μέσα στην ΟΝΕ στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Αποτέλεσμα ήταν η πολιτική του συντριβή την ώρα που διαφήμιζε το πετυχημένο έργο του. Οταν πιέζεις την παραγωγική βάση του dna της ελληνικής οικονομίας με τον τρόπο που το κάνεις σήμερα, θεωρώντας ότι μπορείς να διαφυλάξεις όσους δηλώνουν 1000-1200 ευρώ μηνιαίο εισόδημα, τους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους πρέπει να σκεφθείς πολύ βαθύτερα αν το μοντέλο αυτό μπορεί τελικά να λειτουργήσει. Και το λέμε αυτό γιατί δεν ξέρουμε τι θα ζητήσει το Κουαρτέτο και για αυτές τις τάξεις.

Τα 290 εκατομμύρια θα μπορούσαν να βρεθούν με απλούστερους τρόπους, αν αυτό είναι το πρόβλημα. Ομως έτσι δεν λύνεται το πρόβλημα μιας οικονομίας που θα περίμενε πιο ολοκληρωμένο φορολογικό σύστημα με παρεμβάσεις προς όλες τις κατευθύνσεις και γιατί όχι με μπόνους και κίνητρα στους συνεπείς φορολογουμένους.

Οι δε πληροφορίες που στοχοποιούν όσους δηλώνουν εισοδήματα από συνδυασμό πηγών και είναι ελεύθεροι επαγγελματίες με επιχειρηματικές αμοιβές για να υπολογιστεί φόρος επί του αθροίσματος θα φέρουν τα πάνω-κάτω καθώς τα εισοδήματα αυτά θα έχουν ήδη φορολογηθεί.

Το ερώτημα δεν είναι μόνο ποιοι θα δώσουν τα έσοδα. αλλά ποιοι θα έχουν κίνητρα να επενδύσουν. Και δυστυχώς όσες συναντήσεις των μεγαλοεπενδυτών κι αν γίνουν με τον πρωθυπουργό, οι τραπεζικές μετοχές συνεχίζουν τις βουτιές. Οσο κι αν το χρηματιστήριο είναι ανυπόληπτο αυτό μαζί με το ελληνικό ομόλογο είναι δύο βασικοί δείκτες, που εκφράζουν τις προσδοκίες. Αν υπήρχαν προσδοκίες θα φαίνονταν.