Αντί για ευρωπαϊκό new deal, άρχισε τα ανέκδοτα η Κομισιόν

09:22 27/11/2014 - Πηγή: New Money

Τελικά η πρόταση του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ για επενδύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση παραπέμπει περισσότερο σε ανέκδοτο παρά σε σοβαρή προσπάθεια για ένα ευρωπαϊκό new deal.
Με βάση τις εκτιμήσεις που παρουσιάστηκαν Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το σχέδιο, υπολογίζεται ότι με κεφάλαια 21 δισ. ευρώ, θα δοθούν δάνεια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) ύψους 63 δισ. ευρώ. Τα δάνεια αυτά θα λειτουργήσουν ως εγγύηση για το πιο ρισκαδόρικο τμήμα των επενδύσεων και υποτίθεται

ότι έτσι θα γίνουν κράχτης για ιδιωτικές επενδύσεις οι οποίες -με κάποιο μαγικό τρόπο- θα κινητοποιηθούν και θα ανέλθουν συνολικά σε άλλα 252 δισ. ευρώ.

Συνολικά, δηλαδή, υπολογίζει ο κ. Γιούνκερ ότι με «μαγιά» 21 δισ. ευρώ θα μαζευτούν επενδύσεις 315 δισ. ευρώ, οι οποίες θα διοχετευθούν σε έρευνα και υποδομές «νέας γενιάς» όπως ευρυζωνικά δίκτυα, καινοτομίες στην υγεία, την ενέργεια, την κατάρτιση και άλλους τομείς, με αποτέλεσμα να κινηθεί η οικονομία της Γηραιάς Ηπείρου.

Κι όλα αυτά, θα γίνουν μόνο με 15 δισ. ευρώ από τον προϋπολογισμό της Ε.Ε. και άλλα 6 δισ. ευρώ από την ΕΤΕπ.

Πρόκειται βέβαια για σενάρια επιστημονικής φαντασίας, όπως επισήμαναν από την πρώτη στιγμή όχι μόνο οι ευρωβουλευτές όπως ο Δ. Παπαδημούλης, αλλά και πλειάδα αναλυτών και οικονομολόγων ανά την Ευρώπη, οι οποίοι θεωρούν ανέφικτο να επιτευχθεί πολλαπλασιασμός (μόχλευση) των κεφαλαίων επί 15 φορές, για να μετατραπούν τα αρχικά 21 δισ. ευρώ στο ζητουμενο των 315 δισ. ευρώ. Η κριτική στα σχέδια Γιούνκερ έφτασε στα όρια του χλευασμού: Κάποιοι τα παρομοίαζαν hedge fund, ενώ άλλοι συνέκριναν το εγχείρημα με το… «τo θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων».

Η αλήθεια είναι ότι ακόμα κι αν έφταναν οι επενδύσεις τα 315 δισ. ευρώ σε μια τριετία -πράγμα απίθαν- θα αντιστοιχούσαν μόλις στο 2,2% του ΑΕΠ της Ε.Ε., ποσό που θεωρείται ανεπαρκές για να κινητοποιήσει μια πραγματική αναγέννηση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η Deutsche Bank παλαιότερα είχε εκτιμήσει ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον 700 δισ. ευρώ.

Το γεγονός είναι ότι η Ευρώπη ήδη υστερεί παραγωγικά έναντι των άλλων μεγάλων οικονομικών πόλων και χάνει τη μεγάλη ευκαιρία που της δίνεται να κάνει ένα άλμα, ένα πραγματικό new deal το οποίο θα της επιτρέψει να καλύψει το κενό δημιουργώντας ταυτόχρονα απασχόληση και εισόδημα για τους πολίτες.

Κάτι τέτοιο όμως μπορεί να γίνει μόνο με -ουσιαστικές- δημόσιες επενδύσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να γίνουν το έναυσμα για να κινητοποιηθεί και το ιδωτικό κεφάλαιο. Τα κεφάλαια υπάρχουν, υπό τη μορφή των πλεονασμάτων τα οποία συσσωρεύει εδώ και χρόνια ο σκληρός πυρήνας της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Οι πλεονασματικές χώρες, όμως, με πρώτη και καλύτερη τη Γερμανία έχουν στυλώσει τα πόδια αρνούμενες το λογικό, προφανές και τελικά επωφελές για όλους.
Αρχικά ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είχε μάλιστα παρουσιάσει ένα σχέδιο για χρηματοδότηση των επενδύσεων με εγγυήσεις του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM). Άλλωστε και παλαιότερα ο κ. Γιούνκερ είχε ταχθεί και υπέρ των ευρωομολόγων.
Μόλις άκουσαν όμως οι Γερμανοί για εγγυήσεις από τον ESM αντέδρασαν και λίγες εβδομάδες μετά ο κ. Γιούνκερ βρέθηκε να απολογείται για το φορολογικό σκάνδαλο του Λουξεμβούργου και των πολυεθνικών.

Κάπου στην πορεία ξεχάστηκαν και τα φιλόδοξα σχέδια για το ευρωπαϊκό new deal και ήρθε η ανεπαρκής πρόταση των 315 δισ. ευρώ με αρχικό κεφάλαιο 21 δισ. ευρώ.
Αν σκεφτούμε τώρα ότι το σχέδιο Γιούνκερ έχει στόχο να «σώσει την Ευρώπη» εύκολα καταλαβαίνουμε ότι η Ευρώπη δεν σώνεται με τίποτα.

Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου