Αθεράπευτη νόσος η ρευστότητα στα οικονομικά των ορθοπεδικών εταιρειών

γράφει ο Ανδρέας Μπεκυράς*

Παρά τις ανάσες ρευστότητας από τις πρόσφατες πληρωμές των δημόσιων νοσοκομείων προς τις προμηθεύτριες εταιρείες των Ορθοπεδικών και Τραυματολογικών υλικών, φαίνεται σχεδόν ακατόρθωτο να επικρατήσει ένας ρυθμός σχετικής έστω κανονικότητας στα οικονομικά των περισσότερων εταιρειών.

Προσπαθώντας να αναζητήσει κανείς τις αιτίες αυτής της απορρύθμισης, θα άρχιζε από τη βίαιη πτώση των τιμών που, κατά μέσο όρο, κυμάνθηκε στο 55 με 65% στα είδη μεγάλης κυκλοφορίας, επίσης στη μείωση των ποσοτήτων κατανάλωσης κατά 35% περίπου και, σχεδόν ταυτόχρονα, στην απώλεια

ρευστότητας και στην αναγκαία ως εκ τούτου έκθεση σε ακάλυπτο δανεισμό από τις Τράπεζες εξαιτίας, κυρίως, του «κουρέματος» των ομολόγων το 2012, από το οποίο δεν έχουν βέβαια συνέλθει.

Η ένταση, αλλά και η μακράς διάρκειας οικονομική κρίση, έφεραν ανατροπές και συρρίκνωση στις εταιρείες, αποχωρισμό σημαντικών στελεχών από το δυναμικό τους και απώλεια ολόκληρων τομέων από τις δραστηριότητες τους.

Τα δάνεια απαιτούν εξυπηρέτηση, οι τόκοι δεν είναι οι κατάλληλοι για να αντιμετωπισθεί η κρίση, οι κρατήσεις υπέρ τρίτων τελικά, παρά τις εξαγγελίες, δεν εξαλείφθηκαν πλήρως και το «τέλος ετοιμότητας» υπέρ του ΕΟΦ είναι μια ακόμη επιβάρυνση και μια πληγή, που κανένα αντιστάθμισμα δεν προσφέρει στα Ιατροτεχνολογικά Προϊόντα.

Η τακτικότητα στις φορολογικές και ασφαλιστικές πληρωμές των εταιρειών αποτελεί αδιαπραγμάτευτη μηνιαία υποχρέωσή τους, υπό την απειλή μάλιστα της μη χορήγησης φορολογικής ή ασφαλιστικής ενημερότητας ή και το μπλοκάρισμα ακόμη των τραπεζικών τους λογαριασμών.

Οι προμηθευτές του εξωτερικού προτιμούν να μην προμηθεύουν παρά να παρέχουν κάποια ευκολία στις πληρωμές τους.
Η υψηλή φορολογία και η προκαταβολή φόρων συμπληρώνουν τη σκληρή εικόνα.
Στην προσπάθειά τους οι εταιρείες, όσες τουλάχιστον μπόρεσαν να διασωθούν (περίπου το 50% όσων υπήρχαν στην αγορά προ 6ετίας), παρείχαν όλο το κρίσιμο για τον τόπο μας διάστημα, τα πολύτιμα για τους ασθενείς και το ΕΣΥ υλικά τους, εντελώς απλήρωτες για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Ο συμψηφισμός των απαιτήσεων με τις υποχρεώσεις τους έμειναν στα λόγια.

Οι τόκοι υπερημερίας εκπροθέσμων πληρωμών, παρά τον νόμο και τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις της Χώρας, ουδέποτε καταβάλλονται.
Το Παρατηρητήριο Τιμών της ΕΠΥ δεν έχει «επικαιροποιηθεί» και χιλιάδες αιτήματα παραμένουν ανεπεξέργαστα και ανένταχτα.

Η ζημιά από το «κούρεμα» των ομολόγων, σε αντίθεση με όσα προβλέπονται για όλες τις άλλες εταιρείες, επιτρέπεται να επιμεριστεί σε 30 χρόνια.
Και, σαν να μη φτάνουν όλα αυτά και παρά τις αισιόδοξες αναγγελίες, εξακολουθούν να προκηρύσσονται διαγωνισμοί με κριτήριο ανάθεσης – όχι τη συμφερότερη προσφορά, αλλά – τη χαμηλότερη τιμή. Η ποιότητα δεν προκρίνεται αλλά, αντίθετα, προτιμάται μόνον η χαμηλότερη τιμή, αδιαφόρως της ποιότητας, με άμεση συνέπεια η τιμή να απαξιώνει ακατάπαυστα την ποιότητα.

Το προβληματικό κλίμα συμπληρώνεται από την αναντιστοιχία των πιστώσεων με τους τρέχοντες προϋπολογισμούς των νοσοκομείων και τους χαμηλούς προϋπολογισμούς τους.
Η καθυστέρηση έκδοσης εντολών από τα νοσοκομεία, προκειμένου να προχωρήσουν οι εταιρείες σε τιμολόγηση των ειδών που τους έχουν προμηθεύσει, εξελίσσεται σε νέο φαινόμενο, που οδηγεί σε σημαντική καθυστέρηση τις αντίστοιχες πληρωμές, σε περαιτέρω εξασθένιση των εταιρειών για να ανταποκριθούν στις τραπεζικές τους υποχρεώσεις, αλλά και σε καθυστέρηση είσπραξης του ΦΠΑ από την Πολιτεία.

Το πλέγμα αυτών των συνθηκών εμποδίζει την απασχόληση, τις επενδύσεις στον κλάδο και την εξασφάλιση ποιοτικών υλικών για το σύστημα Υγείας και τους ασθενείς. Δεν αφήνει περιθώρια για να εδραιωθεί εμπιστοσύνη και κλίμα συνεργασίας μεταξύ των μερών, ενώ οι αλλαγές τα τελευταία αρκετά χρόνια δεν σταματούν και δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς σε τι να προσπαθήσει να προσαρμοστεί.

*Ο Ανδρέας Μπεκυράς είναι Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΥ.Π.Ο.Υ.
(Πανελλήνιος Σύλλογος Προμηθευτών Ορθοπεδικού και Τραυματολογικού Υλικού) και
Μέλος στο Δ.Σ. του Ε.Β.Ε.Α.

Keywords
Τυχαία Θέματα