Χωρίς στόχο δεν σκοράρεις!

08:16 23/2/2016 - Πηγή: New Money

Η χρηματοοικονομική κρίση χωρίς πολιτική αντιμετώπισης των αιτιών έχει απορυθμίσει την λειτουργία του οικονομικού συστήματος στην Ευρώπη και του πολιτικοκοινωνικού εδώ και στην Ισπανία προς το παρόν.

Ότι στην αρχή της κρίσης παραπέμφθηκε στο μέλλον οδήγησε στη μεγέθυνσή της και μας επιστρέφει στις χειρότερες στιγμές του απώτερου παρελθόντος, υπενθυμίζοντας την ανάγκη να σταθούμε στην ουσία και όχι τα συμπτώματα. Κάτι που φαίνεται ότι δεν είναι κατανοητό και αντιληπτό έγκαιρα τόσο από τις κυβερνήσεις όσο και από τους πολίτες.
Παρόμοιοι αυτό-εγκλωβισμοί διακρίνονται και στο προσφυγικό

με την Ευρώπη να υποτιμά την χρήση του ζητήματος ως διπλωματικό όπλο από την Τουρκία, που προκαλεί νευρικούς κλονισμούς στην αμήχανη ΕΕ - με το αζημίωτο – και που θα αυξομειώνει, όποτε εκτιμά ότι την συμφέρει, όσο διαρκεί το πολεμικό "πεδίο" στην Συρία ή σιγοκαίουν εντάσεις σε άλλες περιοχές της Ανατολής.

Η χώρα μας στο περιθώριο της Ευρωζώνης και της ΕΕ αναπτύσσει εσωστρέφεια και έχει ως «κύρια» θέματα στην «δημόσια» σφαίρα: τις τηλεοπτικές άδειες, το αν και ποια είναι η δημοσκοπική κάμψη της κυβέρνησης, αν στήνεται ή όχι νέος διπολισμός με ψευδοκεντρώες, ψευδοκεντροδεξιές, ψευδοαριστερές γραμμές, αν και ποια υπόγεια «συμφωνία» έγινε για τις αγροτικές κινητοποιήσεις και από ποιους - λες και όσοι τα πλάθουν αυτά είχαν ανοιχτά και φλεγόμενα στήθη για «εξέγερση» ή «λαϊκή επανάσταση». Τη στιγμή που η επιπεδοποίηση της κρίσης λειτουργεί τεκτονικά στην κοινωνία και το διεθνές περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία εμείς έχουμε στο περιθώριο τα μείζονα: ανασυγκρότηση παραγωγικής οικονομίας, παιδεία-εκπαίδευση, αναδιοργάνωση ΔΔ, Εθνικό Σύστημα Υγείας, διαφάνεια και σε βάθος εκσυγχρονισμό των θεσμών, ενίσχυσης και δυναμικής της χώρας σε ορθή εθνική στρατηγική!

Επειδή το πρόβλημα δεν είναι εάν είναι κλειστοί και πότε θα ανοίξουν οι δρόμοι και ποιος θα είναι «νικητής» αλλά οι άλλοι κλειστοί δρόμοι -από την γραφειο-κρατικοδιαχειριστική νοοτροπία και τη «μόδα» των ξεπεσμένων ιδεοληψιών - που αθόρυβα αποδυναμώνουν την χώρα ως οντότητα και εξαπλώνουν την αδυναμία σε βαθμό επικινδυνότητας.

Να αφήσουμε τις ωραιοποιήσεις ή τις δαιμονοποιήσεις.

Να μην αυτοπαγιδευτούμε πάλι, να σταθούμε στο ύψος της αναγκαίας προσπάθειας, της έμπνευσης στόχων με ευρύτητα και εξωστρέφεια. Η πολυσυζητημένη δυνατότητα πχ για καινοτόμες δράσεις, πρέπει να περάσει από τα περιγράμματα, απο ιδέες σε πρόγραμμα, με συγκέντρωση των σπάνιων δημόσιων πόρων, την εστίαση του ΕΣΠΑ, την ένταξη όλων των πανεπιστημίων και ιδρυμάτων σε ένα Εθνικό Δίκτυο Καινοτομίας με συντονισμό των δημόσιων πολιτικών. Αυτό θα αποτελούσε οργανωμένη πρωτοποριακή παρέμβαση στο σύνολο του παραγωγικού ιστού που μπορεί να πολλαπλασιάσει τα αποτελέσματα, τις εξαγωγές, να ανατάξει την οικονομία.

Καλοί οι υπολογισμοί και τα σενάρια για το πόσο αντέχει ο ένας, πότε χάνει ή "κερδίζει" ο άλλος, αλλά η αστάθεια και η πολιτική αδυναμία αποτελούν ένα χαλί που ορίζεται υπό τις επικρατούσες συνθήκες από δυνάμεις εκτός της χώρας. Ένα έργο που παίζεται για τέταρτη φορά από το ξέσπασμα της κρίσης και μας οδηγεί από τις βραχύβιες στις εποχικές κυβερνήσεις!

«Ωραίες» οι στενές προσεγγίσεις, οι «ρηξικέλευθες» ατάκες για δευτερόλεπτα στα πρωϊνάδικα ή τα Δελτία των 8 αλλά άνευ εθνικών, οικονομικών, κοινωνικών στόχων ο λογαριασμός όλο και μεγαλώνει !

Το τίμημα ποιος το πληρώνει;