Χρέη δεν έχουν οι ωραίοι, αλλά οι μοιραίοι

08:29 13/11/2017 - Πηγή: New Money

Είναι τρομακτικό αν το καλοσκεφτεί κανείς: σήμερα 1 εκατομμύριο συμπολίτες μας έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές στην Εφορία και βρίσκονται αντιμέτωποι με κατασχέσεις μισθών, συντάξεων και των ακινήτων τους.

Το κακό όμως δεν σταματάει εδώ, γιατί, εκτός από την Εφορία, τόσο οι ίδιοι όσο και εκατοντάδες χιλιάδες ακόμα έχουν ληξιπρόθεσμα δάνεια στις τράπεζες, ληξιπρόθεσμες οφειλές στα Ταμεία, ενώ έχουν χάσει τις ρυθμίσεις των δόσεων σε ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ,

και Κύριος οίδε πού αλλού. Και άντε να δεχτούμε ότι αυτοί που πήραν δάνεια από τις τράπεζες ήταν επιλογή τους σε κάποιες άλλες εποχές, τότε που τα μοίραζαν στα πεζοδρόμια με μια απλή αίτηση, και τώρα δυστυχώς που έχασαν δουλειές και εισοδήματα λόγω κρίσης πρέπει να αποδεχτούν τη μοίρα τους και τις συνέπειες της υπογραφής τους.

Για όλους αυτούς όμως που είναι «κόκκινοι» στην Εφορία μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι είναι εκ συστήματος στρατηγικοί μπαταξήδες; Κάποιοι λίγοι μπορεί να είναι όντως. Η συντριπτική πλειονότητα όμως ανήκει στην κατηγορία του «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος».
Ηρθε η πολυετής οικονομική κρίση, κόπηκαν οι συντάξεις και οι μισθοί, χάθηκαν οι δουλειές, εξανεμίστηκαν οι αποταμιεύσεις και έρχεται το κράτος και επιβάλλει οριζόντια στους πολίτες-θύματα της κρίσης δεκάδες νέους φόρους και εισφορές που πρέπει να αφαιρεθούν από τα κουτσουρεμένα έως ανύπαρκτα έσοδά τους για να πληρώσουν ΕΝΦΙΑ και νέους αυξημένους άμεσους και έμμεσους φόρους.

Ο παραλογισμός στο έπακρο, πασπαλισμένος με αριστερές αρλούμπες του τύπου «τα παίρνουμε από τους έχοντες της μεσαίας τάξης και τα αποδίδουμε στα πιο ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας», ενώ η πικρή αλήθεια είναι ότι όλοι αυτοί οι φόροι στο μεγαλύτερο μέρος τους οδεύουν για τους τόκους του χρέους της χώρας, το οποίο δημιουργήθηκε από τις αστοχίες των κομμάτων που κυβέρνησαν και κυβερνούν σήμερα τη χώρα.

Και ακόμα και τώρα, η κυβέρνηση προτιμά να αυξάνει έτι περαιτέρω το χρέος με τα νέα δάνεια που παίρνει από την εξέλιξη των αξιολογήσεων και το υπερπλεόνασμα που προκύπτει από την υπερφορολόγηση επιλέγει να το δίνει πουρμπουάρ στους ανήμπορους πιστεύοντας ότι έτσι θα τους κρατήσει στην κομματική της πελατεία. Και όλα αυτά ενώ και ο πλέον αδαής μπορεί να καταλάβει ότι η τεράστια φορολογία σκοτώνει την κατανάλωση, την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, που με τη σειρά τους θα ανακουφίσουν τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.

Οχι, όμως. Η κυβέρνηση προτιμά την απατηλή και ψευδεπίγραφη εικόνα της ως κοινωνικά ευαίσθητη στο πλευρό των πλέον αδύναμων, έχοντας και η ίδια μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάστασή τους, αλλά είναι αναίσθητη για όλους τους άλλους, τους «working poor», όπως εύστοχα τους ονόμασε το περιοδικό «Spiegel». Με τις επιλογές αυτές, όμως, μήνα με τον μήνα θα αυξάνεται ο αριθμός των συμπολιτών μας που θα βρίσκονται αντιμέτωποι με μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης, όπως οι κατασχέσεις, οι υποθήκες, οι πλειστηριασμοί για χρέη που δεν τα δημιούργησαν οι λάθος επιλογές τους, αλλά οι λάθος επιλογές της κυβέρνησης. Και ως τελικό αποτέλεσμα θα βλέπουμε και τα έσοδα-στόχοι να πέφτουν έξω και οι πολίτες να χάνουν τα τελευταία απομεινάρια της αξιοπρέπειάς τους.

Γιατί όταν ακόμα και ο νοικοκύρης που ποτέ στη ζωή του δεν παρασύρθηκε σε υπερβολές και είχε κάνει τα κουμάντα του και τον προγραμματισμό της ζωής του αναγκάζεται να κρυώνει για να συνεχίσει να είναι συνεπής στους φόρους του, όταν υποχρεώνεται να περικόπτει ακόμα και είδη πρώτης ανάγκης από το σούπερ μάρκετ και όταν ο «τυχερός» που έχει ακόμα δουλειά και πληρώνεται, διαπιστώνει ότι πέντε μέρες μετά την καταβολή του μισθού τού έμειναν μόνο κάποια κέρματα για το υπόλοιπο του μήνα, ε, τότε δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για οποιαδήποτε κυβέρνηση, πολλώ δε μάλλον γι’ αυτή που μας έταξε, αν μη τι άλλο, την ανάκτηση της αξιοπρέπειάς μας.