Δεν παίζεις με το θυμικό

15:27 28/1/2018 - Πηγή: New Money

Είναι βέβαιο ότι η αρχική σκέψη ενός ανθρώπου -του πρωθυπουργού εν προκειμένω- που έως τώρα του έχουν έρθει (ή τα έχει φτιάξει έτσι ώστε να του έρθουν) όλα εύκολα ήταν ότι θα διευθετούσε το Σκοπιανό διά περιπάτου.

Και το ότι θεώρησε ότι θα το κλείσει σχετικά εύκολα, εφόσον το επιθυμούν οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί, ήταν μάλλον λογικό, μια που Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ περίπου την ίδια αίσθηση είχαν. Δηλαδή πως ό,τι και να γινόταν προ 15ετίας που άνοιξε το θέμα,

τώρα θα είχε ξεχαστεί, όπως είχε πει και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Και βέβαια σε αυτό φαίνεται ότι δεν δικαιώθηκε.

Αυτή τη φορά, όμως, την πάτησε και ο κ. Τσίπρας επειδή ακριβώς άρχισε να γίνεται... κανονικός (για να μην πω καθεστωτικός) και να σκέφτεται... κανονικά όπως όλοι οι άλλοι πολιτικοί. Εν ολίγοις δεν υπολόγισε αυτό το παράξενο θυμικό του κόσμου, αυτή την αλλόκοτη συμπεριφορά που δεν λειτουργεί με τη λογική αλλά με το συναίσθημα. Ειδικά όταν έχει καταπιεστεί τόσο πολύ από τα μνημόνια και την ανέχεια.

Αλλωστε ο κ. Τσίπρας το έχει δοκιμάσει αυτό το παράξενο θυμικό του Νεοέλληνα. Εδώ ο κόσμος ψήφισε 62% «όχι στο ευρώ» το καλοκαίρι του 2015 και χόρευε με ενθουσιασμό στο Σύνταγμα και θα δίσταζε να μαζευτεί στη Θεσσαλονίκη για να μην αφήσει το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια;

Εδώ αυτός ο λαός ετοιμάστηκε, διά της ψήφου του, να... αποχαιρετήσει το ευρώ -ουσιαστικά κάτι που απεφεύχθη όταν, την τελευταία στιγμή, ο κ. Τσίπρας αντιλήφθηκε τι πάει να κάνει- και θα σκιαχτεί από τις φοβέρες των Αμερικανών για την ονομασία των Σκοπίων ή, έστω, από την πολιτική ορθότητα του ΣΥΡΙΖΑ;

Ενα πράγμα πήγε να κάνει σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ (αν και τελείως ερασιτεχνικά και πρόχειρα όπως όλα, πλην των αξιολογήσεων που γράφουν οι δανειστές και όχι οι υπουργοί μας) και, όπως δείχνουν τα γκάλοπ, δεν το υποστηρίζουν ούτε οι δικοί του - όσοι του έχουν απομείνει.

Το ίδιο, βέβαια, συμβαίνει και με όλα τα κόμματα πλην του Ποταμιού, το οποίο δεν πρόκειται να συμμετάσχει στις εκλογές αυτόνομα, αλλά και με την ίδια την Εκκλησία, που ο επικεφαλής της αντιλήφθηκε ότι... το ποίμνιο δεν είναι πρόβατα για να τα οδηγεί όπου θέλει με μια κουβέντα.

Με την ίδια λογική, λοιπόν, μπορεί αύριο να μην ψηφίσει τον Λαφαζάνη ο οργισμένος -πρώην Συριζαίος- ψηφοφόρος, αλλά να πάει με χαρά στο νέο κόμμα του ταχυδακτυλουργού Βαρουφάκη που μπορεί να τον γοητεύσει με τις ασυναρτησίες του γιατί φέρνει στο πιο μοντέρνο και ξέρει και καλά αγγλικά.

Οπως μπορεί να πιστεύει αυτό που λέει ο Καμμένος, ότι δηλαδή θα αγοράσει τα κόκκινα δάνεια των αξιωματικών, όπως έλεγαν προ 30ετίας ότι το νερό του Καματερού θεραπεύει τον καρκίνο.

Εν κατακλείδι όλο το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων δεν πάσχει μόνο στο όνομα αλλά και στο αλυτρωτικό ζήτημα, το οποίο, ως φαίνεται, ούτε οι γείτονες μπορούν να ξεπεράσουν. Και ο κ. Τσίπρας το ξέρει καλά αυτό, επομένως δεν θα διακινδυνεύσει στο φινάλε της θητείας του από τα θυμικά των Ελλήνων και των Σκοπιανών.