Δήμαρχος του Βερολίνου: Συνασπισμός σοσιαλδημοκρατών, αριστερών και πρασίνων για μήνυμα αλλαγής

23:17 14/8/2016 - Πηγή: New Money

Ο δήμαρχος του Βερολίνου δήλωσε σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη Bild ότι στις τοπικές βουλευτικές εκλογές του Βερολίνου της 18ης Σεπτεμβρίου, ένας συνασπισμός σοσιαλδημοκρατών, αριστερών και πρασίνων θα μπορούσε να στείλει ένα μήνυμα αλλαγής σε όλη τη Γερμανία εν όψει των εθνικών εκλογών του 2017.

Ο δήμαρχος του Βερολίνου δήλωσε σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη

Bild ότι στις τοπικές βουλευτικές εκλογές του Βερολίνου της 18ης Σεπτεμβρίου, ένας συνασπισμός σοσιαλδημοκρατών, αριστερών και πρασίνων θα μπορούσε να στείλει ένα μήνυμα αλλαγής σε όλη τη Γερμανία εν όψει των εθνικών εκλογών του 2017. Ο Μίχαελ Μίλερ θεωρεί πως είναι δύσκολο πλέον να κάνει πολιτική μεγαλούπολης με τους χριστιανοδημοκράτες και γι αυτό τάσσεται ανοικτά υπέρ ενός κoκκινο-κοκκινο-πράσινου, όπως λέγεται στη Γερμανία, συνασπισμού.

Ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός υπενθύμισε ότι κατά την προηγούμενη θητεία του (2002-2011) «υπήρξε ένα τέτοιο μήνυμα, όχι σε ομοσπονδιακό, αλλά σε επίπεδο κρατιδίων, διότι είχαμε καταστήσει σαφές ότι το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (SPD) και οι πράσινοι συνεργάζονται αξιόπιστα». Ενας κοκκινο-κοκκινο-πράσινος συνασπισμός (Σοσιαλδημοκρατών, Aριστεράς και Πρασίνων) στο Βερολίνο θα μπορούσε να αποτελέσει ένα μήνυμα, έστω και αν τέτοιοι πολιτικοί συνδυασμοί δεν είναι ούτε εύκολοι ούτε πάντα επιθυμητοί».

Όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις συνασπισμοί δύο μόνον κομμάτων δεν θα έχουν πλειοψηφία στην γερμανική πρωτεύουσα. Όχι μόνο επειδή το ακροδεξιό, λαϊκιστικό, αντιευρωπαϊκό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) έχει μεγάλες πιθανότητες να λάβει διψήφιο ποσοστό, αλλά και διότι ο Μίλερ αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό μια νέα εκδοχή του συνασπισμού με το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα (CDU) στο Βερολίνο. «Για μένα είναι σημαντικό να μπορώ να κάνω με τον κυβερνητικό εταίρο μια ανοικτή πολιτική μεγαλούπολης και αυτό γίνεται ολοένα και δυσκολότερο με το CDU. Διαφορές υπάρχουν στο θέμα του συμφώνου συμβίωσης ζευγαριών του ιδίου φύλου και της ενσωμάτωσης των προσφύγων», όπως είπε στη Bild.

Και οι πράσινοι όμως χαρακτηρίζουν τον νυν τοπικό μεγάλο συνασπισμό χριστιανοδημοκρατών (CDU) -σοσιαλδημοκρατών (SPD) ως την χειρότερη επιλογή για το Βερολίνο, διατηρώντας έτσι εμμέσως ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός κοκκινο-κοκκινο-πράσινου συνασπισμού.

Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος των πρασίνων του Βερολίνου Ραμόνα Ποπ είπε στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (DPA) ότι το κόμμα της επιθυμεί να συγκυβερνήσει στις 18 Σεπτεμβρίου. «Θέλουμε να ενισχύσουμε τις δυνάμεις μας τόσο, ώστε να καταστεί αδύνατος ο σχηματισμός (της τοπικής) κυβέρνησης (του Βερολίνου) χωρίς εμάς». Για το θέμα του μεγάλου αριστερο-πράσινου συνασπισμού προτίμησε να μείνει ασαφής. «Δεν αποκλείω ένα συνασπισμό (με τους σοσιαλδημοκράτες) σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις» είπε στο DPA. Πρόσθεσε όμως και ότι «για την πόλη μας η χειρότερη επιλογή θα ήταν να συνεχίσει να κυβερνά ο μεγάλος συνασπισμός (CDU-SPD)», αφήνοντας έτσι εμμέσως ανοικτό το θέμα του κοκκινο-κοκκινο-πράσινου συνασπισμού.

Η γερμανική Αριστερά (Die Linke) τάσσεται ανοικτά, όπως και οι σοσιαλδημοκράτες, υπέρ της συμμετοχής της στην τοπική κυβέρνηση, ελπίζοντας ότι έτσι θα σταλεί και ένα μήνυμα αλλαγής σε εθνικό επίπεδο.

Ο Κλάους Λέντερερ, επικεφαλής του κόμματος στο Βερολίνο, τάχθηκε ευθέως υπέρ του κοκκινο-κοκκινο-πράσινου συνασπισμού μετά τις εκλογές του προσεχούς Σεπτεμβρίου σε συνέντευξη του στον ραδιoφωνικό σταθμό Βραδενβούργου-Βερολίνου (RBB). Η πρωτεύουσα μετρά «πέντε χρόνια στασιμότητας», όπως είπε και γι αυτό ελπίζει ότι θα σχηματισθεί μια κυβέρνηση η οποία να συναποτελείται από την Αριστερά, τους σοσιαλδημοκράτες και του πράσινους. «Για μένα είναι ξεκάθαρο ότι εάν λειτουργήσει σωστά ένας κοκκινο-κοκκινο-πράσινος συνασπισμός στο Βερολίνο και αποδείξει ότι μπορεί να κάνει μια άλλη, καλύτερη πολιτική, τότε φυσικά θα εκπέμψει το μήνυμα σε ομοσπονδιακό επίπεδο», είπε στο RBB. Αναφερόμενος στο σοσιαλδημοκρατικό και το κόμμα των πρασίνων ο Λέντερερ είπε ότι «θα κρατήσουν όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά. Το SPD θα έπραττε όμως ορθά αν απελευθερωνόταν επιτέλους από τη βαβυλωνιακή αιχμαλωσία των χριστιανοδημοκρατών για να αποκτήσει άλλες επιλογές»...