Εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ: Θα πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους για τα αδιέξοδα της λιτότητας

00:06 1/10/2016 - Πηγή: New Money

Την αισιοδοξία του ότι η Ελλάδα θα καταφέρει στο μέσο χρονικό διάστημα να ξεπεράσει τα προβλήματα και να βαδίσει στον δρόμο της ανάκαμψης και της πλήρους απασχόλησης, εξέφρασε μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο εκπρόσωπος της χώρας μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο Μιχάλης Ψαλιδόπουλος.

Σε δηλώσεις του

στο ΑΠΕ-ΜΠΕ μετά το πέρας της πρώτης ημέρας της τριήμερης εκδήλωσης της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD) για τους Έλληνες υποτρόφους της, που πραγματοποιείται από σήμερα έως τις 2 Οκτωβρίου στο Ινστιτούτο Goethe, στο κέντρο της Αθήνας, με θέμα «Ευρώπη σε ποιά κατεύθυνση; - Προοπτικές μέσα από διαφορετικούς τομείς», ο κ. Ψαλιδόπουλος δήλωσε:

«Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος παρότι αναγνωρίζω τις δυσκολίες που μας περιβάλλουν και πιστεύω ότι αργά αλλά σταθερά θα μπορέσουμε και στο μέτρο που πείθουμε, θα πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας για τα αδιέξοδα μιας πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας, ότι θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα υπάρχοντα προβλήματα και να βαδίσουμε στον δρόμο της ανάκαμψης και της πλήρους απασχόλησης. Είναι εφικτό και στο μέσο χρονικό διάστημα αλλά και στο μακροχρόνιο, αρκεί να υπάρχει προσήλωση στην καθημερινή προσπάθεια και να διορθώνονται κάποιες κινήσεις οι οποίες δεν οδηγούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα».

Αναφερόμενος στα καθήκοντά του στο ΔΝΤ, σημείωσε πως προσπαθεί να υπερασπιστεί ως δημόσιος λειτουργός τα συμφέροντα της χώρας σύμφωνα με τις οδηγίες που έχει από τις ελληνικές αρχές, κάνοντας αυτό που στο καθημερινό λεξιλόγιο ονομάζεται οικονομική διπλωματία. «Εξηγώ πράγματα, μεταφέρω απόψεις και προσπαθώ να υπερασπιστώ τα συμφέροντα του Έλληνα πολίτη» προσέθεσε.

Τέλος, αναφέρθηκε στην ομιλία του, με θέμα τη «χρηματοοικονομική κρίση του 2008 από τη σκοπιά της ιστορίας των οικονομικών θεωριών», με την οποία άνοιξε η αυλαία της τριήμερης εκδήλωση του DAAD. «Ήταν μια βραδιά των πρώην υποτρόφων του γερμανικού ιδρύματος κρατικών υποτροφιών στην οποία είχε την τιμή να μιλήσω με την ιδιότητα του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών για την παγκόσμια κρίση του 2008 και τις επιπτώσεις της από την πλευρά της ιστορίας των οικονομικών θεωρών. Η παρουσίασή μου τόνισε ότι μετά το 2010 και αφού είχαν προηγηθεί προγράμματα σταθεροποίησης και τόνωσης της ζήτησης παγκοσμίως, υπήρξε μια στροφή προς τις πολιτικές λιτότητας που οφειλόταν και σε ακαδημαϊκούς και σε πολιτικούς λόγους, η οποία διαρκεί μέχρι τις ημέρες μας, επειδή κυρίως χώρες όπως οι αναδυόμενες οικονομίες, η Κίνα και άλλες που θα μπορούσαν να δώσουν ένα εναλλακτικό οικονομικό μοντέλο δεν το κάνουν αυτό, καθώς κερδίζουν από το παγκόσμιο εμπόριο» ανέφερε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ και καθηγητής Ιστορίας Οικονομικών Θεωριών στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Επίσης, χαιρετισμό απηύθυναν ο Γερμανός πρέσβης στην Ελλάδα Πέτερ Σόοφ, η πρόεδρος της DAAD Μάργκρετ Βίντερμαντελ (Wintermantel) και ο διευθυντής του Goethe στην Αθήνα Δρ Ματίας Μακόβσκι (Matthias Makowski).

Στην εναρκτήρια εκδήλωση έδωσαν το «παρών» 130 πρώην Έλληνες υπότροφοι που ολοκλήρωσαν σπουδές ή ερευνητικό πρόγραμμα στη Γερμανία με υποτροφία της DAAD, και οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να ανανεώσουν τις μεταξύ τους επαφές αλλά και να διατηρήσουν την επαφή τους με τον φορέα των γερμανικών υποτροφιών.

Η σημερινή πρώτη ημέρα της τριήμερης εκδήλωσης ολοκληρώθηκε με τη γερμανο-ελληνική βραδιά τραγουδιού. Η γνωστή Ελληνογερμανίδα μεσόφωνος Αλεξάνδρα Γκράβας παρουσίασε ειδικά για την DAAD μια μουσική βραδιά με επιλεγμένο ρεπερτόριο από Γιάννη Κωνσταντινίδη μέχρι Κουρτ Βάιλ.

Νωρίτερα, η πρόεδρος της DAAD, Μάργκρετ Βίντερμαντελ, μιλώντας σε δημοσιογράφους, σκιαγράφησε το πλαίσιο και τους στόχους της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών, υπογραμμίζοντας πως «δεν θέλουμε να ενισχύσουμε το φαινόμενο Drain Βrain, αλλά να σπουδάσουν οι υπότροφοι στη Γερμανία και μετά να γυρίσουν».

Η Γερμανική Υπηρεσία Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD), που ιδρύθηκε το 1925, διέκοψε τη λειτουργία του στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και επανιδρύθηκε το 1950, είναι ένας μη κερδοσκοπικός κρατικός φορέας που εκπροσωπεί τα γερμανικά πανεπιστήμια και τους φοιτητικούς συλλόγους και αποτελεί τον βασικό φορέα ακαδημαϊκών ανταλλαγών και υποτροφιών για τα πανεπιστήμια της Γερμανίας, προσφέροντας παράλληλα υπηρεσίες σε αλλοδαπούς για ακαδημαϊκά θέματα (Akademisches Auslandsamt-AAA). Είναι ο μεγαλύτερος φορέας υποτροφιών, το γερμανικό ίδρυμα κρατικών υποτροφιών, και ενδιαφέρεται να προωθήσει την αριστεία, τόνισε η κυρία Βίντερμαντελ. Στο πλαίσιο αυτό προωθεί και συμβάλλει στη διεθνοποίηση των γερμανικών πανεπιστημίων, αλλά και των πανεπιστημίων του εξωτερικού.

Οι Έλληνες υπότροφοι (φοιτητές, ερευνητές PhD, PostDoc, καθηγητές και πανεπιστημιακές συνεργασίες) σε γερμανικά πανεπιστήμια για το 2015-2016 ανέρχονται σε 162. Για Έλληνες φοιτητές και ερευνητές δόθηκαν υποτροφίες όλων των κατηγοριών, τόσο για μαθήματα γλώσσας σε νέους φοιτητές και υποτροφίες για διδακτορικές σπουδές όσο και για πρακτική άσκηση, ειδικές υποτροφίες σε καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες και αρχαιολόγους, εκπαιδευτικά ταξίδια αλλά και πανεπιστημιακές συνεργασίες μεταξύ ελληνικών και γερμανικών ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στα πανεπιστήμια εφαρμοσμένων επιστημών, τα λεγόμενα ΤΕΙ στην Ελλάδα, σημειώνοντας: «Και αυτά εκπροσωπούμε, δεν είναι δεύτερης κατηγορίας πανεπιστήμια. Στη Γερμανία θεωρούνται ισάξια σαν πανεπιστήμια. Οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις είναι η δύναμη της γερμανικής οικονομίας, και οι απόφοιτοι από τα ΤΕΙ πάνε σε αυτές τις επιχειρήσεις. Μαθαίνουν πράγματα που αυτές οι επιχειρήσεις χρειάζονται».

Ο ετήσιος προϋπολογισμός του DAAD ανέρχεται στα 500 εκατ. και η χρηματοδότησή του έρχεται από τα γερμανικά υπουργεία Εξωτερικών, Παιδείας και Έρευνας και Ανάπτυξης.

Σημαντικός είναι εξίσου, όπως παρατήρησε η κ. Βίντερμαντελ, ο αριθμός των Γερμανών φοιτητών που επιλέγουν να υλοποιήσουν ένα μέρος των σπουδών τους στην Ελλάδα, κυρίως στο πλαίσιο πανεπιστημιακών συνεργασιών ελληνικών και γερμανικών πανεπιστημίων και λιγότερο σε ατομικό επίπεδο.

Ολόκληρη η δήλωση του Μιχάλη Ψαλιδόπουλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:

« Ήταν μια βραδιά των πρώην υποτρόφων του γερμανικού ιδρύματος κρατικών υποτροφιών στην οποία είχε την τιμή να μιλήσω με την ιδιότητα του καθηγητή του πανεπιστημίου Αθηνών για την παγκόσμια κρίση του 2008 και τις επιπτώσεις της από την πλευρά της ιστορίας των οικονομικών θεωρών. Η παρουσίασή μου τόνισε ότι μετά το 2010 και αφού είχαν προηγηθεί προγράμματα σταθεροποίησης και τόνωσης της ζήτησης παγκοσμίως, υπήρξε μια στροφή προς τις πολιτικές λιτότητας που οφειλόταν και σε ακαδημαϊκούς και σε πολιτικούς λόγους, η οποία διαρκεί μέχρι τις ημέρες μας, επειδή κυρίως χώρες όπως οι αναδυόμενες οικονομίες, η Κίνα και άλλες που θα μπορούσαν να δώσουν ένα εναλλακτικό οικονομικό μοντέλο δεν το κάνουν αυτό, καθώς κερδίζουν από το παγκόσμιο εμπόριο.

Αναφέρθηκα και στην περίπτωση της Ελλάδας με τη μεγάλη ιδιομορφία να βρισκόμαστε έξι χρόνια και παραπάνω σε ύφεση, με ανεργία και τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις.

Τόνισα την ανάγκη αυτό το πράγμα να προβληματίσει και τον ακαδημαϊκό κόσμο και τους όλους τους πολίτες, δεδομένου ότι η πολιτική αυτή στη δική μας περίπτωση έχει φτάσει στα όρια της.

Στο ΔΝΤ προσπαθώ να υπερασπιστώ ως δημόσιος λειτουργός τα συμφέροντα της χώρας σύμφωνα με τις οδηγίες που έχω από τις ελληνικές αρχές, κάνω αυτό που στο καθημερινό λεξιλόγιο ονομάζεται οικονομική διπλωματία. Εξηγώ πράγματα, μεταφέρω απόψεις και προσπαθώ να υπερασπιστώ τα συμφέροντα του Έλληνα πολίτη.

Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος παρότι αναγνωρίζω τις δυσκολίες που μας περιβάλλουν και πιστεύω ότι αργά αλλά σταθερά θα μπορέσουμε και στο μέτρο που πείθουμε, θα πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας για τα αδιέξοδα μιας πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας, ότι θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα υπάρχοντα προβλήματα και να βαδίσουμε στον δρόμο της ανάκαμψης και της πλήρους απασχόλησης.

Είναι εφικτό και στο μέσο χρονικό διάστημα αλλά και στο μακροχρόνιο, αρκεί να υπάρχει προσήλωση στην καθημερινή προσπάθεια και να διορθώνονται κάποιες κινήσεις οι οποίες δεν οδηγούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Δεν μιλάμε για μια οποιοδήποτε κρίση. Οι χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού όταν μεταβήκανε από τον υπαρκτό σοσιαλισμό στον καπιταλισμό περάσανε τρομερή κρίση μάξιμουμ τρία, άντε 4 χρόνια ».