Ένα Μουσείο με την Ολυμπιακή του Ωνάση και τη διπλωματική τσάντα του Σεφέρη

08:50 9/12/2017 - Πηγή: New Money

Της Στεφανίας Σούκη

H διπλωματική τσάντα του νομπελίστα και διπλωμάτη Γεωργίου Σέφέρη, η βαλίτσα με τα αρχικά GP του Γεωργίου Παπανδρέου, συλλεκτικά ενθύμια από την Ολυμπιακή Αεροπορία του Αριστοτέλη Ωνάση, μερικές από τις πρώτες αφίσεις του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, παλιά αντικείμενα από ιστορικά ελληνικά ξενοδοχεία.

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πρώτα εκθέματα του νέου Μουσείου Τουρισμού που

εκθέτει τα ντοκουμέντα που συνέθεσαν την ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού τα τελευταία 60 χρόνια και παράλληλα, φιλοδοξεί να αποτελέσει για τη νέα γενιά, ερευνητές και φοιτητές, ένα πόλο καταγραφής της εξέλιξης της τουριστικής βιομηχανίας.

«Στην εποχή της Τουρκοκρατίας, οι χώροι στέγασης και φιλοξενίας ξένων είναι ταπεινοί και δεν παρέχουν πολλές ανέσεις, χτίζονται σε προνομιούχες θέσεις με τρεχούμενο νερό, σε κομβικά οδικά σημεία, κυρίως για την ανάπαυση των ταξιδευτών και των στρατιωτικών. Από θρησκευτική πεποίθηση, κατασκευάζονται από τα Ιερά Τεμένη, τα Καραβάν σεράγια ή Χάνια ή Πανδοχεία, ως χώροι ανάπαυσης και φιλοξενίας προσκυνητών, κοντά σε λατρευτικούς χώρους. Οι ίδιοι χώροι εξυπηρετούσαν και τους περιηγητές, ήταν συνήθως ισόγειοι με πατάρι και στάβλο για το στάβλισμα των ζώων», αναφέρει η επίσημη ιστοσελίδα του Μουσείου που έκανε το «ντεμπούτο» προ ημερών προ ημερών.

«Η ίδρυση του Νεώτερου Ελληνικού Κράτους και η καταστροφή που έχει προκληθεί από τον απελευθερωτικό αγώνα, δεν ευνοεί την ξενοδοχεία. Το 1830, κατασκευάζεται στην Κόρινθο πανδοχείο διαμορφωμένο σύμφωνα με τις ανάγκες των ξένων περιηγητών, ενώ το πρώτο ξενοδοχείο, το Ξενοδοχείο του ΛΟΝΔΙΝΟΥ, λειτουργεί το 1834 στο Ναύπλιο, την πρώτη πρωτεύουσα του κράτους. Το 1835, υπάρχει αναφορά για ένα πανδοχείο στον Πόρο. Στην Αθήνα, την ίδια χρονιά, λειτουργεί το ξενοδοχείο ALBERGO NUONO. Το 1840, λειτουργεί και δεύτερο ξενοδοχείο στο Ναύπλιο, το ξενοδοχείο ΑΦΘΟΝΙΑ. To 1878, λειτουργεί στην Αθήνα το ξενοδοχείο ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ από τους Κέντρο και Στ. Λάμψα. Και από το 1888, αργά αλλά σταθερά, η ελληνική φιλοξενία οργανώνεται και εκσυγχρονίζεται.

Σύμφωνα με μαρτυρίες, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, το 1896, οι επισκέπτες από το Εξωτερικό, έμεναν στα λεγόμενα Cook Houses, δηλαδή, δωμάτια σε σπίτια τα οποία είχε μισθώσει ο επίσημος μεταφορέας των Αγώνων, ο Cook.

Τα πρώτα ξενοδοχεία, στις αρχές του 20ου αιώνα, ήταν συνήθως μικρής δυναμικότητας και διέθεταν μόλις 30-50 δωμάτια κατά μέσο όρο. Ονομαστά για το μέγεθος και την πολυτέλεια ήταν στις αρχές του 20ου αιώνα, τα ξενοδοχεία ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ στο κέντρο της Αθήνας, το πολυτελέστατο Ακταίο στο Ν, Φάληρο με 80 δωμάτια. Ξεχώριζαν το GRAND HOTEL με 40 δωμάτια Καρ. Σερβίας και Σταδίου και το ξενοδοχείο ΜΙΝΕΡΒΑ με 43 δωμάτια στην αρχή της Σταδίου το οποίο μάλιστα διέθετε εστιατόρια 24ωρης λειτουργίας. Διάσημο το ξενοδοχείο ΑΓΓΛΙΑΣ, στην Πλατεία Συντάγματος και Ερμού, με 70 δωμάτια το οποίο μνημονεύει και ο ποιητής Σουρής. Εξ’ ίσου γνωστό το ΙΛΙΟΝ ΠΑΛΛΑΣ στην Πλατεία Κολοκοτρώνη με 40 δωμάτια ενώ το ξενοδοχείο ΑΘΗΝΩΝ, με 47 δωμάτια στην οδό Κοραή ήταν το πρώτο κτίριο από μπετόν στην Αθήνα».

«H ιδέα για την δημιουργία του Μουσείου Τουρισμού, γεννήθηκε από το Σύνδεσμο Ελληνίδων στον Τουρισμό, που ιδρύθηκε το 1997, βλέποντας την αναπτυξιακή πορεία του τουρισμού στην Ελλάδα, τις τάσεις που δημιουργούνται με την εμφάνιση των νέων μορφών τουρισμού και την επίδραση της νέας τεχνολογίας στη διαμόρφωση και διανομή του τουριστικού προϊόντος», δηλώνει η πρόεδρος του Συνδέσμου κ. Ειρήνη Βασιλοπούλου. «Το αποτέλεσμα ήταν ένα HUB Μουσείο που προσφέρει στον επισκέπτη έναν ιστορικό περίπατο αρχίζοντας από τους περιηγητές που επισκέπτονταν την Ελλάδα για τις αρχαιότητες , προχωρά στην μεταπολεμική Ελλάδα όπου κτίστηκαν τα πρώτα ΞΕΝΙΑ δείγματα του πρωτοπόρου Ελληνικού μεταπολεμικού μοντερνισμού, σε τοποθεσίες κλειδιά και στόλισαν τόπους φυσικού κάλους με ιστορικό ενδιαφέρον».

Ο χώρος στην οδό ∆εινοκράτους 1–3 στο Κολωνάκι είναι η «απαρχή» του Μουσείου και σκοπός είναι, ο συνεχής εμπλουτισμός και η ανάπτυξή του. Η μόνιμη έκθεση του Μουσείου, παρουσιάζει αντιπροσωπευτικά ενθυμήματα, τοποθετημένα με θεματική σειρά, ώστε να διαγράφεται η ιστορική πορεία του ελληνικού τουρισμού, από τον περιηγητισμό και τον κρατικό σχεδιασμό, έως την ιδιωτική πρωτοβουλία. Oι θεματικές ενότητες είναι ο περιηγητισμός, ο EOT, η τουριστική προβολή, οι καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, τα ταξιδιωτικά γραφεία, η Ολυμπιακή Αεροπορία, η ελληνική ξενοδοχία, ο θαλάσσιος τουρισμός, οι τoυριστικές εκδόσεις.

«Ο περιηγητισμός ευνόησε ιδιαίτερα την Αθήνα – πρωτεύουσα του Ελληνικού Βασιλείου, από το 1834. Ιδρύθηκε το Αρχαιολογικό Μουσείο το 1837, διοργανώθηκαν διεθνείς εκθέσεις και αναβίωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες το 1896», αναφέρει η ιστοσελίδα του Μουσείου.

«Ο Ε.Ο.Τ. ιδρύθηκε για πρώτη φορά το 1929 αλλά καταργήθηκε μετά από επτά χρόνια (1936) και αντικαταστάθηκε από το Υφυπουργείο Τύπου και Τουρισμού. Επανιδρύθηκε το 1951 ως Ν.Π.Δ.Δ. και ανέλαβε αμέσως το τιτάνιο έργο της τουριστικής ανασυγκρότησης της χώρας (Είχε προηγηθεί κατά την περίοδο 1945-1950 η Γενική Γραμματεία Τουρισμού).

Tο 1956, ο γνωστός αεροµεταφορέας ΤΑΕ, εξαγοράζεται από τον Έλληνα μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση, για 50 χρόνια, έναντι τιµήµατος 2 εκατ. δολαρίων. Ο Ωνάσης, αντικαθιστά τα παλιά αεροπλάνα, µε ό,τι πιο καινούριο υπάρχει στην αεροπορική αγορά, κάτω από το νέο brand « OLYMPIC» ακριβώς όπως και ο στόλος των πλοίων του. Οι πρώτοι πιλότοι της «OLYMPIC» ή «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ», στα ελληνικά, εκπαιδεύονται από τον Λόρδο Douglas, Πρόεδρο της ΒΕΑ (Βρεττανικής Ευρωπαϊκής Αεροπορίας). Το προσωπικό αέρα και εδάφους, εκπαιδεύεται στα καλύτερα κέντρα του κόσµου και οι στολές των αεροσυνοδών, σχεδιάζονται από τους οίκους υψηλής µόδας Chanel- Pierre Cardin-Τσεκλένης.

Η Ολυμπιακή ήταν η εταιρεία των 5 ηπείρων. Το σήµα της 6 κύκλοι, ένας για κάθε ήπειρο και ο 6ος για την Ελλάδα. Πετούσε σε όλα τα µέρη του κόσµου, είχε τις καλύτερες χρονοθυρίδες σε όλους τους αεροσταθµούς του κόσµου και ήταν το συνώνυµο της υψηλής ποιότητας υπηρεσιών. Πετούσε δε, όπου υπήρχε Ελληνισµός.

Τον Ιανουάριο του 1975, µετά από τον θάνατο του γιού του Αλέξανδρου, σε αεροπορικό δυστύχηµα, ο Ωνάσης µεταβίβασε στο ελληνικό δηµόσιο όλη την εταιρεία, αξίας 35 εκατ. δολαρίων.

Στο θαλάσσιο τουρισμό, η ανάπτυξη του γιώτινγκ άρχισε το 1934 με την ίδρυση του Ναυτικού Ομιίλου Αθηνών (ΝΟΑ), που μετονομάσθηκε σε Ναυτικό Ομιλο Ελλάδος (ΝΟΕ), με σκοπό να κινητοποιήσει τους κρατικούς φορείς για την δημιουργία των προϋποθέσεων εκείνων που θα αξιοποιούσαν την θαλάσσια ομορφιά της Ελλάδος.

Για την πρώτη μαρίνα, όπως θα λέγαμε σήμερα, επελέγη το 1935 με την υπόδειξη του Αντώνη Εμμ. Μπενάκη ο όρμος Μουνυχίας, ένας εκ των τριών ναυστάθμων της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, για την διαχείμανση, ελλιμενισμό αλλά και ορμητήριο των σκαφών αναψυχής για πλόες αγώνων ή και περιήγησης για αναψυχή».