Έρρικα Μπενακοπούλου: Από τις πολυτελείς κατοικίες στα Luxury Design Hotels

09:28 26/12/2016 - Πηγή: New Money

Της Στεφανίας Σούκη

Οι παλιοί Κολωνακιώτες θα το θυμούνται: «Πήραμε σπίτι από του Μπενακόπουλου». Ηταν στα τέλη της δεκαετίας του '60 όταν ο Κωνσταντίνος Μπενακόπουλος, επιχειρηματίας μηχανικός, και η γυναίκα του Αννα, με σπουδές στην Αρχιτεκτονική, αποφάσισαν να επενδύσουν στο Κολωνάκι και τον Λυκαβηττό εστιάζοντας στην κατασκευή πολυτελών κατοικιών για επώνυμους Αθηναίους επιχειρηματίες, πολιτικούς και καλλιτέχνες. Την επόμενη δεκαετία το όνομα της εταιρείας του Κ. Μπενακόπουλου συνδέθηκε απόλυτα με το Κολωνάκι, αφού λόγω

του αριθμού των οικοδομών που βρίσκονταν υπό ανέγερση στην περιοχή κυκλοφορούσε η φήμη ότι ένα στα δύο κτίρια που χτίζονταν ήταν δικό του!

Με μισό και πλέον αιώνα ιστορίας, η Επιλογή Κτιρίων, όπως ονομάζεται σήμερα η εταιρεία, έχει στο ενεργητικό της την κατασκευή πάνω από 500 κατοικιών στο Κολωνάκι, ενώ την τελευταία δεκαετία έχει επεκταθεί και στον τομέα του τουρισμού, με πρώτο βήμα το μοναδικό 5άστερο της Φολεγάνδρου, το «Anemi Hotels», και πιο πρόσφατα, το 2015, το ολοκαίνουριο «AthensWas», το μοναδικό καινούριο boutique ξενοδοχείο επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου με μοναδική θέα στην Ακρόπολη. Μάλιστα ακριβώς αυτή η θέα και η θέση του στον αριθμό 5 επί του πεζοδρόμου ήταν και η αιτία για να φιλοξενηθούν στο ρετιρέ του κτιρίου το 2010, προτού ακόμη γίνει ξενοδοχείο, οι εκπρόσωποι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κατά τις ημέρες παραμονής τους στην Αθήνα.

Πλέον από τα τέλη Νοεμβρίου, έχοντας ήδη κλείσει έναν χρόνο λειτουργίας, το «AthensWas» έχει ενταχθεί στο δίκτυο της Starwood, κάτω από την ομπρέλα των Design Hotels, αποκτώντας πρόσβαση στους πελάτες του διεθνούς κολοσσού, όπως αντίστοιχα έγινε και για το «Anemi» της Φολεγάνδρου. Και έπεται συνέχεια. «Θέλουμε να ενισχύσουμε τη θέση μας στην Αθήνα και πάντα υπάρχει ενδιαφέρον για τις Κυκλάδες», αναφέρει στο «business stories» η κυρία Ερρικα Μπενακοπούλου, η οποία από τη θέση της διευθύνουσας συμβούλου συνεχίζει το έργο του πατέρα της στην εταιρεία. «Στα σχέδια της εταιρείας είναι η ανακαίνιση και μετατροπή σε ξενώνες δύο υπέροχων αρχοντικών στην Πορταριά Πηλίου με θέα στον Παγασητικό».

Εχοντας βιώσει την απόλυτη κατάρρευση της οικοδομής μέσα στην κρίση, η ίδια βλέπει τώρα ένα παράθυρο ευκαιρίας και στον κλάδο της κατοικίας, ειδικά όταν πρόκειται για σπίτια υψηλών προδιαγραφών: «Πιστεύω ότι ο κύκλος της απόλυτης ύφεσης στον τομέα των κατασκευών αρχίζει να κλείνει. Τα τελευταία εννέα χρόνια έχουν κατασκευαστεί ελάχιστα νέα σπίτια, τα υφιστάμε να είναι ήδη τουλάχιστον δεκαετίας, με όλα τα προβλήματα που αυτό συνεπάγεται (στους τομείς εξοικονόμησης ενέργειας, νέων υλικών κ.λπ.). Για τον λόγο αυτό ήδη ξεκινήσαμε την ανοικοδόμηση νέου κτιρίου διαμερισμάτων στο Ψυχικό με σκοπό την πώλησή τους», αναφέρει.

Σημειωτέον ότι το Ψυχικό ανήκε ήδη από το παρελθόν στις περιοχές ενδιαφέροντος της οικογένειας Μπενακόπουλου, η οποία μάλιστα είχε επενδύσει μετοχικά τη δεκαετία του '90 στην εισηγμένη εταιρεία Kέκροψ, για να αποχωρήσει στη συνέχεια πουλώντας τη συμμετοχή της την περίοδο 1999-2000. «Ως εταιρεία είχαμε αναλάβει τότε την ανακαίνιση της Παλαιάς Αγοράς Ψυχικού, ενός διατηρητέου, νεότερου μνημείου που ανήκε στην Κέκροψ. Στη συνέχεια οι βασικοί μέτοχοι της εταιρείας θέλησαν να πουλήσουν το μερίδιό τους. Η εισηγμένη είχε μεγάλη ακίνητη περιουσία στο Παλαιό Ψυχικό, την οποία σε μεγάλο μέρος της ανοικοδομήσαμε ως νέοι ιδιοκτήτες της Κέκροψ, κατασκευάζοντας πολυτελείς βίλες και συγκροτήματα κατοικιών. Εκείνη την εποχή ξεκίνησα και εγώ να εργάζομαι στην εταιρεία ως μηχανικός, το 1995, τελειώνοντας τις σπουδές μου. Αποχωρήσαμε από την Κέκροψ ιδρύοντας τότε την Επιλογή Κτιρίων, την οποία ελέγχουμε κατά 100%».

Η εταιρεία συνεχίζει ακόμη και σήμερα την παράδοση να επενδύει σε περιοχές που απευθύνονται σε υψηλότερα εισοδήματα: «Οι γονείς μου πίστεψαν εξαρχής στο Κολωνάκι γιατί είχε μια ιδιαίτερη αίγλη και προσέλκυε όχι μόνο μεγαλοαστούς με μεγάλη οικονομική άνεση, αλλά και ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, επιχειρηματίες, πολιτικούς και επιστήμονες. Πάνω σε αυτό το μοντέλο ήθελαν να χτίσουν το όνομα της εταιρείας, απευθυνόμενοι σε αυτό το κοινό και δίνοντας πάντα σημασία στην ποιοτική, ακριβή κατασκευή, στη βέλτιστη αρχιτεκτονική διαρρύθμιση και την προσαρμογή στο οικιστικό περιβάλλον. Αυτή ακριβώς την ταυτότητα ήθελαν να αποκτήσει η εταιρεία και τελικά το πέτυχαν: κατασκευή πολυτελών κατοικιών σε επιλεγμένες περιοχές του κέντρου της Αθήνας. Επιλέγαμε πάντα ωραίους δρόμους, όπως η Αναπήρων Πολέμου, η Υψηλάντου, η Ραβινέ και η Αναγνωστοπούλου, δρόμους με θέα γύρω από τον Λυκαβηττό, όπως η Χερσώνος, η Ρογκάκου και η Δοξαπατρή, αλλά και πάνω στην πλατεία Φιλικής Εταιρείας και πέριξ αυτής». Η εταιρεία εισήγαγε για πρώτη φορά τη δεκαετία του '70 στις πολυκατοικίες της στοιχεία που πλέον αναγνωρίζονται ως χαρακτηριστικά ολόκληρης της φυσιογνωμίας των περιοχών της πόλης όπου επικεντρώθηκε η οικοδομική της δραστηριότητα: οι μικρές πισίνες στην οροφή των πολυκατοικιών του Κολωνακίου ή οι ιδιαίτερα ευρύχωροι εξωτερικοί χώροι -μπαλκόνια και βεράντες- που καθιερώνονται αμέσως μόλις το επιτρέπει ο οικοδομικός κανονισμός και αναδεικνύονται πια ισότιμοι με τους εσωτερικούς χώρους όσον αφορά τη σπουδαιότητά τους στη σύγχρονη καθημερινότητα ενός αθηναϊκού διαμερίσματος.

«Αν περπατήσεις στο Κολωνάκι αναγνωρίζεις αμέσως ένα κτίριο του Μπενακόπουλου: λιτές γραμμές χωρίς υπερβολές, ορθομαρμάρωση, μεγάλες βεράντες είναι τα βασικά γνωρίσματα των κτιρίων μας. Ακόμη και πριν από τον Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό (ΓΟΚ) του '85, περίοδος κατά την οποία επιτρέπονταν εξώστες πλάτους μόνο έως 1,20 μ., κάναμε υποχωρήσεις χτίζοντας λιγότερα από τα επιτρεπόμενα μέτρα για να αποκτήσουν οι κατοικίες μεγαλύτερη βεράντα και θεωρώντας ότι μόνο έτσι κάθε κατοικία αποκτά την αίσθηση της μοναδικότητας, της άνεσης και απολαμβάνει τον υπέροχο καιρό της χώρας μας. Είμαστε περήφανοι για όλα μας τα κτίρια, ωστόσο αν έπρεπε να επιλέξω δύο από αυτά, θα έλεγα την πολυκατοικία στην οδό Αναγνωστοπούλου 48 και Λυκαβηττού, την πρώτη πολυκατοικία που χτίστηκε ακολουθώντας τον νέο ΓΟΚ και έχει δημοσιευτεί σε αρχιτεκτονικά περιοδικά. Επίσης, το κτίριο επί της οδού Ηροδότου 19 αποτελεί πρότυπο γιατί διατηρήσαμε το παλαιό τριώροφο και κατασκευάσαμε προσθήκη καθ' ύψος και κατ' επέκταση πέντε ορόφων, με είσοδο από την οδό Καψάλη, διατηρώντας την αυτοτέλεια κάθε τμήματος (παλαιού και προσθήκης)».

Στο ερώτημα ποια περιοχή του κέντρου της Αθήνας θα επέλεγε η εταιρεία αν ξεκινούσε σήμερα τη δραστηριότητά της στο κομμάτι των κατασκευών η κυρία Μπενακοπούλου απαντά: «Και πάλι στις λεγόμενες ακριβές περιοχές, δηλαδή το κέντρο της Αθήνας, το Κολωνάκι, τον Λυκαβηττό, αλλά και το Ψυχικό. Η γη είναι περιορισμένη και άρα πολύτιμη, οπότε σε συνάρτηση με πολυτελή και ποιοτική κατασκευή το ακίνητο διατηρεί την αξία του ακόμα και σε περιόδους κρίσης. Εκτός του κέντρου, μία ακόμη περιοχή θα μπορούσε να είναι η παραλιακή».

Σημειωτέον ότι ακριβώς αυτή η στρατηγική της εταιρείας, να τοποθετείται δηλαδή σε ακριβά ακίνητα, τη βοήθησε ώστε να βιώσει πιο ομαλά την κρίση, παρά το γεγονός ότι η δραστηριότητά της ήταν σε ένα κλάδο όπου με βάση τα επίσημα στοιχεία από την Ελληνική Στατιστική Αρχή η πτώση (ως προς τον οικοδομικό όγκο) κατά την τελευταία δεκαετία προσεγγίζει το 90%!

«Η πτώση του κλάδου των κατασκευών ήταν πολύ απότομη και επίπονη φέρνοντας ανεργία σε πολύ μεγάλο αριθμό εργαζομένων, διαφορετικών ειδικοτήτων, μηχανικούς, αρχιτέκτονες, τεχνίτες, εμπόρους, δικηγόρους, συμβολαιογράφους κ.ά.

Η εταιρεία μας λόγω της μεγάλης ακίνητης περιουσίας της -καταστήματα σε πολύ κεντρικά σημεία του Κολωνακίου, πολυτελή διαμερίσματα και κτίρια γραφείων επηρεάστηκε λιγότερο από άλλες αντίστοιχες του κλάδου, ωστόσο σταμάτησε, όπως ήταν φυσικό, την ανοικοδόμηση νέων κτιρίων, που ήταν και η βασική της δραστηριότητα, αλλά συνέχισε να διαχειρίζεται και να εκμεταλλεύεται τα πάγιά της, με αποτέλεσμα να μην αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα μέσα στην κρίση». Η εταιρεία είχε επενδύσει πιο συστηματικά σε ακίνητα εισοδήματος του κέντρου της Αθήνας, μετά την αποχώρησή της από το μετοχικό κεφάλαιο της Κέκροψ, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει στην ιδιοκτησία της ακίνητα όπως το τριώροφο νεοκλασικό επί της Ηροδότου, εκεί όπου στεγάζεται το κατάστημα της αλυσίδας Zara Home, το διατηρητέο επί των οδών Κριεζώτου και Βαλαωρίτου όπου στεγάζεται η boutique «Brunello Cucinelli», το έτερο ακίνητο επί της οδού Βαλαωρίτου 15, όπου στεγάζεται το «La Pasteria» και προσωρινά το κατάστημα της «Hermes» (το «Hermes» της Βουκουρεστίου θα ξανανοίξει πλήρως ανακαινισμένο τον Απρίλιο του 2017).

Το πέρασµα στον τουρισµό

«Η ενασχόληση με τον τουρισμό ξεκίνησε την προηγούμενη δεκαετία από το ξενοδοχείο ''Αnemi'' στη Φολέγανδρο, ένα νησί που επισκεπτόμασταν χρόνια και στο οποίο είχαμε οραματιστεί τη δημιουργία μιας ξενοδοχειακής μονάδας υψηλών προδιαγραφών που θα έφερνε επισκέπτες υψηλού επιπέδου από όλον τον κόσμο, καταθέτοντας ουσιαστικά μια νέα πρόταση, διαφορετική από τις πολυτελείς δια­κοπές σε κοσμικούς προορισμούς». Η επένδυση στο «Anemi Hotels», που θα κλείσει την επόμενη χρονιά μία δεκαετία ζωής, ανήλθε στα 8 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία μιας 5άστερης μονάδας 42 δωματίων και 100 κλινών και, όπως αναφέρει η κυρία Μπενακοπούλου, «έχει εξελιχθεί σε μια πολύ καλή επένδυση, ενώ τώρα έχει ενταχθεί κάτω από το δίκτυο των Design Hotels της Starwood».

Το επόμενο βήμα στον τουρισμό ήρθε πέρυσι με το «AthensWas» επί της Διονυ­σίου Αρεοπαγίτου: το οικόπεδο είχε αγοραστεί το 2000, πριν από την πεζοδρόμηση της οδού, για χρήση κατοικίας, ωστόσο υπήρξαν καθυστερήσεις κατά τη διάρκεια της κατασκευής λόγω της ανακάλυψης αρχαιοτήτων και στη συνέχεια της κρίσης. Το 2012, σε μια εποχή ιδιαίτερα δύσκολη για τον τουρισμό της Αθήνας, ελήφθη η απόφαση για τη μετατροπή του κτιρίου (τα διαμερίσματα του οποίου μισθώνονταν μέχρι τότε σε δυνατά ονόματα, όπως σε αξιωματούχους από την πρεσβεία της Βρετανίας) σε ξενοδοχείο- boutique. «Στον ωραιότερο πεζόδρομο της Αθήνας θέλαμε ένα boutique hotel ιδιαίτερης αισθητικής και design. Χρηματοδοτήσαμε το έργο από ίδια κεφάλαια και το αποτέλεσμα μας δικαίωσε. Το καλοκαίρι είχαμε πληρότητα άνω του 90% στα 21 δωμάτια του ξενοδοχείου που έχει ενταχθεί στα Design Hotels. Μάλιστα η πληρότητα είναι υψηλή και κατά τη διάρκεια του χειμώνα με εταιρικούς πελάτες και επισκέπτες της Αθήνας που θέλουν να συνδυάσουν δουλειά και διασκέδαση, ενώ το εστιατόριο στον 7ο όροφο είναι ανοιχτό και για πελάτες εκτός του ξενοδοχείου».

*Αναδημοσίευση από το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ (25/12/2016)