Ευρωεκλογές: Η μεγάλη παρεξήγηση

08:12 29/4/2014 - Πηγή: New Money

Καθώς οι ευρωεκλογές πλησιάζουν και η δημόσια συζήτηση φουντώνει, γίνεται φανερό ότι υπάρχουν ορισμένες παρεξηγήσεις σε σχέση με την ουσία των θεμάτων.

Ορισμένοι παρατηρούν ότι δεν γίνεται αρκετή συζήτηση για τα “ευρωπαϊκά θέματα” παρότι πρόκειται για ευρωεκλογές, ενώ κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μπορεί να αλλάξει η πορεία της Ευρώπης.

Είναι αλήθεια ότι οι ευρωεκλογές αυτή τη φορά είναι οι πιο κρίσιμες στην ιστορία, αλλά για λόγους διαφορετικούς.

Η αλλαγή των ευρωπαϊκών πολιτικών ιδιαίτερα στην οικονομία,

είναι κάτι περισσότερο από αναγκαία. Είναι όρος επιβίωσης της ίδιας της ευρωζώνης.

Εάν δεν πραγματοποιηθεί μια μεγάλη στροφή είναι βέβαιο ότι οι σχέσεις των χωρών μελών θα γίνονται όλο και πιο ανταγωνιστικές, ενώ θα μεγαλώνει και η ανισομέρεια. Η απόσταση του Νότου από το Βορρά θα μεγαλώνει και οι διαλυτικές τάσεις συνεχώς θα ενισχύονται.

Όμως, το μεγάλο ζήτημα της ευρωπαϊκής κατεύθυνσης μικρή σχέση έχει με τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου λόγω του ρόλου του που είναι κατά κύριο λόγο "διακοσμητικός" χωρίς πραγματικές εξουσίες.

Οι ευρωεκλογές έχουν μεγάλη σημασία ως πολιτικό μήνυμα αμφισβήτησης των πολιτικών που επιβάλουν το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες, αλλά όχι ως μηχανισμός εκλογής αντιπροσώπων που θα φέρουν σε πέρας την αποστολή οδηγώντας το μηχανισμό εξουσίας σε αλλαγή πολιτικής. Η Ευρωβουλή δεν μπορεί να αναλάβει αυτό το ρόλο διότι δεν έχει τις αντίστοιχες πολιτικές αρμοδιότητες.

Υποτίθεται ότι οι μεγάλες πολιτικές ομάδες κατεβάζουν υποψήφιο για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν, αλλά στην πραγματικότητα το πρόσωπο που θα αναλάβει τη θέση θα επιλεγεί από τους αρχηγούς κρατών. Οι τελευταίοι δεν έχουν δέσμευση να επιλέξουν τον υποψήφιο της ομάδας που θα κερδίσει την πρωτιά, αλλά απλώς “να λάβουν υπόψη το αποτέλεσμα”, σύμφωνα με τις συνθήκες.

Εϊναι ασφαλώς εξαιρετικά σημαντικό να καταγραφεί στις ευρωκλογές αποδοκιμασία των συντηρητικών πολιτικών που επιβάλλονται, να πληγεί το δόγμα Μέρκελ και η προπαγάνδα των “ιστοριών επιτυχίας” που υποτίθεται ότι καταγράφονται στις χώρες των μνημονίων.

Το πιθανότερο είναι ότι στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα καταγραφεί η δυσαρέσκεια των πολιτών σε πολλές χώρες, καθώς οι μετρήσεις δείχνουν μεγάλη απώλεια εμπιστοσύνης στην ευρωπαϊκή ενοποίηση στα χρόνια της κρίσης.

Η ενωμένη Ευρώπη εξελίσσεται σε ένα αντιδραστικό μηχανισμό επιβολής λιτότητας, αφαίρεσης εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ο οποίος ευνοεί τα συμφέροντα των μεγάλων χωρών και της βιομηχανίας του χρήματος σε βάρος της εργασίας και του παραγωγικού κεφαλαίου.

Δυστυχώς, φαίνεται ότι σε πολλές περιπτώσεις η αντίδραση θα εκφραστεί με ψήφο σε αντιδραστικές και ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις οι οποίες θα ενισχυθούν εντός της Ευρωβουλής.

Όμως, η πολιτική μάχη για την αλλαγή θα δοθεί από τις κυβερνήσεις, στα Συμβούλια Υπουργών διότι εκεί βρίσκεται η πραγματική εξουσία.

Το “μέτωπο του Νότου” είναι το μεγάλο ζητούμενο καθώς εκεί εναποτίθενται ελπίδες για ένα αντίβαρο στη Γερμανία, που θα αναγκάσει την τελευταία να διαφοροποιηθεί και να κάμψει τις αντιρρήσεις που έχει προβάλει τα τελευταία χρόνια σε πολλά ζητήματα.

Όμως η συγκρότηση του μετώπου δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Μέχρι σήμερα -το έχουμε ξαναπεί- η Ελλάδα περίμενε τη συγκρότηση του μετώπου των Νοτίων με πρωτοβουλία των άλλων χωρών, έτσι ώστε να μην “εκτεθεί” η ίδια και… χειροτερέψει τη θέση της.

Σήμερα, όμως, γίνεται φανερό ότι είναι η Ελλάδα εκείνη που πρέπει να θέσει στο ευρωπαϊκό τραπέζι το αίτημα της αλλαγής αναδεικνύοντας την ανάγκη μιας νέας ισορροπίας στην οποία θα έχουν κάθε συμφέρον να συμπορευθούν και οι άλλες χώρες του Νότου.

Ας ελπίσουμε ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα δημιουργήσει τις πολιτικές προϋποθέσεις για να γίνει κάτι τέτοιο.

Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου