Ευρωπαϊκή υποκρισία

09:16 30/1/2016 - Πηγή: New Money

Με το μεταναστευτικό πρόβλημα η Ευρώπη αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο: υποκριτικό, απάνθρωπο και στο βάθος ρατσιστικό.

Είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος του Έλληνα υπουργού με τον Βέλγο ομόλογό του κατά το συμβούλιο των υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ την περασμένη Δευτέρα. «Τι κάνουμε όταν ένα σκάφος που μεταφέρει μετανάστες φτάνει στις ακτές μας;", ρώτησε ο Γιάννης Μουζάλας. «Ο Βέλγος Υπουργός Τέο Φράνκεν απάντησε: «Πετάξτε τους στη θάλασσα, δεν με νοιάζει αν θα τους πνίξετε!». Φυσικά το μόνο που νοιάζει τον Βέλγο υπουργό και τους ομολόγους του της Βόρειας Ευρώπης είναι να μην κατηγορηθούν

εκείνοι για το έγκλημα. Γιατί φυσικά μόλις τους πνίξουν οι ελληνικές αρχές, εκείνοι θα αρχίσουν να καταγγέλλουν την Ελλάδα για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για την περίπτωση χωρών της ανατολικής Ευρώπης όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία, δεν τους ενδιαφέρει να τηρούν ούτε τα προσχήματα.

Το να υψώσει η Ελλάδα θαλάσσιο τείχος είναι απλώς αδύνατο. Η Ευρώπη το γνωρίζει. Παρόλα αυτά στρέφει τα πυρά της κατά της Ελλάδας, ενώ αφήνει στο απυρόβλητο την Τουρκία που χρησιμοποιεί το προσφυγικό για να παζαρεύει και να εκβιάζει. Η Ευρώπη ζητά από μία χώρα καθημαγμένη από την οικονομική κρίση, να σηκώσει το βάρος του προσφυγικού προβλήματος. Είναι άτεγκτη η λογική του Σόιμπλε όταν δεν αναγνωρίζει ούτε καν δημοσιονομικές ελαφρύνσεις για την Ελλάδα λόγω του κόστους που επιφέρει το προσφυγικό πρόβλημά, και την πολιτική του υιοθετεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η Ευρώπη που κατηγορεί την Ελλάδα για καθυστερήσεις στα hot spots, δεν έχει κάνει όσα της αναλογούσαν, ούτε την ενίσχυση της Frontex, ούτε για την μετεγκατάσταση των 160.000 προσφύγων που είχε αναλάβει. Πίσω βέβαια από τις πιέσεις προς την Ελλάδα βρίσκεται η πολιτική της Μέρκελ και του Σόιμπλε που αναζητούν αποδιοπομπαίο τράγο για να κατευνάσουν τις εσωτερικές αντιδράσεις στην χώρα τους μετά το προσκλητήριο που απηύθηναν στους πρόσφυγες.

Ήταν αφελής ο Έλληνας πρωθυπουργός όταν εκθείαζε την Μέρκελ για την ανθρωπιστική της πολιτική και συζητούσε με την Τουρκία για την φύλαξη των συνόρων στο Αιγαίο. Προσφέρει δε κακή υπηρεσία η αντιπολίτευση η οποία εστιάζει μόνο στα λάθη της ελληνικής κυβέρνησης, ενισχύοντας και δικαιώνοντας έτσι την κριτική κατά της χώρας.

Το Βερολίνο αυξάνει ασφυκτικά την πίεση. Ενώ αρνείται την λύση στο οικονομικό πεδίο επιφορτίζει την Ελλάδα με το προσφυγικό πρόβλημα, απειλώντας με τον συνδυασμό των δύο την έξοδό της από την Ενωμένη Ευρώπη. Μόνο που έτσι δεν είναι Ενωμένη, ενώ είναι αμφίβολο αν είναι και Ευρώπη, μακριά από τις αρχές της δημοκρατίας, του ανθρωπισμού και του κοινωνικού κράτους. Τα κόμματα του ευρωπαϊκού τόξου, από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη ΝΔ και το Ποτάμι τί πρεσβεύουν;

Πολλοί εντός και εκτός χώρας βλέπουν τον συνδυασμό του οικονομικού με το προσφυγικό ως μοχλό για να πέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεχομένως εκεί αποσκοπεί και το Βερολίνο. Και να έλθει μία κυβέρνηση τύπου Παπαδήμου. Εκείνο που δεν απαντούν, είναι τί θα γίνει μετά; Θα λυθούν τα προβλήματα ή απλώς το μνημόνιο και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων θα τα υλοποιήσει μία κυβέρνηση δίχως δημοκρατική νομιμοποίηση σε βάρος φυσικά της χώρας;