Γιατί παραιτήθηκε ο Κιμούλης από το Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος

14:15 16/3/2017 - Πηγή: New Money

Την παραίτησή του από τη θέση του προέδρου του Κέντρου Πολιτισμού του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος υπέβαλε το μεσημέρι της Πέμπτης ο Γιώργος Κιμούλης.

Στην επιστολή του κάνει λόγο για «εσωκομματικές διαδικασίες» σχετικά με τη συγκρότηση της διοίκησης του ΚΠΙΣΝ και στηλιτεύει τις ενέργειες του διορισμένου από το ΥΠΟΙΚ διευθύνοντα συμβούλου.

Όπως αναφέρει ο κ. Κιμούλης ο κ. Νίκος Μανωλόπουλος «υποκαθιστά στην ουσία όλο το Διοικητικό Συμβούλιο εκμεταλλευόμενος τις εύθραυστες εσωτερικές ισορροπίες του κυβερνώντος κόμματος στις οποίες αρνούμαι να συμμετέχω».

Αφήνει

μάλιστα, υπονοούμενα για μελλοντικά φαινόμενα αδιαφάνειας στα οποία, όπως γράφει, «δεν μπορώ να συναινέσω».

Στην ίδια επιστολή υποστηρίζει ότι «στήριξα δημοσίως τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί έκρινα πως ήταν η μοναδική λύση εκείνη την περίοδο για τη χώρα μου, αλλά δεν το έκανα για να εγκατασταθώ σε κάποια θέση».

Ο Γιώργος Κιμούλης καταλήγει στη γεμάτη υπονοούμενα επιστολή του: «Ουδέποτε έχω παίξει ρόλο σε πολιτικά παρασκηνιακά παιχνίδια ή σε εσωκομματικές συγκρούσεις, όπως επίσης ουδέποτε υπήρξα παιδί κομματικού σωλήνα. Ας ελπίσουμε, για το καλό όλων και του ΚΠΙΣΝ η παραίτηση αυτή να αναγκάσει τους αρμόδιους να σκεφτούν με μεγαλύτερη προσοχή τον τρόπο λειτουργίας του».

Τίποτα πάντως δεν προμήνυε μια τέτοια εξέλιξη καθώς ο κ. Κιμούλης ήταν αυτός που το απόγευμα της Δευτέρας 13 Μαρτίου υποδέχθηκε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο στο πλαίσιο της εκδήλωσης για παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Κασκαρέλη.

Σημειώνεται ότι ο Γιώργος Κιμούλης ορίστηκε πρόεδρος του ΚΠΙΣΝ στις 28 Φεβρουαρίου μαζί με τους Νίκο Μανωλόπουλο, Ματίνα Στέα, Ανδρέα Νοταρά, Δημήτρη Κάρναβο, Γιώργο Κουμέντακη, Δημήτρης Δημητρόπουλος.

Η επιστολή του κ. Κιμούλη έχει ως εξής;

Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο στοίχημα δυναμικού μετασχηματισμού του πολιτισμικού μας χάρτη. Η τεράστια ευθύνη διοίκησης είχε εξ αρχής ως δεσμευτική παράμετρο την συγκρότηση ενός συλλογικά δημιουργικού και αποφασιστικού Διοικητικού Συμβουλίου το οποίο θα λειτουργεί με απόλυτη διαφάνεια.

Η τελική αποκρυστάλλωση όμως της διοικητικής έκφρασης, προϊόν αναίτιων πολυήμερων "εσωκομματικών διαπραγματεύσεων", απεδείχθη στην πράξη κατώτερη των περιστάσεων. Παρά το συμφωνημένο πλαίσιο, ο διορισμένος εκ του Υπουργείου Οικονομικών διευθύνων σύμβουλος κ. Μανωλόπουλος - πρώην Διευθυντής του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών - υποκαθιστά στην ουσία όλο το Διοικητικό Συμβούλιο εκμεταλλευόμενος τις εύθραυστες εσωτερικές ισορροπίες του κυβερνώντος κόμματος στις οποίες αρνούμαι να συμμετέχω.

Ως μέλος μιας συλλογικότητας που δεν δύναται να ενεργοποιηθεί τελικώς - παρ' όλες τις προσπάθειες που κατέβαλα όλον αυτόν τον καιρό - και ενός ασαφούς τοπίου καλλιτεχνικής διεύθυνσης που αρχίζει να διαμορφώνεται πλέον καθιστώντας σχεδόν απαγορευτικό οποιοδήποτε παραγόμενο έργο εκ μέρους του Κ.Π.Ι.Σ.Ν. ΑΕ, υπέβαλα σήμερα την παραίτησή μου προς το Διοικητικό Συμβούλιο. Σε καμία περίπτωση δεν προτίθεμαι να συμβάλλω στην ακύρωση της δυναμικής του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, αλλά ούτε και να συναινέσω σε διαδικασίες που μελλοντικά μπορεί να προκαλέσουν υπόνοιες αδιαφάνειας.

Οι δημόσιες θέσεις δεν είναι επισφράγιση κοινωνικής αποκατάστασης ούτε κάλυψη κάποιου υπαρξιακού κενού. Ναι μεν στήριξα δημοσίως τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί έκρινα πως ήταν η μοναδική λύση εκείνη την περίοδο για τη χώρα μου, αλλά δεν το έκανα για να εγκατασταθώ σε κάποια θέση. Ούτως ή άλλως έχει κατά κόρον γραφτεί πως έχω αρνηθεί αρκετές προτάσεις στο παρελθόν για θέσεις ιδιαίτερα σημαντικές. Ευτυχώς για μένα δεν είμαι ανέστιος. Έχω τον τόπο της τέχνης μου. Εκεί κατοικώ. Ουδέποτε έχω παίξει ρόλο σε πολιτικά παρασκηνιακά παιχνίδια ή σε εσωκομματικές συγκρούσεις, όπως επίσης ουδέποτε υπήρξα παιδί κομματικού σωλήνα. Ας ελπίσουμε, για το καλό όλων και του ΚΠΙΣΝ η παραίτηση αυτή να αναγκάσει τους αρμόδιους να σκεφτούν με μεγαλύτερη προσοχή τον τρόπο λειτουργίας του.

Τέλος θα ήθελα να υπενθυμίσω δύο βασικά πράγματα: πρώτον η αξιοπρέπεια δεν έχει ανταλλακτική αξία και δεύτερον όταν ρίχνουμε κάποιον εν γνώσει μας στην αρένα, δεν τον αφήνουμε μόνο του να κοιτάζει τι θα δείξει ο αντίχειρας.

Με εκτίμηση

Γιώργος Κιμούλης