Η αγωνία του Μάριο Ντράγκι

17:17 8/3/2017 - Πηγή: New Money

Όλα υποδεικνύουν ότι ο Μάριο Ντράγκι δεν πιστεύει ότι η ενίσχυση του πληθωρισμού στην Ευρωζώνη είναι κάτι μόνιμο και μάλλον έχει απόλυτο δίκιο, εάν κάποιος εξετάσει πιο προσεκτικά τα μέχρι στιγμής στοιχεία που έχουν ανακοινωθεί.

Το πιθανότερο είναι ότι στην αυριανή συνέντευξη Τύπου, η οποία θα ακολουθήσει την ολοκλήρωση της διήμερης συνεδρίασης της ΕΚΤ, ο κ. Ντράγκι θα επαναλάβει ότι οι πληθωριστικές πιέσεις παραμένουν ήπιες, ακόμη και εάν ο πληθωρισμός έφθασε, πρόσφατα, στο 2%.

Την ίδια ώρα τα options

στις αγορές συναλλάγματος, υποδεικνύουν ότι οι επενδυτές δεν αναμένουν μεγάλες αλλαγές στη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ.

Έχει, όμως, δημιουργηθεί ένα νέο debate, στο επίκεντρο του οποίου είναι εάν η πρόσφατη ανάκαμψη του πληθωρισμού, «καλύπτει» τα κριτήρια που έχει θέσει ο κ. Ντράγκι.

Η απάντηση είναι «όχι». Άλλωστε το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ επικεντρώνει την προσοχή του στον δομικό πληθωρισμό -δηλαδή τον δείκτη τιμών καταναλωτή στον οποίο δεν περιλαμβάνονται οι ευμετάβλητες τιμές πετρελαίου και τροφίμων – προκειμένου να αποφασίσει εάν θα προχωρήσει σε αλλαγή της επιτοκιακής πολιτικής αλλά και σε πλήρη «απόσυρση» του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης. Ο δομικός πληθωρισμός παραμένει εγκλωβισμένος χαμηλότερα του 1%.

Την ίδια ώρα τα χρόνια της αναιμικής ανάπτυξης διατηρούν ορισμένα μακροοικονομικά στοιχεία, όπως η ανεργία, σε επίπεδα αρκούντως υψηλά (η ανεργία φθάνει στο 10%), ενώ και η πορεία επιμέρους μεγεθών που καταμετρώνται στον δομικό πληθωρισμό παραμένει αδύναμη.

Ταυτόχρονα η πορεία του πληθωρισμού σε ετήσια βάση δεν είναι και τόσο δυναμική, ενώ εμφανίζεται εκ διαμέτρου αντίθετη μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης. Για παράδειγμα στην Ιρλανδία παρέμεινε στο 0,2% τον Ιανουάριο, ενώ στο Βέλγιο έφθασε, για τον ίδιο μήνα, στο 1,3%.

«Η ΕΚΤ έχει ένα πολύ δύσκολο έργο», υποστήριξε σε συνέντευξή του στην τηλεόραση του Bloomberg, ο Mervyn King, πρώην επικεφαλής της Τράπεζας της Αγγλίας, ενώ προσθέτει ότι «προσπαθεί να επιβάλλει μία κοινή νομισματική πολιτική σε εντελώς διαφορετικές οικονομίες, οι οποίες στην πραγματικότητα θα πρέπει να εφαρμόζουν διαφορετική πολιτική, ανάλογα με τις ανάγκες τις κάθε μίας εξ αυτών».